Ο Σουντανί περπατά σε τεντωμένο σχοινί μετά την πτώση της Συρίας

Στον απόηχο σημαντικών στρατηγικών οπισθοδρομήσεων για τον Άξονα Αντίστασης της Δυτικής Ασίας, το Ιράκ έχει αναδειχθεί στο επίκεντρο μιας κλιμακούμενης περιφερειακής κρίσης. Αλλά για πολλούς Ιρακινούς, η κλίμακα της καταιγίδας που ετοιμάζεται δεν ήταν άμεσα εμφανής.

Όπως επισημαίνει το the cradle, η πορεία της ήταν αλάνθαστη: από τη δολοφονία του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα στις 27 Σεπτεμβρίου, στο δυσοίωνο «απειλητικό μήνυμα» του Ισραήλ προς το Ιράκ στις 18 Νοεμβρίου, με αποκορύφωμα την πτώση της συριακής κυβέρνησης και τις εκτεταμένες επιπτώσεις της .

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα το Ιράκ εκτείνονται πολύ πέρα από τα σύνορά του. Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντανί προχωρά με εξαιρετική προσοχή, που μοιάζει με τη διέλευση από ενεργό ναρκοπέδιο. Η κυβέρνησή του βαραίνει από εσωτερικές πιέσεις, απειλές για την ασφάλεια και περιφερειακές δυναμικές, ενώ παράλληλα παλεύει με ξένες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αντίστασης στις εκκλήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να διαλύσουν τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης (PMU) – την ιρακινή στρατιωτική ραχοκοκαλιά στη μάχη κατά του ISIS.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα το Ιράκ εκτείνονται πολύ πέρα από τα σύνορά του. Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντανί προχωρά με εξαιρετική προσοχή, που μοιάζει με τη διέλευση από ενεργό ναρκοπέδιο. Η κυβέρνησή του βαραίνει από εσωτερικές πιέσεις, απειλές για την ασφάλεια και περιφερειακές δυναμικές, ενώ παράλληλα παλεύει με ξένες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αντίστασης στις εκκλήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να διαλύσουν τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης (PMU) – την ιρακινή στρατιωτική ραχοκοκαλιά στη μάχη κατά του ISIS.

Ο περιφερειακός ρόλος της Βαγδάτης 

Μια ιρακινή κυβερνητική πηγή αποκαλύπτει επίσης στο The Cradle ότι το Ιράκ μοιράζεται τις εντεινόμενες ανησυχίες του με γείτονες όπως η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος. Μετά την αναταραχή στη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία, πολλοί Ιρακινοί φοβούνται ότι η χώρα τους μπορεί να είναι η επόμενη στην αλυσίδα της περιφερειακής αποσταθεροποίησης. 

Σύμφωνα με την πηγή, η Ουάσινγκτον μετέφερε μήνυμα στην Τεχεράνη μέσω Ελβετών μεσαζόντων, προειδοποιώντας για ένα μεγάλο πλήγμα -με πιθανό στόχο πυρηνικές εγκαταστάσεις- στις αρχές του 2025. 

Εν τω μεταξύ, ένας αξιωματούχος του ΟΗΕ που εδρεύει στο Παρίσι μοιράστηκε με το The Cradle ότι ο Άξονας της Αντίστασης υποτίμησε την κλίμακα της τρέχουσας επίθεσης κατά της περιοχής, αποτυγχάνοντας να ξεκινήσει ολοκληρωμένα τη στρατηγική της Ενότητας των Μετώπων. 

Οι επιθέσεις στη Γάζα και τον Λίβανο, που αρχικά θεωρήθηκαν ως ένα απερίσκεπτο ισραηλινό κόλπο, έχουν έκτοτε αποκαλυφθεί ως μέρος μιας ευρύτερης, καιροσκοπικής, υποστηριζόμενης από τη Δύση στρατηγικής για την αναδιαμόρφωση της ισορροπίας ισχύος στη Δυτική Ασία. 

