Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Ερντογάν

Η διαχείριση της «νίκης» του Τ. Ερντογάν στη Συρία ενδέχεται να αποδειχθεί πολύ πιο περίπλοκη από την αντιμετώπιση του καθεστώτος Άσαντ και του συριακού εμφυλίου για σχεδόν 14 χρόνια. Η ανατροπή του καθεστώτος φέρνει σοβαρές προκλήσεις για την Άγκυρα, η οποία πλέον θεωρείται υπεύθυνη για τις εξελίξεις στη χώρα, η οποία παίζει κεντρικό ρόλο στο μέλλον της Μέσης Ανατολής. Όλοι οι διεθνείς παράγοντες έχουν αναγνωρίσει και αποδεχθεί την αμφιλεγόμενη συμβολή του Ερντογάν στην ανατροπή του Άσαντ, στηρίζοντας μια οργάνωση που συνδέεται με την Αλ Κάιντα και έναν ηγέτη με βαρύ τζιχαντιστικό παρελθόν, γεγονός που ενισχύει την καχυποψία σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις και στόχους του.

Ωστόσο, η πραγματικότητα στο πεδίο αναγκάζει τους διεθνείς παράγοντες να διαπραγματεύονται και να συνεργάζονται με τον Ερντογάν, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του τοποτηρητή στη νέα κατάσταση στη Συρία.

Οι στόχοι και οι επιδιώξεις της Τουρκίας έχουν εξεταστεί λεπτομερώς: η αντιμετώπιση του κουρδικού ζητήματος και η εξάλειψη της κουρδικής αυτόνομης οντότητας στη Βορειοανατολική Συρία, η αποκατάσταση της σταθερότητας και η προσέλκυση σημαντικών επενδύσεων για να καταστεί η Συρία βιώσιμη και να διευκολυνθεί η επιστροφή εκατομμυρίων προσφύγων, οι περισσότεροι από τους οποίους διαμένουν στην Τουρκία, η ενίσχυση της επιρροής στις αραβικές και μεσανατολικές υποθέσεις, καθώς και η ενδυνάμωση του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας. Επιπλέον, η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει ένα επιπλέον «εργαλείο» για τις διαπραγματεύσεις της με τη Δύση. Φυσικά, ο νεοθωμανικός αναθεωρητισμός παραμένει στο μυαλό του Τ. Ερντογάν, με κύριο στόχο τη Συρία και το Βόρειο Ιράκ.

Ωστόσο, ο δρόμος από εδώ και στο εξής δεν είναι εύκολος για την Τουρκία. Η ευφορία που ακολούθησε την ανατροπή του Άσαντ και ο «μήνας του μέλιτος» έχουν ημερομηνία λήξης, και η Συρία θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Μια κατεστραμμένη οικονομία, μια επικείμενη ανθρωπιστική κρίση και, κυρίως, ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα που απαιτεί άμεση επίλυση.

Η προσωρινή «επαναστατική» εξουσία που έχει εγκατασταθεί υπό την ηγεσία του οπλαρχηγού της HTS, Αλ Τζολάνι, καλείται σύντομα να αποδείξει πώς προγραμματίζει τη μετάβαση της Συρίας σε μια ομαλή κατάσταση και να ξεκινήσει τη διαδικασία αποκατάστασης της νομιμότητας στη χώρα. Πρώτη προτεραιότητα είναι η αποκατάσταση συνθηκών ασφάλειας, η «ειρήνευση» με τις πολλές ένοπλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, καθώς και η συνεργασία με το πολιτικό σύστημα και τις διάφορες εθνικές και θρησκευτικές κοινότητες. Εξίσου σημαντική είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για την έγκριση ενός νέου συντάγματος, το οποίο θα επιτρέψει τη θεσμική εγκαθίδρυση μιας νομιμοποιημένης εξουσίας στη Συρία και τη διεξαγωγή εκλογών. Ωστόσο, αυτό αποτελεί μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή.

Σε αυτή τη διαδικασία, καθοριστικής σημασίας είναι ο τρόπος με τον οποίο η νέα εξουσία στη Δαμασκό θα διαχειριστεί το ζήτημα της αυτόνομης κουρδικής οντότητας στα βορειοανατολικά της χώρας, καθώς και την κατάληψη από το Ισραήλ μιας ζώνης ασφαλείας στα υψίπεδα του Γκολάν, καθώς και τη ζώνη ασφαλείας που ελέγχει η Τουρκία στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Αυτό αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση όχι μόνο για τον Αλ Τζολάνι, ο οποίος θα πρέπει να αποκαλύψει τις πραγματικές του προθέσεις και τα σχέδιά του για το μέλλον της Συρίας υπό την εξουσία του, αλλά και για την Τουρκία.

Η κουρδική αυτόνομη οντότητα, ειδικά με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν μπορεί να παραβλεφθεί, καθώς εκτός από τη στρατιωτική της δύναμη, κατέχει και ένα σημαντικό ποσοστό των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Η ενημέρωση από την Ουάσιγκτον ότι ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών στις κουρδικές περιοχές έχει διπλασιαστεί από 900 σε 2.000, έχει προκαλέσει ανησυχία στην Άγκυρα.

Η Τουρκία, από εδώ και στο εξής, θα είναι υπεύθυνη για ό,τι συμβεί στη Συρία, σύμφωνα με τη διεθνή κοινότητα. Η κύρια ανησυχία είναι να μην δοθεί η ευκαιρία για την αναβίωση των υπαρχόντων πυρήνων του ISIS και φυσικά να αποφευχθεί μια νέα εμφύλια σύγκρουση που θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω αποσταθεροποίηση σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η Άγκυρα θα υποστεί σημαντικό κόστος από οποιαδήποτε νέα αναταραχή στη Συρία.

Ο Τ. Ερντογάν, κατά τις συναντήσεις του με τον Α. Μπλίνκεν και την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, καθώς και σε συνομιλίες με άλλους ηγέτες, τονίζει την επείγουσα ανάγκη για οικονομική στήριξη προς το νέο συριακό καθεστώς, ώστε να διευκολυνθεί η αποκατάσταση της κανονικότητας στη χώρα και να ξεκινήσει η διαδικασία ανοικοδόμησης. Ωστόσο, προς το παρόν, και όσο η κατάσταση παραμένει ασαφής, κανένας από τους πιθανούς μεγάλους «χορηγούς», είτε από τη Δύση είτε από τον Κόλπο, δεν είναι πρόθυμος να προσφέρει στήριξη σε μια επαναστατική κυβέρνηση που δεν έχει ξεκαθαρίσει την κατεύθυνσή της. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, τον οποίο ο Τ. Ερντογάν, που εμφανίζεται ως ο προστάτης του νέου καθεστώτος, θα δυσκολευτεί να διαχειριστεί.

Πηγή: Pagenews.gr