Η επίθεση των Σύρων ανταρτών ανησυχεί τα κράτη του Κόλπου

Τα περισσότερα αραβικά κράτη του Κόλπου εξέφρασαν γρήγορα την αλληλεγγύη τους προς τη Δαμασκό, αλλά η συνεχιζόμενη επίθεση των ανταρτών αιφνιδίασε πολλούς και προσθέτει ένα επίπεδο αβεβαιότητας σχετικά με την ομαλοποίηση των αραβικών σχέσεων με τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ.

Όπως αναφέρει το Al Monitor, η αστραπιαία επίθεση που διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα από τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Συριακό Εθνικό Στρατό και μια σειρά άλλων συριακών ανταρτικών ομάδων που πολεμούν τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, ανέτρεψε γρήγορα τις υποθέσεις ότι ο 13χρονος πόλεμος είναι μια παγωμένη σύγκρουση.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τρεις ημέρες μετά την έναρξη αυτής της επίθεσης υπό την ηγεσία του HTS, ο Άσαντ είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Εμιρατινό ομόλογό του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ. Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης, ο ΜΒΖ τόνισε την αλληλεγγύη της χώρας του προς τη Συρία στον αγώνα της κατά της “τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού”. Επιβεβαίωσε επίσης τη θέση του Άμπου Ντάμπι υπέρ της επίλυσης της συριακής κρίσης με ειρηνικό τρόπο που θα στηρίζει την κυριαρχία της Συρίας και θα διαφυλάσσει την εδαφική ακεραιότητα του συριακού έθνους-κράτους.

Η αλληλεγγύη που εκφράζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλα κράτη μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου προς την κυβέρνηση της Δαμασκού μετά την πτώση του Χαλεπιού δεν είναι κάτι αναπάντεχο. Οι αραβικές μοναρχίες της περιοχής γενικά δεν έχουν θετική στάση απέναντι στις ομάδες των ανταρτών, πολλές από τις οποίες έχουν τζιχαντιστικές και ισλαμιστικές καταβολές, και ανησυχούν για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει η παραμονή τους στο Χαλέπι, καθώς και για τον πιθανό σφετερισμό ελέγχου σε άλλες πόλεις και στρατηγικές τοποθεσίες στη Συρία.

Επιπλέον, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η ταχύτητα της επίθεσης και οι αβεβαιότητες σχετικά με τις αντιδράσεις της Τουρκίας, του Ιράν και των μη κρατικών δυνάμεων που συνεργάζονται με την Τεχεράνη, προκαλούν ανησυχία στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των αραβικών κρατών του Κόλπου.

Τάση εξομάλυνσης της Συρίας

Με την αξιοσημείωτη εξαίρεση του Κατάρ, τα περισσότερα μέλη του ΣΣΚ έχουν επενδύσει σε διαφορετικό βαθμό διπλωματική ενέργεια στη διαδικασία στήριξης της συριακής κυβέρνησης. Αυτός ο παράγοντας βοηθά να εξηγηθεί γιατί τα αραβικά κράτη του Κόλπου δεν επιδιώκουν να υποστηρίξουν οποιαδήποτε νίκη της αντιπολίτευσης επί του Άσαντ – μια σημαντική αντίθεση σε σχέση με την περίοδο 2011-2015, όταν η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα κράτη του Κόλπου είχαν επενδύσει στην αλλαγή καθεστώτος στη Συρία.

Από τα τέλη του 2018, τα ΗΑΕ είναι ο βασικός διαμεσολαβητής της επιστροφής της Συρίας στη διπλωματική «αγκαλιά» του αραβικού κόσμου, γεγονός που συμβάλλει στην εξήγηση του γιατί το Αμπού Ντάμπι θεωρεί την επιβίωση της κυβέρνησης Άσαντ σημαντική για τα εθνικά συμφέροντα των Εμιράτων.