Στο Ιράκ, τα σημάδια της αυξημένης έντασης είναι ορατά παντού. Κατά μήκος των συνόρων 600 χιλιομέτρων με τη Συρία, ο ιρακινός στρατός και οι PMU διατηρούν μια άγρυπνη παρουσία, αναπτύσσοντας τεθωρακισμένες ταξιαρχίες, θερμικές κάμερες και παρατηρητήρια για να αποτρέψουν μια επανάληψη της εισβολής του ISIS το 2014. 

Η αμυντική διπλωματία του Σουντανί 

Οι πρόσφατοι διπλωματικοί ελιγμοί του Σουντανί υπογραμμίζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ενημερωμένη ιρακινή πηγή αποκαλύπτει στο The Cradle ότι μετά την ισραηλινή απειλή, ο Σουντανί συγκάλεσε ηγέτες από το πλαίσιο συντονισμού του Ιράκ και τον Συνασπισμό Κρατικής Διοίκησης για να συζητήσουν πιθανές απαντήσεις. 

Η ίδια πηγή προσθέτει ότι μεσάζοντες των ΗΠΑ παρέδωσαν αργότερα ένα δεύτερο ισραηλινό μήνυμα, το οποίο απαριθμούσε στόχους που θα μπορούσαν να πληγούν εάν δεν σταματούσαν οι επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών που εξαπολύονταν από το Ιράκ. Αν και οι απόψεις στους πολιτικούς κύκλους και τους κύκλους ασφαλείας του Ιράκ διίστανται, η ηγεσία των PMU έτεινε προς την αποκλιμάκωση, δίνοντας προτεραιότητα στη σταθερότητα του Ιράκ. 

Παρόλα αυτά, οι ιρακινές παρατάξεις της αντίστασης πραγματοποίησαν αρκετές επιχειρήσεις, συχνά ευθυγραμμιζόμενες με τις επιθέσεις των ενόπλων δυνάμεων της Υεμένης που πρόσκεινται στην Ανσαράλα. Αυτές οι πράξεις προκλητικότητας, ωστόσο, δεν απέτρεψαν τη Βαγδάτη από το να επιδιώξει μια λεπτή ισορροπία. 

Για παράδειγμα, η ιρακινή κυβέρνηση έχει αντισταθεί στα ιρανικά αιτήματα για διέλευση δυνάμεων μέσω του Ιράκ προς τη Συρία, επικαλούμενη τους κινδύνους περαιτέρω αποσταθεροποίησης. Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στις PMU, η προσέγγιση αυτή αντανακλά μια υπολογισμένη προσπάθεια να θωρακιστεί το Ιράκ από τη σπειροειδή συριακή κρίση και να διατηρήσει την εύθραυστη κυριαρχία του.

Όπως εξηγεί στο The Cradle ένας Ιρακινός πολιτικός που βρίσκεται κοντά στις παρατάξεις της αντίστασης: “Οι επιδόσεις του Σουντανί είναι καλές και η ιρακινή γνώμη είναι παρούσα στην απόφαση και προσπαθούμε να γλιτώσουμε το Ιράκ από τις επιπτώσεις όσων συμβαίνουν στη Συρία. Σίγουρα δεν θέλουμε την ίδια μοίρα και το Ιράκ είναι ισχυρό. Είμαστε με την κυβέρνηση σε όλες τις αποφάσεις της, διότι είναι προς το συμφέρον του Ιράκ, και την έχουμε εξουσιοδοτήσει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα. Παρακολουθούμε τις κινήσεις του Σουντανί και βλέπουμε ότι το Ιράκ έχει αρχίσει να ανακτά την περιφερειακή του “υγεία” και έχει γίνει παρόν στην περιοχή και τον υποστηρίζουμε σε αυτό».

Στις 11 Δεκεμβρίου, ο Σουντανί προσγειώθηκε στο Αμμάν για να συναντηθεί με τον βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα Β΄, έναν από τους πιο ανήσυχους Άραβες ηγέτες όσον αφορά την κατάσταση στη Συρία. Αμέσως μετά, ταξίδεψε στο θέρετρο Αλ Μουάλλα για να συναντηθεί με τον Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. 

Στις 13 Δεκεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Ιράκ, τονίζοντας τις προτεραιότητες των ΗΠΑ για τον έλεγχο των συνόρων του Ιράκ με τη Συρία και την αποτροπή της συνέχισης της ροής ιρανικών όπλων προς τον Λίβανο. Αυτή η καταιγιστική διπλωματία καταδεικνύει τον κεντρικό ρόλο του Ιράκ στους υπολογισμούς περιφερειακής και εξωτερικής ασφάλειας.

Οι PMU ως “τείχος άμυνας”

Οι διπλωματικές επαφές του Σουντανί επεκτάθηκαν πέρα από αυτές τις συναντήσεις υψηλού προφίλ. Σύμφωνα με ιρακινή πηγή, πριν κλιμακωθεί η επίθεση της αντιπολίτευσης στη Συρία, ο ιρακινός πρωθυπουργός έστειλε τον επικεφαλής των PMU Φάλεχ αλ Φαγιάντ στην Άγκυρα και τη Δαμασκό για να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο πλευρών. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή απέτυχε, αφήνοντας τον Σουντανί χωρίς μοχλό πίεσης για να κατευνάσει τις ένοπλες φατρίες ή να μετριάσει πιθανές ιρανικές πιέσεις.

Πηγή της ιρακινής κυβέρνησης αρνείται οποιεσδήποτε επίσημες διαβεβαιώσεις ή απειλές από τις ΗΠΑ σχετικά με τη Συρία, αλλά επιβεβαιώνει στο The Cradle ότι είχαν εκδοθεί προηγούμενες προειδοποιήσεις προς τους ηγέτες της αντίστασης. Για παράδειγμα, ο Καΐς Καζάλι, γενικός γραμματέας της Asa’ib Ahl al-Haq, φέρεται να έχει μετακομίσει στο Ιράν για προληπτικούς λόγους. 

Αλλά άλλες πηγές λένε ότι η κυβέρνηση του Σουντανί έλαβε όντως προειδοποιήσεις των ΗΠΑ προς τις ιρακινές δυνάμεις να μείνουν έξω από τη μάχη στη Συρία για να υποστηρίξουν την πρώην κυβέρνηση Άσαντ, μια θέση που τελικά υποστηρίχθηκε από τις κύριες πολιτικές δυνάμεις και τα μπλοκ του Ιράκ, συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη του ανεξάρτητου Κινήματος των Σαδριστών Μουκτάντα αλ Σαντρ.

Ωστόσο, αυτή η υποστήριξη θα έχει τα όριά της και τις κόκκινες γραμμές της- η μία από αυτές είναι oi PMU και η άλλη η αμερικανική κατοχή. Ο Μουσάουι της Al-Nujaba τονίζει ότι οι PMU, μαζί με άλλες ιρακινές δυνάμεις, παραμένουν ένα ουσιαστικό προπύργιο ενάντια σε εσωτερικές και εξωτερικές απειλές και απορρίπτει κάθε συμβιβασμό σχετικά με την ύπαρξη των PMU, περιγράφοντάς τες ως «τείχος άμυνας» για το Ιράκ εν μέσω κλιμακούμενων περιφερειακών εντάσεων. 

Το διακύβευμα για το Ιράκ δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο. Για τον Σουντανί, η αποστολή δεν είναι μόνο να θωρακίσει το Ιράκ από το χάος που κατακλύζει τους γείτονές του, αλλά και να το καθιερώσει ως σταθεροποιητική δύναμη σε μια όλο και πιο ταραγμένη περιοχή. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτήσει διπλωματία και ανθεκτική ηγεσία, καθώς και ανυποχώρητη υπεράσπιση της κυριαρχίας του Ιράκ έναντι των αδυσώπητων γεωπολιτικών πιέσεων και των άσβεστων φιλοδοξιών των επεκτατικών, υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ Ισραηλινών – ένα έργο στο οποίο η συνέχιση της ύπαρξης των PMU παραμένει αδιαπραγμάτευτη.

Πηγή: Pagenews.gr