Μπούγας: Η Δικαιοσύνη είναι ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό μέγεθος

Συνέντευξη για τα θέματα του χαρτοφυλακίου του και για ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής παραχώρησε στο Pagenews και την δημοσιογράφο κ. Σοφία Χύτου ο κ. Ιωάννης Μπούγας.

Ο υφυπουργός Δικαιοσύνης αναφέρεται στους ρυθμούς απονομής της δικαιοσύνης στην χώρα μας, εξηγεί τι είναι και πώς λειτουργεί το risk tool, τοποθετείται για το ακανθώδες ζήτημα της βίας των ανηλίκων, κρίνει τη διαγραφή του κ. Αντώνη Σαμαρά από τις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας και αποσαφηνίζει τη στάση του έναντι του ζητήματος των γερμανικών αποζημιώσεων.

Ιδιαίτερα, μιλώντας για το έργο στο υπουργείο Δικαιοσύνης εν γένει, ο κ. Μπούγας τονίζει ότι «έχουμε διαχωρίσει το έργο της δικαιοσύνης σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη είναι η οργάνωσή της και πρόσφατα, η χώρα απέκτησε δικαστικό χάρτη. Η δεύτερη μεγάλη κατηγορία είναι οι υποδομές. Η τρίτη κατηγορία είναι η θεσμική ανασυγκρότηση, δηλαδή τα θεσμικά εργαλεία που θα επιτρέψουν την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Η τέταρτη μεγάλη κατηγορία έχει να κάνει με το ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή οι δικαστές, οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικηγόροι».

Σε ερώτημα της κ. Χύτου για τους ρυθμούς απονομής της δικαιοσύνης, ο υφυπουργός Δικαιοσύνης απαντά ότι «η κριτική για καθυστέρηση δεν είναι αβάσιμη. Στην Ελλάδα έχουμε αργούς χρόνους απονομής της δικαιοσύνης. Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να το διορθώσουμε. Έχουμε κάνει σημαντικές παρεμβάσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Θυμίζω ότι αλλάξαμε, μεταξύ άλλων, την διοικητική δικονομία και έχουμε κάνει μια μεγάλη τομή με τον δικαστικό χάρτη. Ελπίζω ότι σε ένα περίπου χρόνο, θα έχουμε επιτάχυνση στην απονομή της πολιτικής και διοικητικής δικαιοσύνης. Είμαστε αισιόδοξοι, γιατί οι παρεμβάσεις δεν είναι αποσπασματικές, αλλά επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν ολιστικά το ζήτημα του χρόνου απονομής της δικαιοσύνης. Και πιστεύουμε ότι έως το τέλος της κυβερνητικής θητείας, θα έχουμε επιτύχει τον στόχο των 637 ημερών, που είναι ο μέσος όρος απονομής της δικαιοσύνης στις χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτό φαινόταν σαν ουτοπία και θέλουμε από ουτοπία να το κάνουμε πραγματικότητα».

Αναφερόμενος, εν συνεχεία, στο risk tool και ποιες είναι οι διαφορές του από το panic button, ο κ. Μπούγας διευκρινίζει ότι «τα φαινόμενα της ενδοοικογενειακής βίας και της βίας κατά των γυναικών μάς ανησυχούν ιδιαίτερα. Δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά παγκόσμιο φαινόμενο. Ο γ. γ. του ΟΗΕ μίλησε για φαινόμενο που διαρκώς επιδεινώνεται. Ο πρώτος νόμος για την ενδοοικογενειακή βία ψηφίστηκε το 2006 και θυμάμαι ότι ήμουν εισηγητής. Δυστυχώς, δεν είχαμε σοβαρές νομοθετικές παρεμβάσεις στο χρονικό διάστημα που διέρρευσε. Είχαμε εντοπίσει σημαντικά κενά, που θέλουμε να περιορίσουμε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το πεδίο της ενδοοικογενειακής βίας, που, πράγματι, αποτελεί μια μάστιγα για την κοινωνία μας».

