Πώς το αμυντικό εμπόριο Τουρκίας-Ιταλίας μπορεί να αποφέρει πολιτικά οφέλη;

Ο κορυφαίος συγγραφέας της Τουρκίας σε θέματα άμυνας και αεροπορίας Τόλγκα Οζμπέκ πιστεύει ότι η εξαγορά της Piaggio από την Baykar και η πιθανή συνεργασία με τη Leonardo αντικατοπτρίζουν διάφορους στόχους.

Ο Οζμπέκ ανέφερε στην ιστοσελίδα του ότι η Baykar είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει τους αισθητήρες και τα ραντάρ της Leonardo για τα προηγμένα drones της. Εκτός από το θρυλικό TB-2 και την παραλλαγή του για αεροπλανοφόρα, το TB-3, η Baykar παράγει το δικινητήριο στροβιλοπροωθητικό Akinci, ένα από τα οποία εντόπισε το ελικόπτερο του πρώην προέδρου του Ιράν Εμπραχίμ Ραΐσι που συνετρίβη τον Μάϊο και έχει εξαχθεί στο Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν και τη Σαουδική Αραβία, μεταξύ άλλων χωρών. Η Baykar αναπτύσσει επίσης το Kizilelma, το οποίο χαρακτηρίζεται ως το πρώτο μη επανδρωμένο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο.

Ο Οζμπέκ δήλωσε ότι η Leonardo μπορεί να χρειαστεί την τεχνογνωσία της Baykar με το Eurodrone, ένα κοινό ευρωπαϊκό έργο. Υπό ανάπτυξη από το 2015 από τη Leonardo, την ευρωπαϊκή κοινοπραξία της Airbus και της Dassault Aviation, το πολυαναμενόμενο drone αναμένεται να κάνει την παρθενική του πτήση το 2027.

Η συνεργασία της Baykar και της Leonardo θα αποτελούσε μια ενδιαφέρουσα “συνεργασία μυαλών και εταιρειών”. Η Baykar μεταβαίνει από την κατασκευή οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) στο να γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αμυντικών προϊόντων της Τουρκίας και σειριακός επενδυτής σε διάφορες τεχνολογίες, ιδίως πυραύλους και τεχνητή νοημοσύνη.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το SIPRI, το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, η Leonardo είναι η 13η μεγαλύτερη αμυντική εταιρεία από πλευράς εσόδων, παράγοντας εξαρτήματα για αεροπορικά και διαστημικά συστήματα, καθώς και πλατφόρμες όπως το εκπαιδευτικό αεροσκάφος M-346 και τα αεροσκάφη μεταφοράς ATR turboprop.

Η Leonardo δεν είναι άγνωστη στις τουρκικές συνεργασίες. Το τμήμα ελικοπτέρων της, πρώην AgustaWestland, και η Turkish Aerospace Industries (TUSAS) ανέπτυξαν από κοινού το ελικόπτερο T129 ATAK, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα από τον τουρκικό στρατό καθώς και από τις ένοπλες υπηρεσίες της Νιγηρίας και των Φιλιππίνων. Η Leonardo βοήθησε επίσης την TUSAS να τροποποιήσει έξι επιβατικά αεροπλάνα σε αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας για το τουρκικό ναυτικό.

Πιο πρόσφατα, το Hurjet της TUSAS κέρδισε το M-346 της Leonardo σε διαγωνισμό της Ισπανικής Αεροπορίας και Διαστημικής Δύναμης για ένα εκπαιδευτικό αεροσκάφος. Αν και η Μαδρίτη δεν έχει λάβει την τελική της απόφαση, το τουρκικό αεροπλάνο έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει.

Η Piaggio ανοίγει πόρτες για την Baykar

Όσον αφορά την Piaggio, ο Οζμπέκ επεσήμανε ότι πρόκειται για την πρώτη μεγάλη διεθνή εξαγορά της Baykar. Σε ένα βίντεο στο κανάλι του στο YouTube, ο Οζμπέκ εκτίμησε ότι η Baykar μπορεί να έχει πληρώσει περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ για την ιταλική εταιρεία. Το απροσδόκητα χαμηλό ποσό είναι πιθανό να οφείλεται στις μειωμένες πωλήσεις της Piaggio τα τελευταία χρόνια.

Σε μια συνέντευξη, ο Οζμπέκ δήλωσε ότι η εξαγορά της Piaggio θα επιτρέψει στην Baykar να αποκτήσει πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές και σε τρίτες χώρες όπου η Ιταλία έχει επιρροή, χωρίς να χαθούν τουρκικές θέσεις εργασίας. 

“Πολλά από τα εξαρτήματα θα μπορούσαν να εξακολουθούν να παράγονται στην Τουρκία και να συναρμολογούνται στην Ιταλία”, είπε.

Ο Οζμπέκ υποστήριξε ότι η αποτελεσματικότητα της Baykar και η προσέγγιση εξοικονόμησης κόστους στον σχεδιασμό και την κατασκευή πλατφορμών, μαζί με την επιτυχία της στην παγκόσμια αγορά UAV, της επέτρεψαν να αποκτήσει την Piaggio. Πράγματι, η εξαγορά της Piaggio από την Baykar θα μπορούσε να είναι ένα επαναστατικό βήμα με τρεις τρόπους.

Πρώτον, θα επέτρεπε στην τουρκική εταιρεία να επεκταθεί σε νέους τομείς μέσω του θρυλικού εκτελεστικού αεροσκάφους της Piaggio, του P.180 Avanti (που ονομάζεται επίσης Forward στην Ιταλία). Το P.180, το οποίο χαρακτηρίζεται ως το ταχύτερο αεροσκάφος με έλικα στον κόσμο και αναγνωρίζεται ως η “Ferrari των ουρανών”, σε αναφορά στον Ιταλό κατασκευαστή των διάσημων σπορ αυτοκινήτων, θα μπορούσε να μεταφέρει την Baykar στην πολιτική αεροπορία.

