Η αντιπολίτευση “νεροκουβαλητής” της Λατινοπούλου;

Οι υπερβολές που προήλθαν από τα αρχικά κινήματα της woke κουλτούρας και του Black Lives Matter οδήγησαν σε μια αντίδραση, με αποτέλεσμα την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.

Στην Ελλάδα, η παραμόρφωση και η μονοδιάστατη προσέγγιση του ζητήματος των Τεμπών, καθώς και η πρόωρη αναγνώριση ενόχων μετά την τραγωδία, χωρίς να εξετάζονται οι αιτίες της, οδηγούν πολλούς προς την αντισυστημική πτέρυγα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ακούγονται φωνές αυτοδικίας κατά του Μητσοτάκη, τον οποίο θεωρούν ως τον μοναδικό υπεύθυνο, όπως δήλωσε δάσκαλος που αποθεώθηκε από τους παρευρισκόμενους σε εκδήλωση παρουσία της κας Μαρίας Καρυστιανού.

Δεδομένου ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μέντοράς της, ίσως φανεί υπερβολικό να υποστηρίξουμε ότι η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας διαμορφώνει το πολιτικό κλίμα μέσω του «κινήματος Τεμπών».

Οι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης, αν και το επιθυμούν ή όχι, ενσωματώνονται σε αυτό το κλίμα, προσπαθώντας να διατηρήσουν τους οπαδούς τους που τείνουν προς τα άκρα. Δυστυχώς, ο αντισυστημισμός που προωθούν επιστρέφει σε αυτούς, με αποτέλεσμα να χάνουν υποστηρικτές και να απογοητεύουν τους πιο λογικούς εντός των κομμάτων τους.

Ο Ν. Ανδρουλάκης, επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν και βρίσκεται στη θέση αυτή για «τεχνικούς» λόγους που σχετίζονται με τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε σε μια σοβαρή δήλωση, εκφράζοντας την αμφιβολία του για την εμπιστοσύνη του στην ελληνική δικαιοσύνη.

Αυτή η αμφισβήτηση δεν αφορά συγκεκριμένους δικαστές ή υποθέσεις, όπως είναι οι υποκλοπές που τον αφορούν, αλλά τον θεσμό της Δικαιοσύνης, ο οποίος είναι θεμελιώδης για το δημοκρατικό μας σύστημα. Με την καταστροφική του στάση, ενισχύει την «έκρηξη αντισυστημικότητας» που ανέφερε.

Είπε «αυτή η έκρηξη αντισυστημικότητας είναι ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη εκατομμυρίων Ελλήνων απέναντι στους θεσμούς» (θεσμός είναι και το κόμμα του βέβαια όπως και ο ίδιος ως αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης.).

Ο Ανδρουλάκης συνεχίζει να ενισχύει τον αντισυστημισμό του, προειδοποιώντας για πιθανή συγκάλυψη πριν καν εξεταστούν τα αναμενόμενα πορίσματα, ενώ καταγγέλλει ότι στην πρωθυπουργική αυλή «τροφοδοτούνται διαδικτυακές συμμορίες».

Η δήλωσή του σχετικά με τη δικαιοσύνη έχει προκαλέσει αναστάτωση εντός του κόμματος, καθώς υπάρχουν μέλη που δυσκολεύονται να ακούσουν τον πρόεδρό τους να εκφράζεται όπως ο πρόεδρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για να καταπραΰνει τις αμφιβολίες, ζήτησε από τα μέλη της Κ.Ο. να υπογράψουν μια ανακοίνωση στήριξης, κάτι που είναι πρωτοφανές. Στην εποχή των μνημονίων, ο ΓΑΠ είχε προσπαθήσει να κάνει κάτι παρόμοιο, αλλά τελικά το απέσυρε.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί παρόμοιες υπονομευτικές πρακτικές για τον κοινοβουλευτισμό. Τουλάχιστον αυτός δεν αντιμετωπίζει εσωτερικές αντιδράσεις για τις καταγγελίες του, καθώς η βάση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εχθρική. Ωστόσο, οι πολίτες εκτός κόμματος δεν είναι τόσο ενθουσιασμένοι ώστε να αποδεχτούν τον παραλογισμό.

Η παραπάνω περιγραφή αναφέρεται στη θεσμική απονομιμοποίηση. Υπάρχει επίσης η πολιτική απονομιμοποίηση, των ορίων της οποίας είναι λιγότερο σαφή, αόριστα και υποκειμενικά. Για παράδειγμα, όταν μια κυβέρνηση χάνει τη λαϊκή εμπιστοσύνη, δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για να το μετρήσουμε.

Ένα ανεπίσημο αλλά ενδεικτικό στοιχείο είναι οι δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα, η Νέα Δημοκρατία παραμένει μπροστά στην πρόθεση ψήφου, με τον Μητσοτάκη να είναι μακράν ο πρώτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός. Πώς προκύπτει λοιπόν η απονομιμοποίηση;

Το πρόβλημα για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν απογοητευτικά αποτελέσματα. Χάνουν ψηφοφόρους και, προσπαθώντας να τους κρατήσουν, καταφεύγουν σε ακραίο λαϊκισμό, ο οποίος οδηγεί σε αντισυστημικές ρητορικές.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αυτά τα σχήματα δεν είναι πραγματικά αντισυστημικά, αλλά αποτελούν λαϊκιστικό περιθώριο. Ούτε η Ζωή, ούτε η Αφροδίτη, ούτε ο Βελόπουλος, ούτε ο Νατσιός σκοπεύουν να καταργήσουν «το σύστημα». Έχουν προγραμματικές στοχεύσεις που αποσκοπούν σε αυτό.

Πηγή: Pagenews.gr