Γαλλία: Λεπτές οι ισορροπίες για να κρατηθεί στην πρωθυπουργία ο Μπαϊρού

Ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού ελπίζει στην ουδετερότητα ενός μέρους της αριστεράς ενόψει της ομιλίας του ορόσημο την Τρίτη, την ώρα που η ψήφος δυσπιστίας απειλεί και πάλι τη γαλλική κυβέρνηση.

Λίγες ώρες πριν από την ομιλία του για τη γενική πολιτική προς τα μέλη της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και με την αριστερή παράταξη La France Insoumise (LFI) να δηλώνει ότι θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για ψηφοφορία την Πέμπτη, ο Μπαϊρού αντιλαμβάνεται το διακύβευμα.

Για να αποφύγει τη μοίρα του προκατόχου του, Μισέλ Μπαρνιέ -ο οποίος απομακρύνθηκε με ψήφο δυσπιστίας μετά από λίγους μόνο μήνες στην ηγεσία- και για να αποφύγει την εξάρτηση από τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό (RN), ο βετεράνος κεντρώος έχει ένα ιδιαιτέρως δύσκολο έργο.

Πρέπει να διαλύσει τον εύθραυστο συνασπισμό του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP) – που συγκροτήθηκε βιαστικά μετά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης τον περασμένο Ιούνιο – και να εξασφαλίσει ότι δε θα αποδοκιμαστεί από ένα μέρος της αριστεράς στο οποπίο ανήκει το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), των Πρασίνων και το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Εντατικές συζητήσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των επίδοξων εχθρών της έχουν ήδη πραγματοποιηθεί τις τελευταίες ημέρες, με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομίας Ερίκ Λομπάρντ – ο οποίος είναι γνωστό ότι έχει στενούς δεσμούς με τον πρώτο γραμματέα του PS Ολιβιέ Φορ.

Το κατά πόσο οι συνομιλίες αυτές έχουν προχωρήσει για να κατευνάσουν τις ανησυχίες της Αριστεράς δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πριν από την ομιλία του Μπαϊρού την Τρίτη. «Δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί», προειδοποίησε ο Φορ την Κυριακή, ενώ ένας βουλευτής του Δημοκρατικού Κινήματος του Μπαϊρού (MoDem) δήλωσε τη Δευτέρα ότι «δεν γνώριζε» για τις συνομιλίες.

Αλλά η Αριστερά είχε μια μακρά λίστα πολιτικών επιθυμιών εισερχόμενη στις διαπραγματεύσεις: αύξηση του προϋπολογισμού για την ασφάλιση υγείας, ακύρωση των 4.000 περικοπών θέσεων εργασίας στο εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα και απελευθέρωση 7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την οικολογική μετάβαση.

Το πιο επίμαχο από όλα είναι η επιθυμία τους να καταργηθεί ή να ανασταλεί ο νόμος που θα αυξήσει το ηλικιακό συνταξιοδότικό όριο της Γαλλίας από τα 62 στα 64 έτη.

Αυτή η πιθανή αποδιάρθρωση ενός από τα συμβολικά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων του Εμανουέλ Μακρόν έχει προκαλέσει τριγμούς μεταξύ των υποστηρικτών του, όπως η υπουργός Παιδείας Ελιζαμπέτ Μπορν, η οποία εξήγησε όταν βρισκόταν στην πρωθυπουργία ότι ήταν «αδιαπραγμάτευτο» να μειωθεί και πάλι η ηλικία συνταξιοδότησης κάτω από τα 64 έτη.

Οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα συναντούσε πιθανότατα την έντονη αντίδραση της Δεξιάς, με τον πρόεδρο της Γερουσίας Ζεράρ Λαρσέρ των Ρεπουμπλικάνων (LR) να επαναλαμβάνει ότι ούτε η «κατάργηση» ούτε η «αναστολή» της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης αποτελούν επιλογή.

Το μικρό παραθυράκι για τον Μπαϊρού

Μετά την πτώση της κυβέρνησης Μπαρνιέ και ενώ η Γαλλία δεν έχει ακόμη προϋπολογισμό για το 2025, ο Μπαϊρού φαίνεται, παρά ταύτα, να έχει ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας.

Οι Ρεπουμπλικανοί, παρά την αδύναμη εκπροσώπησή τους στην Εθνοσυνέλευση, κατέχουν αρκετές θέσεις-κλειδιά στην κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εσωτερικών Μπρουνό Ρεταλιό με επιρροή, και είναι απίθανο να διακινδυνεύσουν να ανατρέψουν τον Μπαϊρού.

Με το βλέμμα στραμμένο σε πιθανές πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι του 2025 ή ακόμη και στην προεδρική κούρσα του 2027, οι Σοσιαλιστές προσπαθούν να παρουσιαστούν ως ένα υπεύθυνο κυβερνητικό κόμμα.

Πολλά υψηλόβαθμα μέλη του κινήματος δεν είναι επίσης αντίθετα στο να αποστασιοποιηθούν από την εμπρηστική ρητορική του LFI, το οποίο φωνάζει για την παραίτηση του Εμανουέλ Μακρόν -ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα θάψει οριστικά τον συνασπισμό του NFP.

Σε συνέντευξή του στη Le Monde στις 13 Ιανουαρίου, ο Μπόρις Βαλό, επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Εθνοσυνέλευση, δήλωσε ότι «δεν αλλάζουν συμμαχίες», αλλά αναγνώρισε «αγεφύρωτες» διαφωνίες με το NFP του Ζαν-Λικ Μελανσόν.

Ο ίδιος έθεσε το ερώτημα: «Εάν επιτύχουμε απτές αλλαγές, ποιος θα είναι ο πιο πιστός στους αριστερούς ψηφοφόρους;».

Ήδη από τη δεκαετία του 2000, ο Μπαϊρού υποστήριξε μια συμμαχία μεταξύ της «ρεπουμπλικανικής δεξιάς» και της «ρεαλιστικής αριστεράς», εκφράζοντας το όραμά του για τη διαμόρφωση ενός «κεντρικού μπλοκ της γαλλικής κοινωνίας» με τη «διάσπαση της αριστεράς».

Όντας τρεις φορές υποψήφιος για την προεδρία πριν ο πολιτικός χώρος που οραματιζόταν καταληφθεί από τον Εμανουέλ Μακρόν το 2017, ο Μπαϊρού έχει τώρα την ευκαιρία να δοκιμάσει τις ιδέες που οραματιζόταν εδώ και καιρό.

Οι άμεσες προτεραιότητές του θα είναι να περάσει τον προϋπολογισμό του 2025 εντός εβδομάδων, να αρχίσει την ανοικοδόμηση του υπερπόντιου εδάφους της Μαγιότ μετά την καταστροφή του από κυκλώνα και να αντιμετωπίσει την αγροτική κρίση.

Πηγή: Pagenews.gr