Ο Λιλιάν Τουράμ και το όνειδος του γαλλικού ποδοσφαίρου

Το γαλλικό ποδόσφαιρο πάσχει από τον ρατσισμό. Και το γεγονός αυτό είναι πιθανό να επισκιάζει και την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου από την ομάδα του Εμπαμπέ, του Ποκμπά, του Ματουιντί και των υπόλοιπων πρωταθλητών της εθνικής Γαλλίας, 16 εκ των οποίων είναι παιδιά μεταναστών.

Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει να πιστεύει η συντακτική ομάδα της Libération, αφιερώνοντας στο ζήτημα, όχι μόνο το πρωτοσέλιδό της, αλλά και έξι από τις σελίδες της σαββατιάτικης έκδοσής της, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και μια συνέντευξη του Λιλιάν Τουράμ, του πρώην αστέρα του γαλλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και του παίκτη με τις περισσότερες συμμετοχές στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2000.

Είναι γνωστό πως η άρνηση της ύπαρξης του ρατσισμού καταλήγει να αποτελεί ένα εξαιρετικό τρόπο για τη διαιώνισή του. Αλλά πάρα πολλοί στο γαλλικό ποδόσφαιρο εξακολουθούν να επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια, όπως ακριβώς συνέβαινε και όταν αγωνιζόταν ο Τουράμ. «Δεν έπρεπε να μιλάμε για ό,τι ήταν σκανδαλώδες. Γιατί δεν έπρεπε να καταστρέψουμε το παιχνίδι αλλά να δώσουμε μια καλή εικόνα, την εντύπωση ότι όλα ήταν εντάξει». Αυτό εξηγεί, για παράδειγμα, γιατί «στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο κανένας διαιτητής δεν διέκοψε έναν αγώνα εξαιτίας κάποιου ρατσιστικού περιστατικού. Ακόμα και σε αυτό το επίπεδο, παίκτες που διαμαρτύρονται για ρατσιστική συμπεριφορά μερικές φορές δέχονται ακόμα και κάρτα». Και η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη στις ερασιτεχνικές κατηγορίες και ειδικά στις αγροτικές περιοχές, επισήμανε ο μεγαλωμένος στη Γουαδελούπη πρώην άσσος της Μονακό και της Γιουβέντους. 

Οπότε ο Τουράμ θεωρεί καθήκον του να μην σιωπήσει και να συνεχίσει να μιλάει. «Όποιος είναι επιφανής, πρέπει να είναι και υπεύθυνος και να εναντιώνεται στις αδικίες, ώστε να τελειώνουμε με αυτήν την υποκρισία όλων όσοι κλείνουν τα μάτια», δηλώνει ο άνθρωπος που αγωνίστηκε με τα χρώματα της εθνικής Γαλλίας 142 φορές. Και προτείνει στους Γάλλους να διδαχτούν από το σκάνδαλο Γουαϊνστάιν, και να συμβάλουν στην αποκάλυψη όχι μόνο μεμονωμένων περιστατικών αλλά ολόκληρου του συστήματος συγκάλυψης ρατσιστικών συμπεριφορών. Αλλά ο ρατσισμός αντιμετωπίζεται ακόμα επιδερμικά, σε επίπεδο εντυπώσεων, υποστηρίζει ο Τουράμ. «Γιατί σε ένα γήπεδο όταν κάποιοι οπαδοί κραυγάζουν σαν πίθηκοι όποτε ακουμπάω την μπάλα επειδή είμαι μαύρος, είμαστε ικανοποιημένοι να δηλώνουμε απλά ότι πρόκειται περί ανόητων ανθρώπων». 

Αφορμή για την εκτενή έρευνα της «Λιμπέ» αποτέλεσε ο άγριος ξυλοδαρμός, τον περασμένο Μάιο, του Κερφαλά Σισοκό, ποδοσφαιριστή της ερασιτεχνικής A. S. Benfeld με καταγωγή από τη Γουινέα – Μπισάου, από έναν οπαδό της ομάδας του Μακενχάιμ, ενός χωριού 800 κατοίκων στην Αλσατία. 

Πηγή: pagenews.gr