Η νέα απιστία: Το WhatsApp, τα social media και οι «γκρίζες ζώνες» στις σύγχρονες σχέσεις

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΙΑ μελέτη που έγινε για λογαριασμό της εταιρείας ερωτικών ειδών Diversual τον περασμένο Απρίλιο σχετικά με τα σεξουαλικά ήθη στην Ισπανία, το 28,97% των ερωτηθέντων είχε κάποια στιγμή σεξουαλική σχέση με άτομο που δεν ήταν ο μόνιμος σύντροφός τους. Η Gleeden, μια πλάτφορμα γνωριμιών για άτομα που βρίσκονται σε σχέση, έχει διεξαγάγει αντίστοιχες μελέτες για τη στάση των Ισπανών απέναντι στις λεγόμενες «μικρο-απιστίες», πράξεις που δεν περιλαμβάνουν σωματικό σεξ με τρίτο άτομο, αλλά βρίσκονται σε μια γκρίζα, ηθικά, ζώνη.

Όπως για παράδειγμα, η κρυφή επαφή με έναν πρώην σύντροφο, η έντονη κατανάλωση πορνογραφίας και το sexting: Το 79% όσων έχουν εμπλακεί στο τελευταίο δηλώνουν ότι τους παρέχει κάποια συναισθηματική σύνδεση που ενδεχομένως λείπει από τη σχέση τους.

Ο ορισμός της απιστίας διαφέρει από σχέση σε σχέση. Η δημοσκόπηση της Gleeden έκανε διάκριση μεταξύ τριών τύπων απιστίας: σωματική, συναισθηματική και ψηφιακή. «Η συναισθηματική απιστία, σε γενικές γραμμές, λαμβάνει χώρα όταν ένα άτομο συνδέεται συναισθηματικά με κάποιον που δεν είναι ο σύντροφός του, ακόμη και αν δεν υπάρχει σωματική ή σεξουαλική επαφή. Αρκετοί άνθρωποι θεωρούν απιστία το να έχει κανείς περισσότερη εμπιστοσύνη και να μοιράζεται περισσότερα μυστικά με ένα άτομο που δεν είναι ο σύντροφός τους», δήλωσε στην EL PAÍS η Silvia Rúbies, επικεφαλής επικοινωνίας της πλατφόρμας.

«Η συναισθηματική οικειότητα είναι το πρώτο προειδοποιητικό σημάδι ότι επίκειται προδοσία. Παρόλα αυτά, η πλειονότητα των ανθρώπων δεν αναγνωρίζει σε τι έχει μπλέξει μέχρι να υπάρξει σωματική οικειότητα».

Η Αμερικανίδα ψυχολόγος Shirley Glass έχει μελετήσει τη συναισθηματική απιστία σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της και λέει ότι οι άνθρωποι που μοιράζονται κομμάτια του εαυτού τους που δεν έχουν αποκαλύψει ποτέ στον σύντροφό τους, καθώς και εκείνοι που αναζητούν υποστήριξη και παρηγοριά σε ένα άλλο άτομο, ουσιαστικά, είναι άπιστοι.

«Η συναισθηματική οικειότητα είναι το πρώτο προειδοποιητικό σημάδι ότι επίκειται προδοσία. Παρόλα αυτά, η πλειονότητα των ανθρώπων δεν αναγνωρίζει σε τι έχει μπλέξει μέχρι να υπάρξει σωματική οικειότητα», γράφει στο βιβλίο της Not “Just Friends”: Rebuilding Trust and Recovering Your Sanity After Infidelity (2004). «Η πλειονότητα των ανθρώπων πιστεύει λανθασμένα ότι η απιστία δεν είναι πραγματική απιστία αν δεν υπάρχει σεξουαλική επαφή».

Eνώ οι γυναίκες τείνουν να θεωρούν οποιαδήποτε συναισθηματική οικειότητα ως απιστία, είναι πιο σύνηθες για τους άνδρες να αρνούνται ότι υπήρξε απιστία μέχρι να υπάρξει σεξουαλική σχέση. Στη νέα συνθήκη της απιστίας όμως, οι σχέσεις δεν χρειάζεται να είναι σεξουαλικές. Ορισμένες από τις σχέσεις που λαμβάνουν χώρα στο διαδίκτυο είναι κυρίως συναισθηματικές.