Σύμφωνα με τον κύριο Μπούγα, «το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας είναι πολυπαραγοντικό. Εμείς ασχολούμαστε με την εξιχνίαση του εγκλήματος και την τιμωρία του δράστη. Όμως, πίσω και πριν από όλα αυτά, υπάρχουν λόγοι, που οφείλουμε να μελετήσουμε. Ορθά επισημαίνονται οι κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες, που δημιουργούν εντάσεις σε ένα οικογενειακό περιβάλλον. Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, ξεκινάμε από την καταγγελία του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας και εκεί ενεργοποιείται ένας ολόκληρος μηχανισμός, που έχει να κάνει με την αστυνομία και τις εισαγγελίες, κοινωνικούς επιστήμονες και ψυχιάτρους. Και αυτό, διότι οφείλουμε να εντοπίσουμε τα αίτια, δεύτερον να αποτρέψουμε τον δράστη και βέβαια, σε περίπτωση που κριθεί ένοχος, να τιμωρηθεί με τις προβλεπόμενες από τον νόμο ποινές. Είναι μια διαδικασία, στην οποία εμπλέκονται. Και το risk tool είναι εξατομικευμένη αντιμετώπιση καθεμιάς περίπτωσης. Δεν μπορούμε με ενιαίο τρόπο και οριζόντια να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους καταστάσεις. Θα είναι μια προσέγγιση, η οποία θα γίνεται με πρωτοβουλία του εισαγγελέα πλημμελειοδικών και θα αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας, έτσι ώστε να ληφθούν τα μέτρα, τα οποία προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση με βάση το προφίλ του θύματος και του δράστη».

Τοποθετούμενος σε σχέση με την έξαρση της βίας των ανηλίκων, ο υφυπουργός Δικαιοσύνης σημειώνει: «Με προβληματίζει και μάλιστα, με προβληματίζει το γεγονός ότι εργαλειοποιούνται ανήλικοι για την τέλεση πολύ σοβαρών εγκλημάτων, δηλαδή ανήλικοι χρησιμοποιούνται από ενηλίκους για την τέλεση εγκληματικών πράξεων. Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, προσεγγίζουμε και εξετάζουμε τους ανηλίκους και ως θύματα και ως δράστες και τούτο, γιατί και ο ανήλικος δράστης έχει ανάγκη ειδικής μεταχείρισης. Χρειάζεται μια ειδική προσέγγιση. Έχουμε κάνει και σε αυτόν τον τομέα πολλά βήματα. Μάλιστα, από το Συμβούλιο της Ευρώπης μάς ανατέθηκε να κάνουμε τη νομοθεσία για τους ανήλικους δράστες τη διετία 2024 – 2026. Είμαστε από τις χώρες που με ευαισθησία αντιμετωπίζουμε τη βία ανηλίκων.

Ο ρόλος του γονέα είναι, επίσης, βασικός. Από το σπίτι ξεκινά η διαπαιδαγώγηση του παιδιού και συνεχίζεται στο σχολείο. Οι γονείς οφείλουν να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς. Χρειάζεται να ενημερώνονται γονείς και εκπαιδευτικοί Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει δρομολογήσει προγράμματα ενημέρωσης γονέων και εκπαιδευτικών. Κινητοποιείται ολόκληρη η ελληνική πολιτεία. Και το υπουργείο Οικογένειας και το υπουργείο Παιδείας και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το υπουργείο Δικαιοσύνης. Είναι μια συνέργεια, που χρειάζεται συναπόφαση όλων των εμπλεκομένων, έτσι ώστε να έχει αποτέλεσμα.

