Η Λεπέν ανατρέπει τον Μπαρνιέ, αλλά στόχος της είναι ο Μακρόν

Η Μαρίν Λεπέν έχει δύο μεγάλους στόχους, σημειώνουν οι επικριτές της: να προκαλέσει χάος και να ρίξει τον Εμανουέλ Μακρόν από την προεδρία της Γαλλίας.

Τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, καθώς το γαλλικό πολιτικό σύστημα εμφανίζει διαλυτικά φαινόμενα και η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται σε ένα από τα πιο σοβαρά σημεία κρίσης στη σύγχρονη ιστορία της, υποδηλώνουν ότι οι αντίπαλοί της έχουν δίκιο, τονίζει σε ανάλυσή του ο ιστότοπος Politico.

Από τότε που ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Σεπτέμβριο, έχει αναμφισβήτητα παραδώσει στην ακροδεξιά πυρά πολλά από αυτά που ονειρευόταν εδώ και χρόνια – θεσμικό σεβασμό για το κόμμα του “Εθνικού Συναγερμού”, μια θέση στο πρώτο τραπέζι και την ευκαιρία να μετατρέπει πολιτικές του θέσεις σε νόμους.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί αρκετό. Η ακροδεξιά και η Λεπέν θέλουν περισσότερα.

Έτσι, εκτός εκπλήξεων της τελευταίας στιγμής, ο Μπαρνιέ και η κυβέρνησή του θα πέσουν την απόγευμα της Τετάρτης θύματα ψήφου μομφής και θα αποτελέσουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση με τη συντομότερη θητεία στην Ε’ Γαλλική Δημοκρατία, όπως αυτή υπάρχει από το 1958.

Η ψήφος μομφής προέκυψε λόγω της αποτυχίας της κυβέρνησης να πείσει τη Λεπέν να στηρίξει έναν προϋπολογισμό που θα εισέφερε 60 δισεκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία μέσω αυξήσεων φόρων και περικοπών δαπανών για την αντιμετώπιση του ελλείμματος της Γαλλίας. Παρά μια σειρά παραχωρήσεων για την αντιμετώπιση των ανησυχιών της, η ομάδα του Μπαρνιέ πιστεύει ότι η Λεπέν μετακινούσε επανειλημμένα τα “γκολπόστ” της, ώστε ποτέ να μη δηλώσει ικανοποιημένη.

Το ενδιαφέρον της ήταν να κάνει τη γαλλική πολιτική σκηνή πιο χαοτική, εκτιμούν οι επικριτές της.

Το να αφήσει τη Γαλλία χωρίς κυβέρνηση, σε τελική ανάλυση, θα πυροδοτούσε μια πολιτική κρίση, θα εξέθετε τη χώρα σε οικονομική αναταραχή και ενδεχομένως να άνοιγε το δρόμο για έναν νέο πρωθυπουργό που θα μπορούσε να είναι ακόμη λιγότερο ευνοϊκός για το κόμμα της.

“Οι όροι που έθετε η Λεπέν άλλαζαν συνεχώς”, καθώς συζητούσαν την πρόταση προϋπολογισμού, είπε ένα συντηρητικό μέλος της κυβέρνησης του Μπαρνιέ, στο οποίο δόθηκε η ανωνυμία λόγω της πολιτικά ευαίσθητης φύσης των συζητήσεων. “Την Κυριακή, έδωσε μια 17η διαφορετική εκδοχή για το ποιοι ήταν οι όροι της. Ο πρωθυπουργός απάντησε τη Δευτέρα και για άλλη μια φορά αυτό δεν ήταν αρκετό”.

Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα La Tribune που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, η Λεπέν φαινόταν να δηλώνει ότι θα χρειαζόταν μόνο μια παραχώρηση στις τιμές των φαρμάκων ή στις συντάξεις για να δώσει στον Μπαρνιέ μια δεύτερη ευκαιρία. Μια ημέρα αργότερα, ζήτησε και τα δύο.

“Όταν βλέπεις ότι έγιναν τέτοιες επακόλουθες προσπάθειες αλλά κρίθηκαν ανεπαρκείς, πρέπει να αναρωτηθείς μήπως όλα αυτά ήταν απλώς μια προσποίηση και ότι είχαν ήδη αποφασίσει τη στάση τους για άλλους, δικούς τους λόγους”, είπε το μέλος του υπουργικού συμβουλίου.

