«Ζητείται ελπίς»… για τον Τσίπρα: Φάλτσα στο Ωδείο και… διαλέξεις στο Χάρβαρντ

Ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να κάνει το προσωπικό  του rebranding –αυτό είναι γνωστό και ως έναν βαθμό αποδεκτό, καθώς υπαγορεύεται από μια υπαρξιακή ανάγκη: Ενας πρώην Πρωθυπουργός, πρώην πρόεδρος κόμματος, ένας πρώην γενικώς, ο οποίος είναι μόλις 51 ετών, κάπως πρέπει να πορευτεί στη συνέχεια της ζωής του.

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του επαναλανσαρίσματος, ο κ. Τσίπρας διοργάνωσε το βράδυ της Πέμπτης, στο Ωδείο Αθηνών, μια ακόμα εκδήλωση για να τονίσει πόσο προβληματισμένος είναι για την πορεία της χώρας, ιδίως από τη στιγμή που εκείνος αποσύρθηκε από την κεντρική πολιτική σκηνή και περιορίστηκε στον άχαρο ρόλο ενός βουβού βουλευτή Α’ Πειραιώς.

«Σε μια τέτοια δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση, ζητείται ελπίς», ήταν ένα από τα κεντρικά μηνύματα που εξέπεμψε ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του στο πλαίσιο της ημερίδας του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα, με θέμα το Κράτος Δικαίου. Ηδη από την ανακοίνωση του θέματος της ημερίδας, κάποιοι δεν μπόρεσαν να μη δουν την ειρωνεία: ο πολιτικός που όταν πήρε την εξουσία επιχείρησε να αποκτήσει τον έλεγχο των ΜΜΕ, διοργάνωσε δικαστικές σκευωρίες για να εξοντώσει πολιτικούς αντιπάλους, συγκυβέρνησε με έναν κολλητό του που καταδικάστηκε για παράβαση καθήκοντος και με έναν άλλον που απειλούσε ότι «ο στρατός εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια της χώρας» και αφού ο λαός τον καταψήφισε υποσχόταν ότι όταν επέστρεφε στην εξουσία θα ήλεγχε και τους «αρμούς της», είχε το θράσος να μιλάει για Κράτος Δικαίου.

Αλλά είπαμε, rebranding, ένας μύλος που όλα τ’ αλέθει. Αλλωστε η εκδήλωση στο Ωδείο Αθηνών συνέπεσε με τη γνωστοποίηση ότι ο κ. Τσίπρας θα πάει για διαλέξεις στο Χάρβαρντ –προφανώς βελτίωσε και τα αγγλικά του. Και το «ζητείται ελπίς» προφανώς δεν το είπε τυχαία, το τόνισε για να καταδείξει, σε όποιον δεν το έχει καταλάβει ήδη, ότι δεν μπορεί παρά εκείνος είναι η ελπίδα. «Ελπίς» σε μια συγκυρία που, κατά τον κ. Τσίπρα, κηλιδώνεται, από το τρίπτυχο Τέμπη-υποκλοπές-ναυάγιο της Πύλου. O κ. Τσίπρας άλλωστε κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως «ενορχήστρωσε το μπάζωμα και τη συγκάλυψη (στα Τέμπη), προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του» –«αν γίνονταν τότε γνωστά, όσα έχουν αποκαλυφθεί σήμερα, δεν θα τολμούσε κανείς να χαρακτηρίσει το έγκλημα των Τεμπών, απλώς δυστύχημα», είπε, για να συμπληρώσει: «Και η αναζήτηση ευθυνών δεν θα διαχέονταν στις διαχρονικές ανεπάρκειες του κράτους και του πολιτικού συστήματος, αλλά στις πολύ συγκεκριμένες ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης. Και αναγκαστικά αυτή η συζήτηση δε θα τελείωνε τις επόμενες ημέρες, αλλά θα έφτανε ως και τη μέρα των εκλογών. Επρεπε λοιπόν πάση θυσία να ξεχαστεί. Για αυτό και οι μπουλντόζες έλαβαν εντολή να μπαζώσουν, το επόμενο κιόλας πρωί. Για να θάψουν το έγκλημα», υποστήριξε, δικαιολογώντας έτσι και με ένα απλό λουστράρισμα τη διπλή ήττα του στις εκλογές του 2023. Επιστρέφουμε στην ελπίδα που αγνοείται. Γιατί; Διότι η «ελπίς», όπως πάλι εκτίμησε ο ίδιος, ασφυκτιά με βάση την αδυναμία της «προοδευτικής αντιπολίτευσης» να εκφραστεί πολιτικά –ιδού και το ξεκάθαρο υπονοούμενο για το κενό που υπάρχει και πρέπει να το καλύψει κάποιος –ποιος άραγε; Η εκδήλωση στο Ωδείο ήταν μια ακόμη προσπάθεια του κ. Τσίπρα να συστηθεί ο ίδιος ως το πρόσωπο που θα ενώσει την αντιπολίτευση.

Μολονότι πρόκειται για έναν πολιτικό που έχει οδηγήσει το κόμμα του σε αλλεπάλληλες συντριβές (δύο φορές το 2019 και δύο φορές το 2023), επέμεινε στο κενό της υφιστάμενης αντιπολίτευσης και διερωτήθηκε: «Ποιος και πώς θα καλύψει το κενό εμπιστοσύνης;» Ο κ. Τσίπρας έκανε έκκληση για «μια νέα ανάγνωση και στάση, χωρίς τα χθεσινά στερεότυπα και τους κομματικούς, μικροκομματικούς, ή και προσωπικούς εγωισμούς», ενώ παράλληλα επανέφερε στο τραπέζι την ανάγκη τα κόμματα της Κεντροαριστεράς να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και «να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα επουλώσει τις πληγές της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης», όπως είπε. Ο κίνδυνος είναι η άνοδος της Ακροδεξιάς ανέφερε, προφανώς ξεχνώντας πώς ο ίδιος συγκυβέρνησε με τον Πάνο Καμμένο και βρέθηκε στις ίδιες πλατείες με τους χρυσαυγίτες. Μέχρι τότε, κατά τον ίδιο, η «απάντηση ελπίδας» θα αναζητείται στο κοινωνικό πεδίο, απεφάνθη. Μια απάντηση που, όπως είπε, την έδωσε «η πρωτοφανής στον όγκο, αλλά και στην ώριμη και δημοκρατική αποφασιστικότητα, πρόσφατη κινητοποίηση» για τα Τέμπη η οποία «έδειξε με τον πιο ανάγλυφο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η Ελλάδα που αντιστέκεται είναι πληγωμένη μεν, αλλά παρούσα».

Η σκηνοθεσία της εκδήλωσης υπηρετούσε τον προσωπικό σκοπό του κ. Τσίπρα που πλέον δεν κρύβεται: να επανέλθει με κάποιον τρόπο στην κεντρική σκηνή. Αλλωστε στις καρέκλες της αίθουσας κάθισαν κάποια στιγμή δίπλα του, τόσο ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος όσο και ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης –ο οποίος όμως έφυγε νωρίς και έτσι η θέση καταλήφθηκε από την Μπέτυ Μπαζιάνα–, ενώ το παρών στην εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων, η Λούκα Κατσέλη, υποψήφια για ΠτΔ, η Αθηνά Λινού, ανεξάρτητη βουλευτής, και ο Πέτρος Κόκκαλης, πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πάνελ της εκδήλωσης ήταν προσωπικότητες όπως ο Χάρης Καστανίδης. 

Πηγή: pagenews.gr