Συμμαχία των αντιπάλων των ΗΠΑ

Η συνεργασία μεταξύ των αμερικανικών αντιπάλων δεν αποτελεί πλέον ένα απομακρυσμένο φαινόμενο, αλλά μια στρατηγική που συμπληρώνει τις προσπάθειές τους να νικήσουν τη Δύση. Αυτό υποδηλώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν πια την πολυτέλεια να ρομαντικοποιούν τη φιλελεύθερη τους ατζέντα και να υποτιμούν την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας και της Ρωσίας.

Ωστόσο, όπως σημειώνει το Modern Diplomacy, αυτό δεν σημαίνει ότι η Αμερική θα πρέπει να επιστρέψει στην μονομερή προσέγγιση των Μπους και Τραμπ. Στην πραγματικότητα, αυτή η τύφλωση έχει μόνο επιδεινώσει την ετοιμότητα των ΗΠΑ απέναντι στην πραγματική απειλή. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις συνέπειες της άρνησης αυτής της απειλής και να προσαρμόσουν τα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά στοιχεία της εξωτερικής τους πολιτικής μετά την εποχή Μπους. Ο διχαστικός χαρακτήρας των προεδριών Μπάιντεν και Τραμπ έχει προκαλέσει έλλειψη εσωτερικής και διεθνούς συναίνεσης. Αυτό έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει την επικείμενη κυριαρχία της Κίνας και της Ρωσίας στην προώθηση της ατζέντας τους και, αντίθετα, έχει επιτρέψει τη διάδοση ενός «άξονα του κακού». Το χάσμα που δημιουργήθηκε από τη διχόνοια της Ουάσιγκτον καλύφθηκε από ένα δίκτυο συνεργασίας μεταξύ των αμερικανών αντιπάλων. Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία έδωσε στην Κίνα ώθηση για την εξάπλωση της δικής της απολυταρχίας.

Οι συντονισμένες ενέργειες για την παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων, με στόχο την ανακατεύθυνση των εισαγωγών πετρελαίου στην Κίνα, έχουν προκαλέσει αναταραχή στις δυτικές αγορές και υπονομεύουν την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων. Το Ιράν και η Ρωσία χρησιμοποιούν “αρμάδες φαντασμάτων” δεξαμενόπλοιων που διαθέτουν τεχνολογία απόκρυψης, καθώς και παραποίηση εγγράφων φορτίου και προέλευσης, προκειμένου να αποφύγουν τον έλεγχο. Παράλληλα, η κινεζική κυβέρνηση έχει επιτρέψει σε ιδιωτικές εταιρείες να προμηθεύονται πετρέλαιο σε μειωμένες τιμές από τη Ρωσία και το Ιράν, αξιοποιώντας μικρά διυλιστήρια για να παρακάμψουν τη ρυθμιστική εποπτεία μέσω πληρωμών σε μετρητά. Οι εναλλακτικές επιλογές προς τις δυτικές αγορές έχουν αυξηθεί σημαντικά, ενώ η αμερικανική δημοσιονομική πίεση παραμένει ισχυρή.

Συγκεντρωμένες γύρω από τον κοινό στόχο της αποδυνάμωσης της δυτικής υπεροχής, οι οικονομικές παρεμβάσεις της Ρωσίας και της Κίνας έχουν ενισχύσει τη γεωπολιτική τους επιρροή. Με ειρωνικό τρόπο, η επιδίωξη του Μπάιντεν για πολυμερή συνεργασία έχει υπονομευθεί στη Δύση, ενώ έχει ενδυναμωθεί στην Ανατολή. Η 25ετής στρατηγική συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Ιράν και Κίνας, που υπογράφηκε το 2021, έχει δημιουργήσει μια σταθερή ροή πετρελαίου σε αντάλλαγμα για κινεζικές επενδύσεις, ουσιαστικά χαρτογραφώντας τον κοινό στόχο της οικονομικής υπονόμευσης των ΗΠΑ. Αυτές οι εξελίξεις φαίνεται να αποτελούν ένα μικρόκοσμο του ευρύτερου δικτύου συνεργασίας που διαμορφώνεται γύρω από έναν «άξονα του κακού», στον οποίο οι ΗΠΑ φαίνεται να κινούνται χωρίς προσοχή.

