Γιατί η Αθήνα ανησυχεί για το Ουκρανικό

Η παρέλευση μόλις τριών εβδομάδων από την ανάληψη των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ μέχρι την πρώτη του επικοινωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την επίλυση του Ουκρανικού δείχνει στην Αθήνα ότι το θέμα αυτό παραμένει ψηλά στην ατζέντα του προεδρικού γραφείου των ΗΠΑ.

Στην Αθήνα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, υπάρχει ανησυχία, καθώς η πρωτοβουλία του Τραμπ έχει σχεδιαστεί χωρίς τη συμμετοχή της Ε.Ε. και φυσικά της Ουκρανίας, που είναι άμεσα εμπλεκόμενη.

Από την εκλογή του Τραμπ τον περασμένο Νοέμβριο, ήταν ξεκάθαρο στην Αθήνα ότι οι αποφάσεις σχετικά με την Ουκρανία θα έχουν συνέπειες που θα επηρεάσουν τόσο την ευρύτερη ευρωατλαντική εικόνα όσο και την ελληνική εμπλοκή στην υποστήριξη του Κιέβου από το 2022 και μετά.

Τα τελευταία 24ωρα αναδεικνύονται καθαρά τα αποτελέσματα των συμβιβασμών εντός της Ε.Ε. σχετικά με την επιλογή προσώπων που εκπροσωπούν την κοινή εξωτερική πολιτική. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ύπατη εκπρόσωπος Κάγια Κάλας, η οποία εμφανίζεται χωρίς να έχει πραγματοποιήσει ικανοποιητικές διαβουλεύσεις με τους ηγέτες των 27 κρατών, γεγονός που «αδυνατίζει» μια ενδεχόμενη κοινή ευρωπαϊκή στάση.

Επιπλέον, δεδομένου ότι μέρος της συμφωνίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα χάραξη των συνόρων της Ουκρανίας (κάτι που έχει σχεδόν προεξοφλήσει και ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι), είναι προφανές ότι η Αθήνα, η οποία διατηρεί σταθερή γραμμή υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου και της εδαφικής ακεραιότητας κάθε κράτους, προσεγγίζει ένα πιθανό προηγούμενο με ιδιαίτερη καχυποψία και σκεπτικισμό.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η Τουρκία τα τελευταία χρόνια προωθεί την αλλαγή των όρων συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, με κύριο επιχείρημα τη δημιουργία δύο κρατών, δηλαδή την εκ νέου χάραξη των συνόρων στο νησί.

Η λήξη του πολέμου θα έχει αναπόφευκτα κάποιες παράπλευρες συνέπειες, ιδιαίτερα όσον αφορά τη σημασία που είχε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης τα τελευταία τρία χρόνια ως σημείο εισόδου για νατοϊκά στρατεύματα και οπλισμό, με προορισμό τις χώρες της Ανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την Ουκρανία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Αλεξανδρούπολη περιλαμβάνεται στις τοποθεσίες που φιλοξενούν αμερικανική στρατιωτική παρουσία, σύμφωνα με τη μακροχρόνια Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ – Ελλάδας, γεγονός που θεωρείται από την Αθήνα ως σημαντική εξέλιξη. Παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν επενδύσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη της Αλεξανδρούπολης, παραμένει αβέβαιο αν μια ενδεχόμενη παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της στρατηγικής σημασίας του λιμανιού για την υποστήριξη και τον ανεφοδιασμό της Ανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Εκτιμάται ότι η σημασία της Αλεξανδρούπολης θα παραμείνει υψηλή, κυρίως λόγω της στενής συνεργασίας με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, καθώς και της ανάγκης αυτών των χωρών να διατηρήσουν μια εναλλακτική διαδρομή σε περίπτωση που τα Στενά του Βοσπόρου κλείσουν ξανά για οποιονδήποτε λόγο.

Επιπλέον, λαμβάνονται υπόψη οι πιθανές θετικές επιπτώσεις από την ολοκλήρωση του πολέμου, ιδιαίτερα στον ευαίσθητο τομέα των μεταφορικών τιμών, ο οποίος έχει προκαλέσει πληθωριστικά φαινόμενα. Το μεγαλύτερο ερώτημα για την ελληνική διπλωματία παραμένει, φυσικά, το μέλλον των ελληνορωσικών σχέσεων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Φυσικά, στην Αθήνα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, είναι προφανές ότι η πορεία είναι μακρά. Ο τρόπος που εξελίχθηκε η αμερικανική πρωτοβουλία τις τελευταίες 24 ώρες, είτε μέσω του υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ είτε αργότερα από τον Τραμπ, θεωρείται από πολλούς ως ένδειξη της έλλειψης ουσιαστικού σχεδιασμού από την πλευρά της Ουάσιγκτον. Πολλοί πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα ο Πούτιν έχει ήδη κερδίσει τον πρώτο γύρο και έχει αρχίσει να εφαρμόζει το επόμενο σχέδιό του, το οποίο περιλαμβάνει την απομάκρυνση του Ζελένσκι και την αντικατάστασή του με ένα καθεστώς φιλικό προς τη Μόσχα.

Πηγή: Pagenews.gr