Ο γαλλογερμανικός άξονας σε σημείο χωρίς επιστροφή

Η Γερμανία εισέρχεται πλέον επίσημα σε τροχιά πρόωρων εκλογών, γεγονός που σηματοδοτεί μια περίοδο πολλών μηνών αδράνειας. Παράλληλα, η Γαλλία βιώνει τη χειρότερη φάση πολιτικής αστάθειας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο παραδοσιακός διπλός κινητήρας που προώθησε την Ευρώπη βρίσκεται σε επικίνδυνη επιβράδυνση, σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, ειδικά με την επανεμφάνιση του Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που προκαλεί ανησυχίες για την οικονομική σταθερότητα και την πολιτική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενώ απαιτείται άμεση και αποφασιστική δράση, οι δύο χώρες που ιστορικά θεωρούνται οι βασικές δυνάμεις της ΕΕ βρίσκονται σε κατάσταση πολιτικής παράλυσης, και δεν είναι σαφές πότε ο γαλλογερμανικός άξονας θα μπορέσει να επανέλθει σε λειτουργία. Η Γερμανία θα διεξάγει εκλογές στις 23 Φεβρουαρίου, μετά την πτώση της κυβέρνησης Σολτς, και πιθανόν θα χρειαστούν μήνες για να σχηματιστεί ένας «μεγάλος συνασπισμός» υπό την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών του Φρίντριχ Μερτς. Στη Γαλλία, ωστόσο, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η κυβέρνηση Μπαϊρού θα μπορέσει να επιβιώσει, ακόμη και αν ξεπεράσει τις τρέχουσες προκλήσεις.

Είναι ευρέως παραδεκτό ότι σχεδόν καμία διαδικασία στην Ευρώπη δεν προχωρά χωρίς τη συμφωνία Γαλλίας και Γερμανίας, και παραμένει αβέβαιο πόσο σοβαρά θα επηρεαστούν ή θα καθυστερήσουν κρίσιμες αποφάσεις. Το πρώτο εξάμηνο του 2025 φαίνεται να είναι αβέβαιο για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης. Οι διαπραγματεύσεις για την προγραμματική σύγκλιση μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών, Σοσιαλδημοκρατών και πιθανώς Πρασίνων μπορεί να διαρκέσουν μέχρι τον Ιούνιο, προκειμένου να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση υπό τον Φρίντριχ Μερτς, σύμφωνα με τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις.

Ενώ ο νέος Γερμανός καγκελάριος θα αντιμετωπίσει μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση, η δημιουργία ενός «μεγάλου συνασπισμού» θα μπορούσε να προσφέρει την απαραίτητη πολιτική σταθερότητα. Αντίθετα, η κατάσταση στη Γαλλία δεν είναι τόσο σίγουρη. Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν επιθυμεί ούτε μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να προκηρύξει πρόωρες εκλογές πριν από τον Ιούλιο, ωστόσο η έκβαση της πολιτικής σκηνής παραμένει αβέβαιη.

Το κενό ηγεσίας που βιώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αποτέλεσμα της εικόνας που προβάλλουν το Παρίσι και το Βερολίνο, επιβεβαιώθηκε και από τον πρώην πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. Μόλις πριν από λίγους μήνες, ο Ντράγκι απηύθυνε μια ισχυρή προειδοποίηση, ουσιαστικά καλώντας σε κινητοποίηση και ριζική αλλαγή, αναφερόμενος σε μια «υπαρξιακή πρόκληση» για την Ευρώπη. Στην έκθεση που συνέταξε εκ μέρους της Κομισιόν, υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη για σημαντικές επενδύσεις προκειμένου να αντιμετωπιστεί η στασιμότητα στην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα εντός της ΕΕ.

Χθες, ο δρόμος για τις πρόωρες εκλογές στη Γερμανία άνοιξε επίσημα, καθώς ο Όλαφ Σολτς υπέστη απώλεια της ψήφου εμπιστοσύνης από τη Μπούντεσταγκ. Ο καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών, ο οποίος αντιμετωπίζει ιστορικά χαμηλά ποσοστά αποδοχής, θα είναι και πάλι υποψήφιος του SPD. Τώρα, θα ζητήσει από τον Γερμανό πρόεδρο, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, τη διάλυση της Βουλής, με τις πρόωρες εκλογές να προγραμματίζονται για τις 23 Φεβρουαρίου, όπως έχει ήδη συμφωνηθεί με διακομματική συναίνεση.

Σύμφωνα με τον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων, οι Χριστιανοδημοκράτες και το αδελφό κόμμα τους, η Χριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας (CDU/CSU), διατηρούν σταθερά την πρώτη θέση με ποσοστό 32,6%. Ακολουθεί η εθνολαϊκιστική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) με 17,9%, αφήνοντας πίσω τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι κυμαίνονται στο 16%. Στη συνέχεια βρίσκονται οι Πράσινοι με 12,7%, η λαϊκιστική Συμμαχία της Ζάρα Βάγκενγκνεχτ με 6,1% και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) με 4,1%.

Στη Γαλλία, ο κεντρώος πολιτικός Φρανσουά Μπαϊρού έχει ξεκινήσει έναν κύκλο επαφών με σκοπό να εξασφαλίσει μια καλύτερη τύχη από την κυβέρνηση των 91 ημερών του Μισέλ Μπαρνιέ, με την πρώτη του σημαντική αποστολή να είναι η κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού. Χθες, οι Μαρίν Λεπέν και Ζορντάν Μπαρντελάς, ως επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος σε κοινοβουλευτική δύναμη, ήταν οι πρώτοι που πέρασαν τις πύλες του Μεγάρου Ματινιόν.

Ο Φρανσουά Μπαϊρού δεν θεωρείται αυτόματα «κόκκινο πανί» για την Εθνική Συσπείρωση (RN), η οποία διατηρεί ουσιαστικά την ίδια στάση όπως και στην περίπτωση του Μπαρνιέ, τον οποίο άφησε να κινείται σε μια κατάσταση τρόμου για τρεις μήνες, μέχρι που η Λεπέν τον «έριξε» μετά την υποβολή του σχεδίου προϋπολογισμού λιτότητας. Η Λεπέν αναφέρθηκε χθες σε «θετικές» συνομιλίες με τον νέο πρωθυπουργό, δηλώνοντας ότι «εισακούστηκε».

Πηγή: Pagenews.gr