Το πολιτικό παρασκήνιο της επιλογής Τασούλα

Πολλοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν την αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ρητό «οι γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται, κόβονται» υπό το πρίσμα της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας, καθώς και την επισήμανσή του ότι σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνται πραγματικές υπερβάσεις και η επιλογή «της πιο τολμηρής και προχωρημένης λύσης, ακόμη κι αν αυτό μπορεί να συνεπάγεται αναταραχή ή πρόσκαιρο πολιτικό κόστος».

Ωστόσο, η επιλογή του πρωθυπουργού για την Προεδρία της Δημοκρατίας φαίνεται ότι δεν εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία ανατροπών. Είναι προφανές ότι μια σειρά κριτηρίων που είχε θέσει εξαρχής ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαιώθηκαν με την επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα, του σημερινού Προέδρου της Βουλής.

Πρόκειται για ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο θεωρείται απαραίτητο στην αρχή μιας δύσκολης περιόδου, κυρίως στο διεθνές σκηνικό. Σύμφωνα με το κυβερνητικό επιτελείο, είναι ένα άτομο που προάγει τη συναίνεση, καθώς έχει εκλεγεί τρεις φορές με ευρεία πλειοψηφία από τη Βουλή στο τρίτο υψηλότερο αξίωμα της χώρας. Επιπλέον, συμβάλλει στην ενότητα της Νέας Δημοκρατίας και στη συνοχή της κοινοβουλευτικής της ομάδας, η οποία δοκιμάστηκε πρόσφατα. Ο κ. Τασούλας διατηρεί επίσης την απόλυτη στήριξη των κυβερνητικών επιλογών, ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις, όπως η ισότητα στο γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσδιόρισε στο μήνυμά του τα χαρακτηριστικά που επιθυμούσε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ανέφερε ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη στην κοινωνία, θα έχει την ικανότητα να συνθέτει και να ενώνει, θα διαθέτει υψηλό κύρος, ευρύτερη αποδοχή, εμπειρία, γνώση και έμπρακτο σεβασμό.

Ένα από τα πιο δύσκολα διλήμματα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν αν το πρόσωπο που θα προτείνει θα προέρχεται από τον πολιτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας ή αν, όπως συνέβη το 2020 και είναι παράδοση σε άτυπες περιπτώσεις, θα είχε πολιτική ταυτότητα αντίθετη από αυτή της κυβέρνησης. Η ανάγκη ενίσχυσης της συσπείρωσης της κεντροδεξιάς παράταξης φαίνεται ότι έγειρε την πλάστιγγα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να εξηγεί την απόφασή του, προσπαθώντας να αποσυνδέσει τα κύρια χαρακτηριστικά του υποψηφίου από την πολιτική του προέλευση.

Η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, που πρόκειται να γίνει τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου, σηματοδοτεί την είσοδο της διεθνούς σκηνής σε αχαρτογράφητα νερά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη αναφερθεί σε ένα νέο παγκόσμιο τοπίο, το οποίο διαμορφώνεται σε μια δύσκολη χρονιά, με πολέμους, οικονομική αβεβαιότητα και κοινωνική αστάθεια σε πολλές χώρες. Αυτή η κατάσταση συνοδεύεται από «πρωτοφανείς εξαγγελίες που προαναγγέλλουν γεωστρατηγικές μεταβολές και αλλαγές στις ζώνες επιρροής», όπως έχει επισημάνει, αναφερόμενος σε ένα «πρωτόγνωρο σκηνικό όπου παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες διεκδικούν τον ρόλο του διαμορφωτή της κοινής γνώμης».

Αυτό το περιβάλλον καθιστά επιτακτική την ανάγκη η χώρα να εκπέμπει ένα μήνυμα σταθερότητας σε διεθνές επίπεδο, καθώς και να ενισχύει την αίσθηση θεσμικής θωράκισης και πολιτικής σταθερότητας στο εσωτερικό της. Όπως έχει κριθεί, ένα πολιτικό πρόσωπο στην Προεδρία της Δημοκρατίας μπορεί να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτή η ανάγκη για ενίσχυση της πολιτικής σταθερότητας είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Η επιλογή ενός πολιτικού προσώπου, όπως ο Κωνσταντίνος Τασούλας, που έχει εμπειρία σε θεσμικές θέσεις και στη διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας, θεωρήθηκε ότι εξασφαλίζει τη λειτουργία του θεσμού. Ιδιαίτερα, η πιο σημαντική του συμβολή στις πολιτικές εξελίξεις είναι η διασφάλιση της ομαλότητας κατά τις περιόδους κρίσης.

Πηγή: Pagenews.gr