Προς συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ;

Ξαφνικά, η συζήτηση απομακρύνθηκε από το κύριο θέμα των ημερών, δηλαδή την πρόταση του πρωθυπουργού και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης για τον επόμενο ένοικο του προεδρικού μεγάρου, και στράφηκε στο ζήτημα της επόμενης κυβέρνησης της χώρας.

Αυτή η κυβέρνηση θα προκύψει από τις εθνικές εκλογές του 2027, σύμφωνα με τις καθορισμένες συνταγματικές προθεσμίες και τις επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, τις οποίες έχει τηρήσει μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Καμία τρέχουσα δημοσκόπηση ή εκτίμηση δεν μπορεί να προβλέψει τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων σε περίπου δυόμισι χρόνια, σε μια περίοδο γεμάτη καταιγιστικές εξελίξεις.

Ωστόσο, η αλλαγή της συζήτησης πριν καν αρχίσουν οι ψηφοφορίες για την εκλογή του νέου Προεδρικού Διατάγματος δεν είναι τυχαία, καθώς εξυπηρετεί διάφορες πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Πρώτα απ’ όλα, εξυπηρετεί τον Πρωθυπουργό, ο οποίος επιθυμεί να κλείσει το κεφάλαιο Τασούλα το συντομότερο δυνατόν.

Η επιλογή ενός κομματικού βουλευτή και Προέδρου της Βουλής για τη θέση του Προεδρικού αξιώματος έχει προκαλέσει ανησυχία στους κεντρώους ψηφοφόρους, οι οποίοι είναι κρίσιμοι για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Σε μια πολιτική συγκυρία που είναι καθοριστική τόσο για την Ελλάδα όσο και για το διεθνές περιβάλλον, η υπερσυγκέντρωση εξουσιών αναιρεί στην πράξη τις συναινετικές δηλώσεις του πρωθυπουργού.

Η εκτροπή της συζήτησης οφείλεται επίσης στην πρόωρη εκλογολογία, η οποία ήρθε με έναν άκομψο και επιπόλαιο τρόπο να αντικαταστήσει την προεδρολογία, πριν αυτή προλάβει να καταλαγιάσει. Αυτή τη φορά, η πηγή της ακατανόητης, αν όχι επιτήδειας, εκλογολογίας προήλθε από τον χώρο της αντιπολίτευσης.

Στελέχη διαφόρων κομμάτων άρχισαν να εκφράζουν απόψεις σχετικά με τις μετεκλογικές συνεργασίες και τη δημιουργία μετώπων για τη διακυβέρνηση της χώρας. Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που κάθε κόμμα υποστηρίζει τον δικό του υποψήφιο για την Προεδρία, ενώ ο ανταγωνισμός για την αντιπολιτευτική πρωτοκαθεδρία συνεχίζεται.

Το πρώτο ζήτημα που ανακύπτει στη συζήτηση είναι η πιθανότητα συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία, εφόσον δεν προκύψει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Αυτή η αντιπαράθεση είναι μάλλον άσκοπη, καθώς θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που είναι και ο δεύτερος ιδεολογικός πόλος του πολιτικού συστήματος, να δηλώνει ότι συμμετέχει στις εκλογές με στόχο τη συνεργασία με τον αντίπαλο πολιτικό χώρο.

Η κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το 2015 έγινε υπό την απειλή της πτώχευσης της χώρας και θα μπορούσε να επαναληφθεί μόνο σε περίπτωση σοβαρών απειλών κατά της δημοκρατικής ομαλότητας και πολιτικής σταθερότητας.

Και εγένετο Κεντροαριστερά;

Το δεύτερο και πιο σημαντικό ζήτημα της αντιπαράθεσης είναι η δυνατότητα σχηματισμού κυβερνητικού σχήματος από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δηλαδή, αν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ευρεία έννοια, μπορούν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, δεδομένου ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, πλην του αυτοεξαιρούμενου.

Η συζήτηση αυτή δεν είναι νέα, ωστόσο επανέρχεται ολοένα και πιο συχνά από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μετά την απομάκρυνση του Κασσελάκη, αναζητά απεγνωσμένα μια διέξοδο. Αυτή η διέξοδος δεν είναι άλλη από την αναζωπύρωση της ελπίδας για επιστροφή στην εξουσία, έστω και μέσω του ΠΑΣΟΚ.

Από αυτή την οπτική, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προτείνουν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά αναζωογονούν τις προσδοκίες για μια επιστροφή που ενδέχεται να οδηγήσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες. Το γεγονός ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης δεν σημαίνει ότι το πολιτικό σύνολο που αποδείχθηκε καταστροφικό για τη χώρα μπορεί τώρα να αναδειχθεί σε αξιόπιστο κυβερνητικό εταίρο.

Το ΠΑΣΟΚ, από τη στιγμή που ανέλαβε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει επιδείξει υπεύθυνη και παραγωγική στάση στην άσκηση των νέων του καθηκόντων. Έχει αναλάβει πρωτοβουλίες που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών, καταφέρνοντας να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη και να προκαλέσει την αντίδραση της κυβέρνησης.

Οι ενέργειές του οδήγησαν σε βελτιώσεις στους τομείς των τραπεζικών συναλλαγών και της ιδιωτικής ασφάλισης. Το κύρος του έχει αυξηθεί, ενώ η δημοσκοπική του εικόνα έχει βελτιωθεί. Παράλληλα, συμβολικές κινήσεις, όπως η πρόταση για τον Τάσο Γιαννίτση, έχουν στείλει ένα μήνυμα πολιτικής σοβαρότητας. Για να συνεχίσει την ανοδική του πορεία, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διατηρήσει αυτή την κατεύθυνση.

Η ουσιαστική διαφορά που εξακολουθεί να χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους πολίτες του ευρύτερου φιλελεύθερου κεντρώου χώρου, στους οποίους το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απευθυνθεί με πειστικό πολιτικό λόγο και ενέργειες. Ιστορικά, το ΠΑΣΟΚ κατάφερνε να κερδίζει τις εκλογές όταν εξασφάλιζε την εμπιστοσύνη του λεγόμενου «Πολιτικού Κέντρου».

Παράλληλα, όπως δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πριν από δεκαπέντε χρόνια, ακόμα και όταν απομακρύνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιο πιθανό να στραφούν προς τον Κασσελάκη, τον Βαρουφάκη ή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, παρά να επιστρέψουν στον – πλέον πολύ μακρινό – πολιτικό τους χώρο. Οι «κεντροαριστερές» φαντασιώσεις μόνο αρνητικές συνέπειες έχουν για τους εκλογικούς στόχους και τις κυβερνητικές φιλοδοξίες της δημοκρατικής παράταξης.

Πηγή: Pagenews.gr