Πρόκειται για σχετικά καινούργια φαινόμενα. Όταν έχεις ραγδαία εξέλιξη αυτών των φαινομένων, δεν μπορεί η πολιτεία να παραμένει θεατής. Η πολιτεία οφείλει να παρεμβαίνει και όλα αυτά να τα ρυθμίζει με τρόπο αποτελεσματικό και αποτρεπτικό. Αν τα παρακολουθείς απλώς, η νέα νομοθετική παρέμβαση πιθανά να είναι ανεπίκαιρη».

Σε ερώτημα για τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο κ. Ιωάννης Μπούγας απαντά: «Επιθυμώ να κάνω μια διάκριση. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς είναι βουλευτής,  πρώην μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Ο κ. Κώστας Καραμανλής δεν είναι πλέον βουλευτής. Ξεκινάμε από τη γενική παραδοχή ότι οι πρώην πρωθυπουργοί έχουν μεγαλύτερη άνεση στο να λένε τη γνώμη τους. Όμως, ο κ. Σαμαράς με τις τελευταίες τοποθετήσεις του και με τη συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα δεν άφησε καμιά άλλη επιλογή στον πρωθυπουργό από τη διαγραφή. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς επεδίωξε τη διαγραφή του. Είναι έμπειρος πολιτικός και γνώριζε ότι όσα ελέχθησαν κατά το τελευταίο διάστημα θα συνεπάγονταν τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία. Δεν έχουν καμιά βάση οι κατηγορίες του κ. Σαμαρά προς την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έχει δώσει δείγματα γραφής. Έχει θωρακίσει τη χώρα και το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να προασπιστεί την εδαφική κυριαρχία της χώρας μας. Κανένας που παρατηρεί καλόπιστα τα εθνικά μας ζητήματα δεν μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα, ότι η κυβέρνηση υποχωρεί έναντι των διεκδικήσεων της Τουρκίας. Και το ότι συζητάμε με την Τουρκία και υπάρχει ένας κατευνασμός σε σχέση με όλη την ένταση των προηγουμένων ετών, ιδιαίτερα στο Αιγαίο, αυτό είναι κάτι θετικό».

Αναφερόμενος, τέλος, στις γερμανικές αποζημιώσεις και αν υπάρχει προοπτική καταβολής τους στην Ελλάδα, ο υφυπουργός Δικαιοσύνης υπογραμμίζει: «Μίλησα πρόσφατα στη Βουλή, σε ερώτηση της κ. Κωνσταντοπούλου. Τόνισα ότι το θέμα αυτό όχι μόνο δεν έχει κλείσει για εμάς, αλλά είναι ανοικτό τόσο σε πολιτικό όσο και σε ηθικό και κοινωνικό επίπεδο. Υπάρχει μια πρόσφατη απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης, η οποία αναγνωρίζει το προνόμιο της ετεροδικίας στο γερμανικό δημόσιο και θεωρεί πως δεν μπορεί να διεξαχθεί δίκη αποζημιώσεων σε κάθε κράτος, που έχει υποστεί όλες αυτές τις θηριωδίες από την ναζιστική κατοχή. Ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια νομικής διεκδίκησης, γιατί όλες οι αξιώσεις έναντι του γερμανικού δημοσίου είναι απαράγραπτες. Το ιδανικό θα ήταν η Γερμανία, αφού έχει αναγνωρίσει την ηθική υποχρέωση έναντι των θυμάτων και των κρατών, να έλθει σε μια διακρατική συμφωνία, έτσι ώστε να διευθετηθούν τα ζητήματα των αποζημιώσεων. Αυτό θα επιτρέψει να κλείσει η ανοιχτή πληγή, που η Γερμανία άνοιξε προκαλώντας πληγές κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και στην Ελλάδα, είναι πάρα πολλές. Αυτό δεν θα κλείσει αν δεν υπάρξει μια αναγνώριση από τη Γερμανία και μια αποκατάσταση σε πρακτικό επίπεδο», είπε, κλείνοντας, ο κ. Ιωάννης Μπούγας.

Πηγή: pagenews.gr