Τα μηνύματα της συνέντευξης Μητσοτάκη για τα Τέμπη

Η διαχείριση της τραγωδίας στα Τέμπη προσφέρει ένα σκληρό μάθημα στην κυβέρνηση της ΝΔ, δημιουργώντας στην αντιπολίτευση την ψευδαίσθηση ενός παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος. Παράλληλα, επιβάλλει στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη την ανάγκη να αναλάβει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε το δυστύχημα, οι αιτίες του και οι παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτό, να μην αποτελέσουν αιτία εκτροχιασμού της πολιτικής σταθερότητας.

Η χθεσινή συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην τηλεόραση του Alpha περιλάμβανε ένα κεντρικό μήνυμα προς τους πολίτες, καθώς και σημαντικές απαντήσεις, αναγκαίες διευκρινίσεις, διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις. «Δεν κρύβομαι»… «Η τραγωδία των Τεμπών με βαραίνει. Είμαι πρωθυπουργός και με βαραίνει και ως πατέρας…», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος φαίνεται να αποφεύγει να αναγνωρίσει την πλήρη ευθύνη του ή να επιτρέψει στους πολίτες να τον θεωρήσουν πρωθυπουργό με περιορισμένη και επιλεκτική ευθύνη.

Με την ίδια ένταση απέρριψε τις κατηγορίες περί συγκάλυψης που του αποδίδει η αντιπολίτευση. Αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες ενέργειες και πρωτοβουλίες που ανέλαβε η κυβέρνηση για να διευκολύνει τη δικαιοσύνη στην έρευνά της. Η αναφορά στο ηθικό βάρος που φέρει, ως πρωθυπουργός και πατέρας, συνοδεύτηκε από την έκφραση του απόλυτου σεβασμού προς τους γονείς των θυμάτων, με προσωπική αναφορά στην κυρία Καρυστιανού και τη φράση: «Η κυρία Καρυστιανού έχασε το παιδί της, σκύβω το κεφάλι».

Αναφορικά με την πρώιμη εκτίμηση που είχε γίνει πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με την οποία δεν υπήρχε κάτι ύποπτο στο τρένο, ο ίδιος την απέδωσε στην επίσημη πληροφόρηση που είχε λάβει εκείνη την περίοδο από την εταιρεία που διαχειρίζεται το τρένο, την Πυροσβεστική και τον ΟΣΕ. Δεσμεύτηκε ότι, εφόσον αποδειχθεί από τη Δικαιοσύνη, θα αναλάβουν την ευθύνη όσοι εμπλέκονται.

Η κυβέρνηση έχει δεχθεί σφοδρή κριτική από τους πολίτες για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και αναμένεται να κριθεί ακόμη πιο αυστηρά στο μέλλον για τη συνολική διαχείριση της υπόθεσης των Τεμπών. Ο Μητσοτάκης απάντησε και ανέλαβε δεσμεύσεις.

Ωστόσο, θα αξιολογηθεί και η στάση της αντιπολίτευσης, καθώς θα πρέπει να αποδείξει ότι η ενασχόλησή της με την τραγωδία των Τεμπών δεν είναι απλώς αποτέλεσμα ενός κυνικού υπολογισμού της πολιτικής ζημίας που μπορεί να προκαλέσει στην κυβέρνηση.

Η άμεση αναφορά από στελέχη της αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της σερβικής κυβέρνησης, αποκαλύπτει σαφώς τον τελικό στόχο των κεντρικών και περιφερειακών διαβουλεύσεων για τη δημιουργία ενός αντικυβερνητικού μετώπου.

Ας εκφράσουμε μια δόση αμφιβολίας σχετικά με την κοινωνική ευαισθησία που περιβάλλει το τραγικό συμβάν στα Τέμπη, καθώς και να είμαι επιφυλακτική απέναντι στο επιχείρημα που έχει επαναληφθεί τις τελευταίες ημέρες, ότι κανένας πολιτικός χώρος δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες διαδηλώσεις.

Υπήρξαν ηχηρές καταθέσεις και μαρτυρίες στον εισαγγελέα σχετικά με το Μάτι, καθώς και στη δίκη για τις μαφιόζικες απειλές κατά του πραγματογνώμονα της Πυροσβεστικής, Δημήτρη Λιότσου. Αυτός κλήθηκε από τον ανώτερό του να αποκρύψει την αλήθεια και να αποδώσει την καταστροφή στην άναρχη δόμηση.

Όλα αυτά συνέβαιναν και τότε.

Ωστόσο, στη μοναδική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν των αθώων που κάηκαν στο Μάτι και πνίγηκαν στη θάλασσα, μετά από ώρες αναμονής, παρευρέθηκε μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων και οι ελάχιστοι συγγενείς τους. Η απουσία μαζικής αντίδρασης του κόσμου για να απαιτήσει «Δικαιοσύνη» και η έλλειψη οργής απέναντι στις απόπειρες συγκάλυψης, όπως οι υπουργικές θεωρίες για τους εμπρησμούς, τα ψευδή στοιχεία από δορυφόρους και οι απειλές κατά του πραγματογνώμονα, είναι σαφής για όσους αρνούνται να επιλέξουν τους νεκρούς.

Η ΝΔ είχε αποφύγει να εκμεταλλευτεί τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, προκειμένου να πλήξει πολιτικά έναν αντίπαλο που δεν έχει ζητήσει ούτε μία συγγνώμη από τα θύματα της τραγωδίας. Η δίκη για τους θανάτους στο Μάτι ξεκίνησε μετά από τέσσερα χρόνια, όταν η Δικαιοσύνη ολοκλήρωσε την έρευνά της με τους δικούς της ρυθμούς. Η κάλυψη από τα κατά τα άλλα ελεγχόμενα ΜΜΕ ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ η δραματική αναβίωση της καταστροφής παρέμεινε εκτός της πολιτικής ατζέντας.

Η σύγκριση δεν αφορά τα θύματα και τις οικογένειές τους, αλλά την πολιτική εκμετάλλευση μιας εγκληματικής τραγωδίας.

Πηγή: Pagenews.gr