Η στάση του Κατάρ

Αν και το Κατάρ έχει ξεχωρίσει στον Αραβικό Σύνδεσμο για την άρνησή του να υποστηρίξει την επανακανονικοποίηση της Συρίας υπό τις παρούσες συνθήκες, η Ντόχα δεν ενδιαφέρεται να συρθεί ξανά στη συριακή σύγκρουση.

Το Κατάρ πλήρωσε μεγάλο κόστος φήμης για τη συμμετοχή του στην υποστήριξη της συριακής αντιπολίτευσης κατά τη δεκαετία του 2010. Η Ντόχα βλέπει τη Συρία ως κάτι σαν “ψυχρή πληγή”, σύμφωνα με τον Κριγκ.

Ακόμη και αν η Ντόχα δεν επιδιώκει να εμπλακεί ενεργά στη συριακή σύγκρουση και απέχει από τη συνεργασία με την Άγκυρα για την υποστήριξη του SNA και άλλων ομάδων κατά του Άσαντ, οι αξιωματούχοι του Κατάρ είναι πιθανώς κάπως ικανοποιημένοι βλέποντας τη δυναμική αυτής της επίθεσης, ακόμη και αν μπορεί να εκφράζουν τέτοιες απόψεις μόνο πίσω από κλειστές πόρτες.

Ανακούφιση από τις κυρώσεις;

Ένα από τα κίνητρα που έχουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία για την επαναρρύθμιση των δεσμών με τη Δαμασκό και την προσπάθεια επανένταξης του συριακού καθεστώτος στη διπλωματία του αραβικού κόσμου είναι η ιδέα ότι μόνο με την επαναφορά της κυβέρνησης Άσαντ στη σφαίρα επιρροής των σουνιτικών αραβικών κρατών είναι δυνατόν να απομακρυνθεί η Συρία από το Ιράν.

Η λογική είναι ότι αν το Ιράν είναι η μόνη περιφερειακή δύναμη που υποστηρίζει τη Συρία, ο Άσαντ δεν έχει άλλη επιλογή από το να παραμείνει στενά ευθυγραμμισμένος με την Τεχεράνη. Το επιχείρημα είναι ότι είναι επομένως απαραίτητο για τα ΗΑΕ και άλλα κράτη του Κόλπου να επανακανονίσουν τους δεσμούς τους με τη Συρία.

Το Reuters ανέφερε ότι αξιωματούχοι των Εμιράτων έχουν συζητήσει με τους ομολόγους τους στην Ουάσινγκτον σχετικά με την ιδέα της άρσης των κυρώσεων του νόμου Καίσαρα που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στη Συρία με αντάλλαγμα τη μείωση των δεσμών της Δαμασκού με την Τεχεράνη.

“Το καθεστώς είναι απίστευτα μαξιμαλιστικό και πολύ πεισματάρικο και δεν νομίζω απαραίτητα ότι θα υποχωρήσει σε αυτό το αίτημα να μειώσει την πελατειακή του σχέση με το Ιράν. Και ακόμη και αν συμφωνούσε κατ’ αρχήν επειδή το καθεστώς είναι τόσο αδύναμο δεν νομίζω απαραίτητα ότι το καθεστώς θα ήταν καν σε θέση να πατάξει συστηματικά και ουσιαστικά το Ιράν και την επιρροή που συνδέεται με το Ιράν”, δήλωσε η Ρόουζ.

“Στα χαρτιά, αυτή η σχέση θα μπορούσε να μειωθεί. Αλλά στην πραγματικότητα, νομίζω ότι το καθεστώς είναι κάπως ανίκανο και επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον να προσπαθήσει να εγκαταλείψει τη σχέση του με το Ιράν”, πρόσθεσε.

Aναγνώρισε την πρόταση για τη “διπλωματική της δημιουργικότητα”, αλλά δήλωσε ότι απλώς “υπερβαίνει κατά πολύ την πραγματικότητα, δεδομένου ότι ο Άσαντ δεν θα απομακρυνθεί και δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τους Ιρανούς και ούτε οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να υλοποιήσουν μια τέτοια υπόσχεση”.

Πηγή: Pagenews.gr