Οι πιο καταστροφικές σχέσεις που λαμβάνουν χώρα εκτός γάμου αφορούν την καρδιά, το μυαλό και το σώμα, και αυτές είναι το είδος των απιστιών που γίνονται όλο και πιο συχνές. «Στις μέρες μας, οι ρομαντικές σχέσεις γίνονται πιο συχνές και σοβαρές από ό,τι στο παρελθόν, επειδή περισσότεροι άνδρες εμπλέκονται συναισθηματικά και περισσότερες γυναίκες σεξουαλικά», προειδοποιεί στο βιβλίο της.

Σύμφωνα με την Andrea Vicente, την Ισπανίδα συγγραφέα του φετινού βιβλίου «Όποιος σε αγαπάει καλύτερα θα σε κάνει ευτυχισμένο», ένας συναισθηματικός δεσμός λαμβάνει χώρα όταν το ένα μέλος ενός ζευγαριού δημιουργεί μια βαθιά σχέση με ένα άλλο άτομο, μοιράζοντας προσωπικά και οικεία κομμάτια της ζωής τους. «Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει σωματική επαφή για να γίνει μια κατάσταση προβληματική. Η επίδραση που μπορεί να έχει σε ένα ζευγάρι η συναισθηματική απιστία είναι εξίσου ανησυχητική», λέει.

Η Vicente πιστεύει ότι ο όρος «συναισθηματική σχέση» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει μια κατάσταση κατά την οποία κάποιος ή κάποια αρχίζει να μοιράζεται με ένα τρίτο άτομο πράγματα που δεν θα αποκάλυπτε ποτέ μέσα στη σχέση του: «Η άλλη σχέση γίνεται ένα παράλληλο συναισθηματικό καταφύγιο που, ακόμη και αν δεν περιλαμβάνει σεξ, δημιουργεί μια δυναμική που αποκλείει τον επίσημο σύντροφο».

«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν δημιουργήσει μια γκρίζα ζώνη για τις σχέσεις», σημειώνει. «Σήμερα, είναι εξαιρετικά εύκολο να αποκαταστήσει κανείς την επαφή με πρώην συντρόφους ή ανθρώπους από το παρελθόν του, αλλά είναι επίσης εύκολο να συνδεθεί με νέους ανθρώπους, κάποιον που συναντάει σε ένα περιστασιακό περιβάλλον ή που τον προσθέτει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτές οι πλατφόρμες προσφέρουν άμεση πρόσβαση σε συνεχείς ιδιωτικές συνομιλίες, οι οποίες μπορούν γρήγορα να φτάσουν από κοινότοπες σε συναισθηματικές.

Αρκεί ένα μήνυμα, μια φωτογραφία ή ένα περιστασιακό σχόλιο για να ανοίξει η πόρτα σε μια πιο οικεία ανταλλαγή. Σε πολλές περιπτώσεις, ξεκινάει ως παιχνίδι ή ανεπίτρεπτη συζήτηση, αλλά χωρίς να το καταλάβετε, μπορεί να προκύψει μια συναισθηματικά έντονη σχέση. Αυτού του είδους η σύνδεση αρχίζει να εισβάλλει σε έδαφος που θα έπρεπε να ανήκει αποκλειστικά στον/στη σύντροφό του και, κατά τη διαδικασία, δημιουργεί μια σύνδεση που μπορεί να αρχίσει να καταλαμβάνει έναν παράλληλο συναισθηματικό χώρο.

Πρόκειται για την περιβόητη “απαγορευμένη συζήτηση”, στην οποία μοιράζεται κανείς μυστικά και συναισθήματα που προηγουμένως προορίζονταν αποκλειστικά για τον σύντροφό του. Η ευκολία με την οποία δημιουργούνται τέτοιες συναισθηματικές σχέσεις, είτε πρόκειται για κάποιον από το παρελθόν είτε για μια νέα γνωριμία, είναι μία από τις πολυπλοκότητες της συμβίωσης στην ψηφιακή εποχή».

Μία από τις ερωτήσεις που δέχεται συχνότερα η Vicente είναι γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι θεωρούν τη συναισθηματική οικειότητα χειρότερη προδοσία από το ίδιο το σεξ. «Πρόκειται για έναν ευάλωτο χώρο, τον οποίο πολλοί άνθρωποι επιφυλάσσουν για τον σύντροφό τους. Όταν αυτή η αποκλειστικότητα παραβιάζεται και κάποιος άλλος μπαίνει στον χώρο αυτό, αισθάνονται προδομένοι, θεωρούν ότι έχει χαθεί το πεδίο εμπιστοσύνης και “συνενοχής” που βρίσκεται στην ίδια την καρδιά μιας σχέσης».

Πηγή: pagenews.gr