Μαριόν Κοτιγιάρ: «Εγώ, ντίβα; Μόνο στο πλατό»

Πηγή Φωτογραφίας: Διαδίκτυο//Μαριόν Κοτιγιάρ: «Εγώ, ντίβα; Μόνο στο πλατό»
«Η Μαριόν Κοτιγιάρ, με το τόσο έντονο βλέμμα της, μοιάζει με σταρ μιας άλλης εποχής, τη διακρίνει μια αρχαία κομψότητα, ένας συνδυασμός μελαγχολίας και σαγήνης», γράφει σε ανταπόκρισή του από το Βερολίνο –όπου διεξάγεται η 75η Berlinale– ο Βαλέριο Καπέλι της Corriere della Sera.
Προλογίζοντας τη συνέντευξη που πήρε από τη γαλλίδα ηθοποιό, ο ιταλός δημοσιογράφος σημειώνει καταρχάς πως εκφράζει μεγάλες αλήθειες με απλά λόγια: «Εάν θέλουμε ο κόσμος να είναι καλύτερος, πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με αγάπη», είπε η Κοτιγιάρ. Σημειώνοντας ο Καπέλι πως σε παρόμοιες ρήσεις προβαίνει ο πάπας Φραγκίσκος, εκείνη του χαμογέλασε και επικαλέστηκε τον Μαχάτμα Γκάντι: «Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο».
Το 2007 η Μαριόν Κοτιγιάρ είχε παραστεί στο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου ως Εντίθ Πιάφ, «η οποία μου άλλαξε τη ζωή»: η εξαιρετική ερμηνεία της στην ταινία «La Vie en Rose» του Ολιβιέ Νταάν, η πρεμιέρα της οποίας πραγματοποιήθηκε στη Berlinale, την οδήγησε στο Οσκαρ. Με το «La Tour de Glace» της Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς (προβλήθηκε εντός διαγωνισμού) η Κοτιγιάρ έδωσε το παρών για τρίτη φορά στο βερολινέζικο φεστιβάλ. Η πρώτη φορά ήταν το «μακρινό 1999, ήταν 24 χρόνων» με την ταινία «La guerre dans le Haut Pays». Η Εντίθ Πιάφ υπήρξε αναμφίβολα μια ντίβα.
«Τότε άρχισε η ιστορία μου ως ηθοποιός. Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο μεγάλη επιτυχία θα σημείωνε και πώς θα άλλαζε η ζωή μου», είπε η Κοτιγιάρ. Ομως και στη νέα ταινία της υποδύεται επίσης μια ντίβα, του κινηματογράφου, αυτή τη φορά.
Οπως εξήγησε η ίδια η ηθοποιός, «η ταινία είναι μια ιδιαίτερη μεταφορά του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν “Η Βασίλισσα του Χιονιού”, το οποίο εγώ έμαθα μέσω του “Frozen”, της ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney. Η Χατζιχαλίλοβιτς είναι μια καλλιτέχνις που δημιουργεί πραγματικά το δικό της σύμπαν. Εάν υπάρχει κάτι κοινό στην ταινία και στο καρτούν, είναι το πώς ο φόβος επηρεάζει τα συναισθήματα. Είμαι μια ντίβα ηθοποιός στο Παρίσι της δεκαετίας του 1970, μια παγερή γυναίκα που υποδύεται τη “Βασίλισσα του Χιονιού”. Συμπεριφέρομαι ως αληθινή βασίλισσα, είμαι κυκλοθυμική και ασταθής, δυνατή και εύθραυστη». Πρωτίστως, όμως, «είμαι αινιγματική. Ηθελα να διατηρήσω το μυστήριό της και σε σχέση με μένα. Είμαι εξοικειωμένη με τέτοιου είδους χαρακτήρες που ποτέ δεν ξέρεις τι σκέφτονται», είπε η πολυβραβευμένη ηθοποιός.
«Αυτή η γυναίκα ασκεί μια περίεργη γοητεία σε ένα ορφανό κορίτσι (Κλάρα Πατσίνι) που φεύγει από ένα χωριό και βρίσκει καταφύγιο σε ένα ημι-εγκαταλελειμμένο κτίριο, όπου γυρίζεται η ταινία μου. Η “Βασίλισσα του Χιονιού” ήταν το είδωλό της. Υπάρχει αμοιβαία προσοχή. Την συγκλονίζω, την παίρνω υπό την προστασία μου, την μαγεύω και αυτό θα αποδειχθεί μοιραίο, οδηγώντας σε μια νοσηρή σχέση, καθώς εκείνη ενηλικιώνεται. Πρόκειται για ένα παραμύθι που αντανακλά πολλές σχέσεις του σημερινού κόσμου». Ο Βαλέριο Καπέλι σημειώνει πως η Κοτιγιάρ μάχεται για την ισότητα των αμοιβών και κατά των διακρίσεων και θέλησε να μάθει τη γνώμη της για τη διασημότητα.
«Δεν ταυτίζομαι με το να είμαι σταρ, είναι μέρος του παιχνιδιού της ταύτισης, αλλά δεν είναι αυτή η φιλοδοξία μου. Συχνά το κοινό έχει μια στρεβλή αντίληψη για τους ηθοποιούς (…) Προσπαθώ να προστατεύσω τον εαυτό μου, παραμένοντας προσγειωμένη στην πραγματικότητα. Για μένα (…) η υποκριτική είναι μια εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής», είπε. «Κάποτε στις Κάννες ο αμερικανός ατζέντης μου μου ζήτησε να του συστήσω μία γαλλίδα συνάδελφό μου. Δεν μιλάει αγγλικά και δεν ενδιαφέρεται για τον αμερικανικό κινηματογράφο. Δεν ήθελε να συναντήσει τον ατζέντη μου. Εμεινα έκπληκτη αλλά, ας το παραδεχτούμε, δεν ενδιαφέρονται όλοι για το Χόλιγουντ. Το μόνο μου όνειρο ήταν να γίνω ηθοποιός, δεν πίστευα ποτέ ότι θα δούλευα εκτός της Γαλλίας», πρόσθεσε. Πώς, όμως, η Μαριόν Κοτιγιάρ καταφέρνει να περνάει από τον «Aστερίξ» στους αδελφούς Νταρντέν; «Είμαι τυχερή που μπορώ να διασχίζω διαφορετικούς κόσμους. Οταν αποφασίζω να κάνω μια ταινία, δεν με νοιάζει τι είδους είναι, εάν είναι κωμωδία ή δράμα.
Δεν μου αρέσει να προγραμματίζω. Για να είμαι ειλικρινής, θα ήθελα να κάνω περισσότερες κωμωδίες γιατί βγαίνω από τη ζώνη άνεσής μου, είναι ένας πιο δύσκολο είδος κινηματογράφου από το οποίο έχω να μάθω πολλά», παραδέχτηκε η κορυφαία γαλλίδα ηθοποιός.
Πηγή: pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας