Γαλλία: Αντίστροφη μέτρηση για την πτώση Μπαρνιέ

Ο γαλλικός Τύπος κάνει λόγο για χρονικό προαναγγελθέντος πολιτικού θανάτου. Μόλις τρεις μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, ο κεντροδεξιός Μισέλ Μπαρνιέ περνάει, κατά τα φαινόμενα, τις τελευταίες ώρες του στο μέγαρο Ματινιόν εν αναμονή της σημερινής κρίσιμης συνεδρίασης της Εθνοσυνέλευσης επί των προτάσεων δυσπιστίας που έχει καταθέσει η αντιπολίτευση. Εάν δεν υπάρξει κάποια μεγάλη έκπληξη της τελευταίας στιγμής, απόψε η κυβέρνηση μειοψηφίας θα καταψηφιστεί και ο 73χρονος πρωθυπουργός θα υποχρεωθεί να υποβάλει την παραίτησή του στο Ελιζέ.

Ρόλο καταλύτη στην κλιμάκωση της πολιτικής κρίσης που εξελίσσεται στη Γαλλία από τον περασμένο Ιούνιο, οπότε ο πρόεδρος Μακρόν προκήρυξε πρόωρες εκλογές ύστερα από το απογοητευτικό για το κόμμα του αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, έπαιξε η απόφαση του Μπαρνιέ να επιχειρήσει να περάσει χωρίς ψηφοφορία στην Εθνοσυνέλευση ένα σημαντικό τμήμα του προϋπολογισμού, που αφορούσε τις δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση. Το αριστερό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λικ Μελανσόν κατέθεσε αμέσως πρόταση δυσπιστίας, αλλά ο Μπαρνιέ ήλπιζε πως η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν δεν θα ψήφιζε μαζί με την Αριστερά. Δεν δίστασε μάλιστα να προχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις προς την προεδρική υποψήφια της άκρας Δεξιάς προκειμένου να την εξευμενίσει. Τα γεγονότα τον διέψευσαν.

«Η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας για τον προϋπολογισμό είναι το μόνο μέσο που μας προσφέρει το σύνταγμα για να υπερασπιστούμε τους Γάλλους», δήλωσε χθες η Λεπέν στους δημοσιογράφους προσερχόμενη στην Εθνοσυνέλευση. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Οικονομικών Αντουάν Αρμάν τόνιζε, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο France 2, ότι η Λεπέν και συνολικά οι πολιτικοί ηγέτες έχουν χρέος «να μη βυθίσουν τη χώρα στην αβεβαιότητα». Η πίεση των αγορών πάνω στις μετοχές και στα ομόλογα του γαλλικού χρέους έχει ενισχυθεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα, αν και οι επιπτώσεις στις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρωζώνης παραμένουν για την ώρα περιορισμένες.

Μέχρι τώρα, η Μαρίν Λεπέν έδειχνε ανοχή στην κυβέρνηση του συντηρητικού Μπαρνιέ με μια σκληρή διαπραγματευτική τακτική που αποσπούσε παραχωρήσεις, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυε το δικό της προφίλ ως υπεύθυνης πολιτικού. Υπό αυτό το πρίσμα, η επιλογή της να ρίξει την κυβέρνηση, ψηφίζοντας μαζί με την Αριστερά, εμπεριέχει αυτονόητο ρίσκο. Δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos, τον περασμένο μήνα, έφερε το 50% των Γάλλων να θεωρεί ότι η Εθνική Συσπείρωση αποτελεί κίνδυνο για τη Δημοκρατία – πολύ υψηλό ποσοστό για κόμμα που διεκδικεί την προεδρία, αν και μικρότερο κατά 11 μονάδες από το 2020.

Καθώς η αφορμή που επικαλέστηκε η Λεπέν ήταν η άρνηση του Μπαρνιέ να δεχθεί την τιμαριθμική αναπροσαρμογή των συντάξεων, ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι ο βασικός παράγοντας που την οδήγησε να ριζοσπαστικοποιήσει τη στάση της ήταν η αγωνία της να διευρύνει την επιρροή της στους συνταξιούχους, οι οποίοι μέχρι τώρα δεν την εμπιστεύονται, όπως έδειξε και ο δεύτερος γύρος των τελευταίων εκλογών. Αλλοι αναλυτές θεωρούν ότι πίσω από τη σκλήρυνσή της κρύβεται η επιδίωξή της να απαλλαγεί από τη δικαστική δίωξη, που απειλεί να της στερήσει τη δυνατότητα να διεκδικήσει για τέταρτη φορά την προεδρία, το 2027.

Υπό άλλες συνθήκες, ο Εμανουέλ Μακρόν θα μπορούσε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Από τη στιγμή που το έκανε, όμως, τον Ιούνιο, θα πρέπει, βάσει του συντάγματος, να περιμένει επτά μήνες για να το ξανακάνει. Επομένως, εάν καταψηφιστεί η παρούσα κυβέρνηση, λογικά θα πρέπει να βρει άλλον πρωθυπουργό (τα ονόματα που ακούγονται περισσότερο είναι εκείνα του υπουργού Αμυνας Σεμπαστιάν Λεκορνί και του ηγέτη του κεντρώου κόμματος MoDem Φρανσουά Μπαϊρού), αν και είναι πολύ πιθανό ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης να μην έχει ολοκληρωθεί πριν από τον καινούργιο χρόνο. Μέχρι τότε, ο Μπαρνιέ θα συνεχίσει, πιθανότατα, να ηγείται υπηρεσιακής κυβέρνησης και να διαχειρίζεται έναν προσωρινό προϋπολογισμό για τις τρέχουσες ανάγκες, με όλες τις μεγάλες αποφάσεις να μετατίθενται για το 2025. Θεωρητικά, ο Εμανουέλ Μακρόν διαθέτει και μια άλλη λύση: να παραιτηθεί από το αξίωμά του και να προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές στις οποίες δεν θα μπορεί να συμμετάσχει. Προφανώς, όμως, αυτή θα ήταν η τελευταία λύση που θα επέλεγε.

Πηγή: Pagenews.gr