Το ΠΑΣΟΚ και η τέχνη του αυτογκόλ

Από πλευράς χρονισμού, η επιλογή αποδείχθηκε καταστροφική: το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε ευνοϊκή θέση μετά την επανεκλογή του αρχηγού του και την ανάληψη της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και τυχαία. Οι δημοσκοπήσεις ήταν θετικές, τα ποσοστά συνεχώς αυξάνονταν και το κλίμα στη βάση του κόμματος είχε αρχίσει να ενδυναμώνεται. Ξαφνικά, χωρίς προφανή λόγο, ο πρόεδρος και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να κάνουν αναλύσεις και να θέτουν τελεσίγραφα σχετικά με τους πιθανούς κυβερνητικούς εταίρους τους μετά τις επόμενες εκλογές.

Είναι αβέβαιο αν πρόκειται για μικρομεγαλισμό ή απειρία. Ίσως, κάτω από την επιφάνεια του ΠΑΣΟΚ, να υπάρχουν περισσότεροι υποστηρικτές «λαϊκών μετώπων» απ’ ό,τι υποπτευόμαστε. Σε κάθε περίπτωση, για να επιτύχει το ΠΑΣΟΚ αυτοδυναμία, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, χρειάζεται τουλάχιστον 13-15 μονάδες παραπάνω. Αν δεν καταφέρει να αποκτήσει αυτοδυναμία, ο κ. Ανδρουλάκης έχει δηλώσει ότι θα επιδιώξει συνεργασία με κάποιους Αριστερούς. Έτσι, όλοι μένουν να αναρωτιούνται, μέσω της διαδικασίας αποκλεισμού, ποιοι θα είναι οι πιθανοί εταίροι αν αποκλειστεί ο Μητσοτάκης.

Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να βρίσκεται σε αβεβαιότητα σχετικά με τους υποτιθέμενους μελλοντικούς συνεργάτες του, αναζητώντας ονόματα από την ψεκασμένη Αριστερά μέχρι τη δραχμική και φιλο-Πουτινική. Ορισμένα στελέχη, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, απέρριψαν αμέσως τις προτάσεις για ένα τέτοιο «λαϊκό μέτωπο». Άλλοι εξέφρασαν την ανησυχία τους για την κατάσταση που το ΠΑΣΟΚ έχει δημιουργήσει μόνο του, τονίζοντας ότι είναι νωρίς για να προβλέψουμε τι θα συμβεί μετά τις εκλογές, καθώς η κατάσταση είναι αβέβαιη. Φυσικά, η Νέα Δημοκρατία δεν έχασε την ευκαιρία να επαναφέρει το σύνθημα «ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ, παίρνεις πακέτο τον ΣΥΡΙΖΑ» και να αναδείξει τον φόβο για «τα κόμματα της δραχμής».

Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ φαίνεται να μην έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. Όταν ο Τσίπρας είχε εγκλωβίσει το κόμμα στη συζήτηση για «προοδευτική διακυβέρνηση» και «κυβέρνηση ηττημένων», το σενάριο αυτό κατέρρευσε με δραματικό τρόπο, οδηγώντας σε γνωστά αποτελέσματα και σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που διασπάστηκε σε πέντε κομμάτια. Το μόνο που κατάφερε ο Τσίπρας, με αυτή τη σύγχυση, ήταν να ταυτιστεί ο ίδιος με το αδιέξοδο και το πολιτικό χάος και να προσφέρει την απόλυτη αυτοδυναμία, με 41%, στη ΝΔ.

Η απορία προκύπτει από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ ξαφνικά οραματίζεται συνεργασίες, ενώ σε ολόκληρο το φάσμα της Αριστεράς επικρατεί μέχρι σήμερα το ίδιο αδιέξοδο. Οι ειδήσεις που προέρχονται από αυτόν τον χώρο αφορούν κυρίως αντιπαραθέσεις, γραφικές και περιθωριακές προσωπικότητες ή σκηνές μιζέριας. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να σπεύδεις να αγκαλιάσεις τους καταρρέοντες; Αν υποθέσουμε ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξουν -το μακρινό 2027- μια «κυβέρνηση ηττημένων», ο Φάμελλος σίγουρα δεν αρκεί. Η Νέα Αριστερά, ο Βαρουφάκης και ο Κασσελάκης ενδέχεται να μην είναι παρόντες στη Βουλή. Τι μένει στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ; Η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αυτή η συζήτηση είναι πραγματικά η πιο παράλογη και αλλοπρόσαλλη που έχει ανοίξει ποτέ. Επιπλέον, όταν διεκδικείς την εξουσία, δεν μπορείς ταυτόχρονα να προβάλλεις τη νοοτροπία του «ηττημένου».

Πηγή: Pagenews.gr