Μακελειό στη Γερμανία: Ακροδεξιά και πολιτικό Ισλάμ

Η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στη Γερμανία μας υπενθυμίζει με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η ριζοσπαστικοποίηση έχει ριζώσει στην Ευρώπη και πλέον συνιστά την κύρια απειλή. Αυτό υποδηλώνει ότι όλα τα δημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης θα πρέπει να σταματήσουν άμεσα τις εσωτερικές τους αντιπαραθέσεις και να αναγνωρίσουν τον πραγματικό κίνδυνο, προκειμένου να τον αντιμετωπίσουν συλλογικά.

Η επίθεση στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Μαγδεμβούργου, που αποτελεί προπύργιο της γερμανικής ακροδεξιάς και ήταν η πόλη όπου το αντιευρωπαϊκό, φιλορωσικό και αντιμεταναστευτικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) πραγματοποίησε το Συνέδριό του τον περασμένο Ιούλιο, έχει προκαλέσει σοκ, αλλά είναι πολύ πιθανό να ξεχαστεί γρήγορα.

Αυτό που παρατηρείται – όχι μόνο στο Μαγδεμβούργο, αλλά και σε πολλές γερμανικές πόλεις και άλλες ευρωπαϊκές χώρες – είναι μια αμφίδρομη διαδικασία μαζικής ριζοσπαστικοποίησης.

Ενώ η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος και οι δημοκρατικές κυβερνήσεις χάνουν τη δύναμή τους, παρατηρείται ότι ακόμη και κόμματα του δημοκρατικού φάσματος ανταγωνίζονται την ακροδεξιά υιοθετώντας ρητορική μίσους. Από την άλλη πλευρά, οι «αντίπαλοι» ριζοσπαστικοποιούνται και προχωρούν σε δολοφονίες αδιακρίτως εναντίον όσων θεωρούν εχθρούς του Πολιτικού Ισλάμ.

Καθώς τα κόμματα που υποστηρίζουν τη Δημοκρατία ανταγωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στις εκλογές – όπως συμβαίνει στη Γερμανία, όπου η κυβέρνηση έχει καταρρεύσει και η χώρα προετοιμάζεται για νέες εκλογές – η ακροδεξιά εμφανίζεται ενωμένη και αποφασισμένη (με τη στήριξη και του Ίλον Μασκ), ενώ οι τρομοκράτες συνεχίζουν να επιτίθενται σε πολίτες που γιορτάζουν τα Χριστούγεννα.

Από τις πρώτες στιγμές στο Μαγδεμβούργο, έγινε σαφές ότι ο συλληφθείς δράστης είναι ένας 50χρονος γιατρός από τη Σαουδική Αραβία, ο οποίος εργάζεται στη Σαξονία-Άνχαλτ και διαμένει στη Γερμανία από το 2006.

Αναφερόμαστε στη Σαξονία, μια περιοχή στη νοτιοανατολική Γερμανία, όπου η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος, παρά το γεγονός ότι στην Ανατολική Γερμανία οι μετανάστες είναι ελάχιστοι, εκτός από εκείνους που έχουν πλήρως ενσωματωθεί και εργάζονται εκεί, έχοντας αποκτήσει τη γερμανική υπηκοότητα.

Δυστυχώς, τα γερμανικά κόμματα, κυρίως οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Χριστιανοδημοκράτες, δεν καταφέρνουν να συνεργαστούν – σε αντίθεση με το παρελθόν, όταν προχωρούσαν σε υποχωρήσεις που δεν τους επέτρεπαν να αντιμετωπίσουν το σοβαρό ζήτημα της αμφίδρομης ριζοσπαστικοποίησης.

Πρόσφατα, το γερμανικό Ινστιτούτο για την Αγορά Εργασίας δημοσιοποίησε μια σειρά από ενδιαφέροντα στοιχεία που δείχνουν ότι το κύριο πρόβλημα έγκειται στον κίνδυνο ριζοσπαστικοποίησης και όχι στην προσφυγική κρίση καθαυτή.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, στη Γερμανία διαμένουν 1,3 εκατομμύρια Σύροι, εκ των οποίων το 18% έχει γεννηθεί στη χώρα. Το 62% αυτών εργάζεται σε τομείς όπου υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού, όπως η υγειονομική περίθαλψη (11%), οι μεταφορές, η μεταποίηση (21%), η βιομηχανία τροφίμων και ο τουρισμός (14%), η εφοδιαστική (22%) και οι κατασκευές (9%).

Οι γυναίκες απασχολούνται κυρίως στους τομείς της υγείας (18%), των τροφίμων και του τουρισμού (17%), του εμπορίου (11%) και των κοινωνικών υπηρεσιών (28%).

Από τους 250.000 Σύρους που εργάζονται στη Γερμανία, το 75% είναι υψηλά εξειδικευμένοι επαγγελματίες με σημαντικά πτυχία. Επιπλέον, υπάρχουν και παιδιά που φοιτούν στα σχολεία, καθώς και γυναίκες που στηρίζουν τις οικογένειές τους, επιτρέποντας στους εργαζόμενους που είναι απαραίτητοι για την γερμανική οικονομία να πηγαίνουν στις δουλειές τους.

Το πιο σημαντικό είναι ότι στα γερμανικά νοσοκομεία εργάζονται πάνω από 5.000 Σύροι γιατροί, πρώην πρόσφυγες. Χωρίς την παρουσία τους, η λειτουργία των γερμανικών νοσοκομείων θα ήταν αδύνατη.

Μπορεί η Γερμανία να διασφαλίσει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στη χώρα χωρίς να έχουν προηγουμένως αποκτήσει άσυλο σε άλλη χώρα; Φυσικά όχι. Ωστόσο, δεν σκέφτονται καν να τους απελάσουν.

Έτσι, στην Ευρώπη, είτε υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την κατεύθυνση είτε εμείς πηγαίνουμε στραβά. Αντί τα δημοκρατικά κόμματα να εστιάζουν στον πραγματικό κίνδυνο, που είναι η ριζοσπαστικοποίηση (είτε από την ακροδεξιά είτε από τον ισλαμισμό), εμπλέκονται σε αντιπαραθέσεις που βασίζονται στη ρητορική του μίσους.

Πηγή: Pagenews.gr