Η αντιφατική πολιτική Φάμελλου απέναντι στο ΠΑΣΟΚ

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος, ειδικά όταν οι ώμοι που καλούνται να φέρουν το βάρος της ηγεσίας είναι άπειροι. Η ηγεσία ενός κόμματος είναι ένα καυτό αμόνι.

Ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και υπηρέτησε για έναν χρόνο ως «υπηρεσιακός αρχηγός» (Ιούλιος ’23-Αύγουστος ’24), είχε δείξει δείγματα μετριοπάθειας και ορθολογισμού. Ωστόσο, τώρα φαίνεται να έχει παρασυρθεί σε έναν ανεμοστρόβιλο λαικίστικου ανορθολογισμού, που του αφαιρεί σοβαρότητα.

Ένα από τα κύρια σημεία τριβής είναι η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ, καθώς οι προτάσεις του προκαλούν απορία σε κάθε καλόπιστο ή μη παρατηρητή.

Από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε μια διπλή εικόνα. Επιτέθηκε με σφοδρότητα στο ΠΑΣΟΚ, ενώ ταυτόχρονα, στην ίδια ομιλία, το κάλεσε σε συνεργασία.

Το πρώτο αιχμιακό κάλεσμα αφορά την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Πριν και από την πρώτη ψηφοφορία, και ενώ το ΠΑΣΟΚ είχε ορίσει ως υποψήφιο τον Τάσσο Γιαννίτση, ο Φάμελλος καλούσε το ΠΑΣΟΚ να απαρνηθεί τον δικό του υποψήφιο και να στηρίξει την υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεπίγνωστος μικρομεγαλισμός και κομπορρημοσύνη. Το περίπου 7% καλούσε το περίπου διπλάσιο ποσοστό να επιλέξει τον δικό του υποψήφιο!

Παράλληλα χαρακτήρισε τον κ. Γιαννίτση, που έχει δείξει δείγμα γραφής στον δημόσιο βίο και απέχει δεκαπενταετία από τα κομματικά, ως κομματική υποψηφιότητα. Εν αντιθέσει προφανώς με την άμωμης κομματικής συλλήψεως Λούκα, στην οποία αποδίδεται και η μητρότητα της ΓΑΠικης διαβεβαίωσης «Λεφτά υπάρχουν».

Κατά τη συνεδρίαση την Κεντρικής Επιτροπής επιτέθηκε εκ νέου στο ΠΑΣΟΚ, ικσχυριζόμενος ότι «εγκλωβίστηκε, περιμένοντας στον προθάλαμο του Κυριάκου Μητσοτάκη και τελικά κατέθεσε μια στενά κομματική υποψηφιότητα, η οποία δεν απαντά στη συγκυρία, καθώς δε δίνει προοπτική σύνθεσης στον προοδευτικό χώρο. Χωρίζει αντί να ενώνει».

Μετά την επίθεση, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απηύθυνε έκκληση για ενότητα, απευθυνόμενος στο ίδιο ΠΑΣΟΚ που είχε προηγουμένως επικρίνει. Επανέφερε την πρόταση προς τις προοδευτικές δυνάμεις (συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ) να στείλουν ένα μήνυμα προοδευτικής αντεπίθεσης στον κ. Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές.

Ταυτόχρονα, κάλεσε σε συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, όχι μόνο κατά τις ψηφοφορίες στη Βουλή, αλλά και στην κοινωνία, με στόχο την οικοδόμηση ενός προοδευτικού αναχώματος απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές της κεντροδεξιάς κυβέρνησης.

Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής συνέπεσε με την επέτειο δέκα χρόνων από την εκλογή της κυβέρνησης της πρώτης φοράς Αριστεράς, για την οποία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι αισθάνεται «περήφανος». Τόνισε ότι η συμπλήρωση αυτής της δεκαετίας δεν είναι απλώς μια επέτειος, αλλά μια πολύτιμη παρακαταθήκη που παραμένει πηγή έμπνευσης, ενέργειας και δύναμης, που δεν αποδέχεται ότι το καθεστώς Μητσοτάκη είναι το τέλος της ιστορίας.

Φυσικά, ο Μητσοτάκης ποτέ δεν επιδίωξε τη δόξα του Φουκουγιάμα και δεν ισχυρίστηκε ότι το «καθεστώς» του σηματοδοτεί το τέλος της ιστορίας.

Εν τω μεταξύ, ο Φάμελλος δεν εξέφρασε καμία κριτική σχετικά με την επέτειο της ΠΦΑ, ούτε αναφέρθηκε σε απολογία για το συνέδριο που είχε σταλινικές επιρροές και οδήγησε στην απομάκρυνση του Κασσελάκη και των υποστηρικτών του. Ωστόσο, δέχθηκε κριτική από τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, ο οποίος υποψιάστηκε ότι ενήργησε ως «ηχείο» του Παύλου Πολάκη.

Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών εξέφρασε αντιρρήσεις για τις δηλώσεις του Φάμελλου μετά τη συνάντησή του με τον Διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα. Ο Φάμελλος είχε δηλώσει ότι «είναι απαραίτητη η αξιοποίηση της συμμετοχής του Δημοσίου και η ενίσχυση της παρέμβασης της πολιτείας στους ελεγκτικούς και ρυθμιστικούς οργανισμούς, καθώς και στη μετοχική σύνθεση της Εθνικής Τράπεζας», προκειμένου να αντιμετωπιστεί, μεταξύ άλλων, η κερδοσκοπία των τραπεζών.

Ο Αλεξιάδης υπενθύμισε τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την υπαγωγή μιας συστημικής τράπεζας σε δημόσιο έλεγχο, διευκρινίζοντας ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα τη δημιουργία μιας καθαρά κρατικής τράπεζας, αλλά την υιοθέτηση ενός μοντέλου διοίκησης παρόμοιου με αυτό των ΕΛΠΕ.

Ο σύντροφος Φάμελλος, πριν επικεντρωθεί στην προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να απομακρύνει το καθεστώς Μητσοτάκη, έχει άλλες προτεραιότητες. Πρέπει να ενώσει το άλλο μισό του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο υποστηρίζει τον Πολάκη («Έχω μαζί μου τον μισό ΣΥΡΙΖΑ» είχε δηλώσει ο Σφακιανός μετά τις εσωκομματικές εκλογές). Μόνο τότε ίσως καταφέρει να γίνει ο ηγέτης που θα ενώσει και τους υπόλοιπους.

Πηγή: Pagenews.gr