Ο χώρος, το Flanders Expo, είναι συγκλονιστικός και αχανής. Μαζί με τις τουαλέτες και τα rest areas είναι σαν 10 κλειστά γήπεδα Tae Kwon Do ενωμένα, και φιλοξένησε 23.000 άτομα κάθε βραδιά χωρίς δυσκολία. Ο ήχος πρωτόγνωρα καθαρός, όπως έχω δει μόνο στα μεγαλύτερα φεστιβάλ, το μπάσο έντονο και βαθύ, χωρίς να σου παίρνει το μυαλό ή να επιβάλλει τη χρήση ωτοασπίδων. Τα φώτα είναι εντυπωσιακά και έξυπνα στημένα. Οι DJs κάθονταν κάτω από έναν τεράστιο θόλο με θερμό, λευκό φως να πέφτει δραματικά επάνω τους, κάνοντάς τους ορατούς από μακριά.
Οι δύο techno heavyweights αποδεικνύουν πως το παρόν και το μέλλον της techno είναι σίγουρα και γυναικεία υπόθεση, ιδίως μετά τα τόσα και τόσα που έχουν κατά καιρούς γραφτεί γι’ αυτές.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Charlotte de Witte (@charlottedewittemusic)
Mια τεράστια λευκή οθόνη, σαν καμβάς δεκάδων τετραγωνικών μέτρων, χρωματιζόταν στο στυλ του κάθε τραγουδιού, δίνοντας τελείως διαφορετικό ύφος κάθε φορά. Οι δυνατότητες του Flanders Expo είναι τεράστιες. Η οργάνωση ασφαλώς ήταν άμεμπτη. Οι ουρές ήταν πολύ μικρές –τουλάχιστον σχετικά νωρίς, στις δέκα που φτάσαμε–, οι τουαλέτες άπειρες, το νερό πόσιμο παντού, τα μπαρ σχεδόν είκοσι στον αριθμό και όχι παράλογα ακριβά. Υπήρχε κι ένα μεγάλο rest area, το οποίο δυστυχώς ήταν έρμαιο του αφοπλιστικού κρύου της χειμωνιάτικης Γάνδης
Με τις πόρτες να ανοίγουν στις 20:30, πρώτος στη σειρά είναι ο νεαρός Βέλγος Milo Spykers. Προπονημένος κάτω απο την ομπρέλα του «Exhale» της Amelie Lens, παίζει ένα από τα ομορφότερα σετ που έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες, γεμίζοντας τον χώρο με big room energy, πολλά unreleased bangers, φοβερή συνοχή και νοσταλγικούς trance ήχους απο τα ’90s και το σήμερα.
Αξίζει κάθε λεπτό αν τον πετύχετε σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ έξω, μιας και στην Ελλάδα έχει έρθει μόνο στο πλαίσιο του «Exhale» πριν από τρία χρόνια. Ο SHDW που τον διαδέχτηκε ακολούθησε minimal techno μονοπάτια, τα οποία σε ένα μικρό κλαμπ θα ήταν ιδανικά αλλά σε έναν τόσο μεγάλο χώρο χρειάζεται κάτι παραπάνω για να τραβήξεις την προσοχή. Ήταν κάπως επίπεδος και μονότονος και σίγουρα ένα βήμα πίσω απο τον Spykers.
Οι βασίλισσες της techno βγαίνουν στη μία ακριβώς, ύστερα από ένα εκκωφαντικό κύμα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων. Δεν είναι φυσικά ένα ακόμη b2b αυτό που θα ακολουθήσει, είναι μια επίδειξη ικανοτήτων. Ένα showcase της απήχησης της techno στις μέρες μας και των δημογραφικών τα οποία μπορεί να αγγίξει. Μπορείτε να ξεχάσετε τα άκρως εμπορικά και κάπως αναμενόμενα σετ τους στην Αθήνα. Εδώ όλος ο κόσμος έχει στραμμένα τα μάτια του στη Γάνδη και τα δίνουν όλα για όλα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Charlotte de Witte (@charlottedewittemusic)
Ως b2b θεωρείται άκρως πετυχημένο. Το σύμπλεγμα της μουσικής τους ήταν σωστό. Ήταν διακριτές οι στιγμές που έλαμπε η καθεμία και δεν αλληλοκαλύπτονταν. Ένα πιο εκπαιδευμένο αυτί καταλάβαινε πως το βαθύτερο μπάσο της Charlotte de Witte σκέπαζε λίγο σε κάποιες περιπτώσεις την Amelie. Η συνολική διάρκεια του σετ ήταν 3 ώρες και ήταν επαρκές. Το πρώτο μισό ιδίως σού έκοβε την ανάσα.
Έλαμπαν το πάντρεμα του ήχου, ο επαγγελματισμός και η προσοχή στη λεπτομέρεια, οι εκρηκτικοί acid ήχοι, η πρόσβαση σε αναρίθμητα unreleased hits των δισκογραφικών τους που σε έκαναν να ανατριχιάζεις, οι φωνές και ο ενθουσιασμός του κόσμου, σαν να μην πρόκειται απλά για technο DJs αλλά για πολυαγαπημένες περσόνες της ποπ κουλτούρας. Ακόμη και οι γέφυρες, που ήταν πολλές, ήταν σωστά μελετημένες και χωρίς να ενοχλούν σε διάρκεια. Το δεύτερο μισό δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό. Φλυάρησε σε κάποια σημεία και έκανε μια πολύ μικρή αλλά σαφή κοιλιά, δίχως φυσικά να σε βγάζει εκτός mood.
Υπήρχαν σημεία που άγγιζαν το τέλειο ή και το ξεπερνούσαν. Αυτός ήταν εξάλλου και ο στόχος του b2b, πιστεύω. Ένα σετ που ελάχιστοι άλλοι DJs μπορούν να φέρουν εις πέρας. Δάκρυα χαράς πλημμυρίζουν το πρόσωπό μου όταν, περίπου στη μέση του σετ, παίζουν το εικονικό «Universal Nation» του Push σε remix της Charlotte. Εκεί το είχε παίξει και για πρώτη φορά, εξάλλου, πριν από περίπου έναν χρόνο, στο υποψιασμένο βελγικό κοινό. Δεκάδες, σχεδόν εκατοντάδες κόκκινα λέιζερ γεμίζουν τον χώρο και ακτινοβολούν συναίσθημα προς πάσα κατεύθυνση.
Το σχόλιο σας