Ανασκόπηση 2024: Ήταν μια μεγάλη χρονιά για τους Έλληνες-Τι κυριάρχησε σε Πολιτική, Κοινωνία, Αθλητισμό

Γενικότερα, επικράτησε ψυχραιμία και φέτος – όχι – στα ελληνικά πράγματα.

Νομοσχέδιο LGBTQ+ “We are all Married”

Η χρονιά μας ξεκίνησε, περίπου, με χαρούμενα και ελπιδοφόρα νέα, καθώς από το βράδυ της δέκατης πέμπτης Φεβρουαρίου (15/2) ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών είναι πλέον νόμος του κράτους. 

Και θα μου πείτε: «τι να το κάνετε τον γάμο, τι σημαίνει άλλωστε στις μέρες μας;». Θα σας πω πως, στην κοινωνία που ζούμε, ο γάμος και το δικαίωμα σε αυτόν, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, δεν είναι μια απλή τελετή και ένδειξη αφοσίωσης. Είναι μια καθολική αναγνώριση κανονικότητας. Το ζήτημα είναι θεσμικό και βασικά ισότητας. Γιατί κάποιος να έχει λιγότερα ή περισσότερα δικαιώματα από κάποιον άλλο; Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό, τουλάχιστον καμία λογική.

Η Μαρίνα Σάττι “μας πήγε τάπα” αλλά μας πήγε και Eurovision

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SATTI 🚗🎲🍻🍬👍💿🌊 (@marina_satti)

Η Μαρίνα Σάττι ήταν για τον Έλληνα του 2024 ό,τι ήταν ο Ανδρέας για το ΠΑΣΟΚ, με λιγότερες απώλειες και προσδοκίες – που όντως εκπληρώθηκαν. Όταν ανακοινώθηκε πως η Σάττι θα μας εκπροσωπούσε στη Eurovision, κάθε σπιθαμή ελπίδας που κρυβόταν μέσα μας για μια πολύ καλή θέση σε έναν διαγωνισμό όπου τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει κάποια βαρεμάρα, αναζωπυρώθηκε. Η Σάττι δεν ήταν άγνωστη, αλλά δεν ήταν και το απόλυτο “it girl” της μουσικής σκηνής της χώρας – τουλάχιστον όχι εκείνης που είναι μαζικά γνωστή. Υπάρχει στο χώρο πολλά χρόνια, έχει κάνει τα πάντα με τεράστια επιτυχία, έχοντας μία φωνή με εξαιρετικές δυνατότητες, πολύ δουλειά, και βασικά, πολύ ταλέντο. Από “Ρωμαίο και Ιουλιέτα” μέχρι όπερα, αρβανίτικα τραγούδια, ακόμα και μία σειρά τύπου “Fame” στον ANT1 το 2011, που διαδραματιζόταν σε μια σχολή παραστατικών τεχνών με τίτλο «Steps», όπου έπαιζε και τραγουδούσε.

Ολυμπιακή υπερηφάνεια

Ο Μίλτος Τεντόγλου , Απόστολος Χρήστου, Θοδωρής Τσελίδης, Παπακωνσταντίνου/Γκαϊδατζής, Κοντού/Φίτσιου, Λευτέρης Πετρούνιας, Εμμανουήλ Καραλής και Νταουρέν Κουρουγκλίεφ.

Αν για ένα πράγμα φουσκώνουμε από περηφάνια και συσπειρωνόμαστε σαν Έλληνες, είναι για την παρουσία της χώρας μας στο εξωτερικό. Δεν πάει να είναι όλα στο χείλος του γκρεμού, όταν κάτι, οτιδήποτε, έχει δίπλα του τη λέξη “εθνικό”, ειδικά όταν πρόκειται για αθλήματα. Τα ξεχνάμε όλα και γινόμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ. Η λεγόμενη εθνική υπερηφάνεια και όλα αυτά τα κλασικά. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το νο 1 στη λίστα των πραγμάτων που νιώθουμε περηφάνια και το 2024 ήταν χρονιά Ολυμπιακών. Και φέτος τα πράγματα πήγαν πάρα πολύ καλά. Οχτώ σε αριθμό τα μετάλλια για τους Έλληνες αθλητές: από κρίκους, μήκος, επι κοντό μέχρι κολύμβηση, τζούντο, πάλη, κωπηλασία.

Οι Έλληνες σκάνε από την υπερηφάνεια τους όποτε βλέπουν έναν γαλανόλευκο αθλητή να διαπρέπει και βασικά να προσπαθεί να κυνηγάει τα όνειρά του και τα θέλω του, ειδικά όταν είναι πλέον ευρέως γνωστό πως αυτό το έθνος που τόσο πολύ τιμούν εκείνοι με την δουλειά και το ταλέντο τους, δεν τους βοηθάει ούτε λίγο στην κατάκτηση των όποιων στόχων. Ο κάθε ένας από αυτούς τους αθλητές, με μετάλλιο ή χωρίς, έφτασε μέχρι το Παρίσι με ό,τι εκείνος κουβάλησε και άντεξε, μαζί με τους λίγους ή τους πολλούς ανθρώπους που το στήριξαν.