Κι εδώ μπαίνει το ζήτημα Μακρόν.

Το πραγματικό κίνητρο της Λεπέν, πιστεύουν ορισμένοι, είναι να αναγκάσει τον ίδιο τον πρόεδρο -την κεντρώα ενσάρκωση όλων όσων απεχθάνεται- να παραιτηθεί.

Μέχρι στιγμής δεν του έχει ζητήσει επίσημα να παραιτηθεί, αλλά δεν έχει απορρίψει την ιδέα.

“Το σύνταγμά μας είναι σαφές”, είπε τη Δευτέρα. “Σε περίπτωση σοβαρής πολιτικής κρίσης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τρεις επιλογές. Ανασχηματισμός [της κυβέρνησης], διάλυση [της κυβέρνησης] ή παραίτηση [του ιδίου]“.

Έτσι, με τις δύο πρώτες επιλογές να έχουν ήδη εξαντληθεί, είναι σαφές τι θεωρεί ως τελικό της στόχο.

Αλλά όχι τόσο γρήγορα, είπε ο Μακρόν το βράδυ της Τρίτης. “Εκλέχτηκα δύο φορές από τον γαλλικό λαό”, είπε. “Είμαι εξαιρετικά περήφανος για αυτό και θα τιμήσω την εμπιστοσύνη τους με όλη μου την ενέργεια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της θητείας μου για να υπηρετήσω τη χώρα”.

Εάν ο Μακρόν παραιτηθεί, θα ήταν μια πραγματικά σεισμική στιγμή για τη Γαλλία, όπου δεν αναμένονται προεδρικές εκλογές για άλλα δυόμισι χρόνια και κανένας πρόεδρος στη σύγχρονη δημοκρατία δεν έχει παραιτηθεί, εκτός από τον Σαρλ ντε Γκωλ μετά τις βίαιες ταραχές του 1968.

Ωστόσο, μια τέτοια δραματική κίνηση θα είχε απήχηση σε μεγάλο μέρος της βάσης του Εθνικού Συναγερμού της Λεπέν. Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα από το συντηρητικό πρακτορείο CNews έδειξε ότι το 62% των ερωτηθέντων πίστευε ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να παραιτηθεί εάν η κυβέρνηση Μπαρνιέ ανατραπεί. Μεταξύ των ψηφοφόρων του Εθνικού Συναγερμού, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 87%.

“Οι ψηφοφόροι μας είναι αναστατωμένοι με τη στάση της κυβέρνησης”, είπε ένας βουλευτής της ακροδεξιάς. “Οι άνθρωποι δεν θέλουν να μεμφθούμε τον Μισέλ Μπαρνιέ, θέλουν να μεμφθεί ο Εμανουέλ Μακρόν“.

Και αυτή η εκτίμηση υπερβαίνει τον Εθνικό Συναγερμό. Οι αριστεροί βουλευτές, οι οποίοι, αφού κέρδισαν το κεντρώο μπλοκ του Μακρόν στις εκλογές του Ιουλίου, αποτελούν τη μεγαλύτερη παράταξη στο κοινοβούλιο, καλούν τον πρόεδρο της Γαλλίας να παραιτηθεί από τότε που τους αγνόησε και διόρισε κυβέρνηση συνεργασίας του Κέντρου και της Δεξιάς υπό τον Μπαρνιέ τον Σεπτέμβριο.

Ενώ η αποχώρηση Μακρόν δεν θα έλυνε το κοινοβουλευτικό αδιέξοδο – η γαλλική κάτω βουλή, η Εθνοσυνέλευση, χωρίζεται σε τρία περίπου ίσου μεγέθους μπλοκ, εκείνο Αριστεράς – Κεντροαριστεράς, εκείνο Κέντρου – Κεντροδεξιάς και εκείνο της Ακροδεξιά, που αρνούνται να συνεργαστούν μεταξύ τους – θα οδηγούσε σε μια δημοκρατική αναβάπτιση του ύπατου αξιώματος και σε ένα νέο πολιτικό ξεκίνημα για τη χώρα.

Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τη Λεπέν, μπορεί να της δώσει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας της, καταλήγει το Politico.

Πηγή: Pagenews.gr