Δεύτερον, η Baykar θα μπορούσε να αξιοποιήσει την ιδιότητά της ως ο κορυφαίος εξαγωγέας μη επανδρωμένων αεροσκαφών στον κόσμο για να χρησιμοποιήσει το UAV Hammerhead της Piaggio (βασισμένο στο P.180) για την ανάπτυξη ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους ναυτικής περιπολίας.

Τρίτον, πέρα από τις ευρωπαϊκές αγορές, η εξαγορά της Piaggio θα καθιστούσε θεωρητικά την Baykar μέρος του κοινού μαχητικού κρούσης F-35 της Lockheed Martin, για το οποίο η ιταλική εταιρεία παράγει εξαρτήματα κινητήρων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέβαλαν την Τουρκία από το πρόγραμμα F-35 το 2019 για την απόκτηση ρωσικής κατασκευής συστημάτων αεράμυνας S-400. Η Piaggio παράγει εξαρτήματα και προσφέρει υπηρεσίες συντήρησης, επισκευής και γενικής επισκευής για άλλους παγκόσμιους κολοσσούς κινητήρων, όπως η Honeywell, η Pratt & Whitney και η Rolls-Royce. 

Τουρκική-Ιταλική συνεργασία

Η εμβάθυνση των αμυντικών δεσμών μεταξύ της Τουρκίας και της Ιταλίας θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων της Άγκυρας με τη Δύση. 

Αν και η Τουρκία και η Ιταλία έχουν δεσμούς στο ευρύτερο πλαίσιο των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ, οι δύο χώρες συνεργάζονται επίσης με έναν πιο διμερή, στρατηγικό τρόπο, σύμφωνα με τον Ρικάρντο Γκάσκο, Ιταλό υποψήφιο διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και συντονιστή του προγράμματος εξωτερικής πολιτικής στο think tank IstanPol με έδρα την Κωνσταντινούπολη. “Η πρόσφατη εξαγορά της Piaggio από την Baykar και οι αναδυόμενες συνεργασίες μεταξύ της Baykar και της Leonardo το αποδεικνύουν αυτό”, δήλωσε ο Γκάσκο, στο Al-Monitor.

Πέρα από τις αμυντικές βιομηχανικές συνεργασίες, οι δύο χώρες είναι επίσης ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της άλλης στη Μεσόγειο. Οι ιταλικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν επενδύσεις ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία. 

Από το 2018, το έργο Trans-Anatolian Natural Gas Pipeline (TANAP) έχει μεταφέρει δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία μέσω της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Αλβανίας.

Ο Γκάσκο πρόσθεσε ότι οι τουρκο-ιταλικοί δεσμοί και η συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας θα μπορούσαν “να βοηθήσουν στην ευρύτερη προώθηση και βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ. Δεδομένης της καθυστέρησης της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, αυτές οι διμερείς δεσμεύσεις βοηθούν την ΕΕ να προσεγγίσει την Τουρκία με πιο στρατηγικό τρόπο”.

Σύμφωνα με τον Γκάσκο, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να βλέπουν την Τουρκία ως κρίσιμο εταίρο στην οικοδόμηση μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας, μια διαδικασία που, όπως υποστηρίζει, ξεκίνησε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 και αναπτύχθηκε περαιτέρω με την πτώση της δυναστείας Άσαντ στη Συρία, η οποία έφερε την Τουρκία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω της επιρροής της σε πολλές από τις συριακές ανταρτικές ομάδες που την ανέτρεψαν.

“Μια στρατιωτικο-βιομηχανική σύμπραξη θα μπορούσε να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση της αύξησης των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνατοτήτων και όσον αφορά την τεχνολογική πρόοδο, αποδεικνύοντας ένα κρίσιμο βήμα υπό το φως της δηλωμένης πρόθεσης του Ντόναλντ Τραμπ να μειώσει την υποστήριξη των ΗΠΑ προς το ΝΑΤΟ”, δήλωσε. 

Παρ’ όλα αυτά, ο Γκάσκο προειδοποιεί ότι, παρά τις περαιτέρω βελτιώσεις στις σχέσεις Άγκυρας-Ρώμης υπό την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η Ιταλία ενδέχεται να μην έχει το απαραίτητο διπλωματικό βάρος για να επηρεάσει τα “βαριά χαρτιά της ΕΕ”, Γαλλία και Γερμανία, ώστε να αναλάβουν μια διαφορετική και πιο στρατηγική προσέγγιση έναντι της Τουρκίας.

Ακόμα και οι τουρκοϊταλικές σχέσεις θα έχουν τα όριά τους για το ορατό μέλλον. Σύμφωνα με τον Γκάσκο, αν και οι πολιτικές ελίτ και οι κυβερνητικοί κύκλοι συχνά υιοθετούν μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση του στόχου της αύξησης της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, το θλιβερό ιστορικό της Τουρκίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα επηρεάζει την αντίληψη του ιταλικού κοινού για αυτήν

Ο Γκάσκο δήλωσε: “Η πρόσφατη έξαρση των αυταρχικών πρακτικών της τουρκικής κυβέρνησης θα μπορούσε να επαναφέρει την προσοχή στο κράτος δικαίου”, το οποίο αποτελεί πηγή “πονοκεφάλου” στις σχέσεις. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν περισσότερους από δώδεκα εξέχοντες πολιτικούς και δημοσιογράφους της αντιπολίτευσης.

Πηγή: Pagenews.gr