Βέβαια, δεν μπορούσαμε και να μην μαυρίσουμε μια συνθήκη. Έπρεπε να γίνουμε και για τους Ολυμπιακούς “Έλληνάρες”. Αφορμή στάθηκε η Αλγερινή μποξέρ Iman Kelifiman  και τα επίπεδα τεστοστερόνης της που διαμελίστηκαν στο διαδίκτυο και κυρίως η “μη θηλυκή” εξωτερική της εμφάνιση για γυναίκα. Φαντάζομαι θυμάστε το αδιαχώρητο που επικράτησε στα media με τα επικαλυμμένα σεξιστικά και προσβλητικά σχόλια της τηλεόρασης και τη βιτριόλη που εξαπέλυσε ο κάθε άσχετος και αδαής στο ίντερνετ. Μιλάμε για υπερηφάνεια, ιδανικά, ευγενή άμιλλα και αξίες, αλλά μόνο αν χωράνε στα κουτάκια που επέλεξαν κάποιοι να μας στριμώξουν και το 2024.

Ο Κασσελάκης φεύγει, το ΠΑΣΟΚ έρχεται 

Τον Σεπτέμβριο του 2024, ο νέος αγαπημένος σταρ της ελληνικής τηλεόρασης, συγγνώμη, εννοώ της πολιτικής σκηνής, η φρέσκια ματιά ή αρχή του diversity στον πολιτικό χώρο, ο σύντροφος του Tyler – και πολλά άλλα πράγματα – Στέφανος Κασσελάκης, έφυγε από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από πρόταση μομφής που κατατέθηκε από ανθρώπους του κόμματος του, με τη σύμφωνη γνώμη του Παύλου Πολάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγήθηκε με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση.

Το αποτέλεσμα αυτού; Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαθηλώθηκε – τώρα, βέβαια, θα μου πείτε “σίγα, καλέ, γιατί πόσο ψηλά ήταν;”, και δίκιο θα έχετε. Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως από τον Νοέμβριο το ένδοξο (!) κόμμα του ΠΑΣΟΚ είναι η αξιωματική αντιπολίτευση και ο προσφάτως επανεκλεγμένος Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο πρόεδρος.

Άνοιξε το Μετρό Θεσσαλονίκης 

 Το 2024 αποκτήσαμε μετρό στη Θεσσαλονίκη. Αλήθεια, δεν πίστευα πως θα ζήσω αυτή τη μέρα, και όμως, στις 30 Νοεμβρίου του 2024, σύσσωμη η κυβερνητική κοινότητα πήρε το αεροπλάνο για τον Θερμαϊκό για να εγκαινιάσει το πιο ακριβό μετρό που έχει φτιαχτεί ποτέ!

Οι γυναίκες πέθαναν και το 2024

Δεν θα μπορούσε να λείπει αυτή η πληροφορία από τη λίστα με τα πράγματα που έκαναν το 2024 αυτό που ήταν. Στην πραγματικότητα, θα ήθελα να κάνω μία καταγραφή κάθε πληροφορίας για κάθε μία γυναίκα που δολοφονήθηκε φέτος από πρώην σύζυγο, εραστή, σύντροφο, μπαμπά, άντρα. Μόνο και μόνο για να διαβάσουμε τόσα πολλά για εκείνες τις γυναίκες, των οποίων τα ονόματα έγιναν σύμβολα χωρίς να το θελήσουν, να μάθουμε για όποιον τις αγάπησε, για ό,τι αγαπούσαν και ό,τι μισούσαν. Μήπως και τις θεωρούσαμε ανθρώπους αρκετά, ώστε να κάνουμε κάτι για τον θάνατό τους. Αφού το γεγονός πως είναι γυναίκες και σκοτώνονται εξαιτίας του φύλου τους δεν είναι αρκετό για την κοινωνία μας.

Οι 15 γυναικοκτονίες του 2024 στάθηκαν αφορμή να μάθουμε πως το περιπολικό δεν είναι ταξί και μπορεί να πεθάνεις έξω από ένα αστυνομικό τμήμα που έχεις πάει για βοήθεια, αλλά και πως ακόμα και αν έχεις καταγγείλει τον κακοποιητή σου και είσαι μία μέρα πριν τη δίκη, μπορεί και πάλι να σε βρει και να σε σκοτώσει. Πόσα panic buttons πρέπει να αποτύχουν για να παραδεχτούν οι υπεύθυνοι ότι εκείνοι ευθύνονται; Πόσες Γεωργίες, Κυριακές, Δώρα, Γαυφαλλιές θα πρέπει να δολοφονηθούν; Αυτή η “συνθήκη” δεν είναι μοναδική για το 2024 και οι προηγούμενες χρονιές μας ήταν γεμάτες θάνατο γυναικών, αλλά όσο κάτι δεν αλλάζει, τόσο θα λέμε για αυτό, όποια κι αν είναι η χρονιά.

Πηγή: pagenews.gr