Η εσωτερική αδράνεια των Ηνωμένων Πολιτειών εκφράζεται μέσα από το χάσμα ανάμεσα στον επιθετικό προστατευτισμό του Τραμπ και την ήπια πολυμέρεια του Μπάιντεν, ενώ το Ιράν συνεχίζει να επιδιώκει πιο στενές σχέσεις με τους αντιπάλους των ΗΠΑ. Η πρόσφατη ένταξη του Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) υπογραμμίζει τις προσπάθειες της Τεχεράνης να ενισχύσει τους δεσμούς της με μη δυτικές δυνάμεις.

Ο “άξονας του κακού”

Στο μεταξύ, στη Μέση Ανατολή, η ρωσική υποστήριξη προς τις ιρανικές δυνάμεις πληρεξουσίων συνιστά μια σαφή πρόκληση στο κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή. Η ασταθής πορεία της εξωτερικής πολιτικής υπό τους Τραμπ και Μπάιντεν έχει μειώσει την αμερικανική αντίδραση στις αυξανόμενες απειλές, αντικατοπτρίζοντας την πόλωση που επικρατεί στην αμερικανική κοινωνία. Η ρεαλιστική προσέγγιση του Μπάιντεν επιχείρησε να καλύψει το κενό που άφησε η επιθετική στρατηγική του Τραμπ και να επαναφέρει τη χώρα στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν. Ωστόσο, η συνεχής έλλειψη σταθερότητας και εφαρμογής των κυρώσεων έχει οδηγήσει το Ιράν να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους οικονομικής ανάπτυξης προκειμένου να αποφύγει τη δυτική πίεση.

Οι συνέπειες των ρήξεων στην αμερικανική διπλωματία αποτυπώνονται καλύτερα στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν. Στο πλαίσιο των πολυμερών θεσμών, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα ασκούν συχνά βέτο στα δυτικά ψηφίσματα κατά του Ιράν. 

Η ανοιχτή πρόσκληξση για τις ΗΠΑ

Το μόνιμο μήνυμα της ομιλίας του Μπους ήταν ο αποφασιστικός χαρακτηρισμός της τρομοκρατίας ως ένα υπολογισμένο εργαλείο ανταγωνισμού και αποσταθεροποίησης της Δύσης, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης των στρατηγικών δικτύων της. Ενώ οι επικριτές του Μπους συκοφαντούσαν βιαστικά αφηρημένα κοινωνικά προβλήματα ως υπεύθυνα για την τρομοκρατία, βλέπουμε τον απόηχο αυτής 20 χρόνια αργότερα. Η σύμπραξη του Ιράν με τη Ρωσία για τη συνέχιση των εισβολών στην Ουκρανία και τα εγκλήματα πολέμου της Κίνας κατά των μουσουλμάνων Ουιγκούρ παρουσιάζουν μια οδυνηρή πραγματικότητα. Ο χειρισμός της εισβολής στην Ουκρανία από τον Μπάιντεν δημιούργησε ένα ιδεολογικό κενό για τη Ρωσία και το Ιράν να συνευρεθούν για μια αμοιβαία επωφελή σχέση εναντίον της Δύσης. Η αλληλεπικαλυπτόμενη απειλή των εχθρικών κρατών και των τρομοκρατικών συμμάχων τους χλευάστηκε το 2002. Η προειδοποίηση του Μπους λειτούργησε για να ενσταλάξει την επαγρύπνηση απέναντι στις επικίνδυνες απειλές των εχθρικών κρατών και των τρομοκρατικών συμμάχων τους – ένα μήνυμα που τώρα είναι εντυπωσιακά επίκαιρο, δεδομένου ότι οι προβληματικές πολιτικές του Μπάιντεν έχουν ενθαρρύνει τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.

Οι ΗΠΑ πρέπει να ξυπνήσουν και να εσωτερικεύσουν αυτές τις προειδοποιήσεις, διότι αυτή τη φορά μπορεί να μην έχουν την επιλογή να αποσυρθούν.

Πηγή: Pagenews.gr