«Καμιά φορά πρέπει να πάρουμε το ανάλογο δηλητήριο για να θεραπεύσουμε μια αρρώστια που μας απασχολεί και μας τρώει. Έψαχνα τρόπους για να προχωρήσω στη ζωή μου και ήταν σχεδόν απαραίτητο αυτό. Δηλαδή να σπάσω ίσως και γω τα όρια μου, να βγω εκτός εαυτού, για να επανέλθω γνωρίζοντας ότι πλέον δεν με κουνάει τίποτα».
«Από τότε, φυσικά, παντρεύτηκα, έκανα δυο παιδιά και έχτισα έναν χώρο. Με βοήθησε πολύ αυτή η διαδικασία χωρίς να σημαίνει ότι η αυτοκαταστροφή είναι ο ιδανικός τρόπος για να κάνεις κάτι καλό στον εαυτό σου. Όχι, εμένα προφανώς μου χρειάστηκε και προφανώς είχα κάποια κενά» εξομολογήθηκε, εν συνεχεία, ο Ιβάν Σβιτάιλο στην ψυχαγωγική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης