New York Times: Η Ευρώπη σε συναισθηματικό σοκ μπροστά σε μια νέα εποχή – Πού το πάει ο Τραμπ

Για μια Ευρώπη σε συναισθηματικό σοκ, η οποία αντιμετωπίζει μια νέα εποχή, κάνουν λόγο σε ανάλυσή τους οι New York Times. Όπως γράφει ο Ρότζερ Κοέν, επί δεκαετίες ένας από τους βασικούς στόχους της Σοβιετικής Ένωσης ήταν να «αποσυνδέσει» τις ΗΠΑ από την Ευρώπη. Η αποσύνδεση, όπως ονομάστηκε, θα διέλυε τη δυτική συμμαχία που εμπόδιζε τα σοβιετικά τανκς να κυλήσουν στις πρωσικές πεδιάδες. Τώρα, μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο πρόεδρος Τραμπ παρέδωσε στη Μόσχα το δώρο που της ξέφυγε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και έκτοτε.

Η Ευρώπη, εγκαταλειμμένη, βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Οι ΗΠΑ, «ένα έθνος του οποίου η βασική ιδέα είναι η ελευθερία και του οποίου η βασική κλήση ήταν η υπεράσπιση της δημοκρατίας έναντι της τυραννίας, στράφηκε εναντίον του συμμάχου της και αντί γι’ αυτό αγκάλιασε έναν βάναυσο απολυταρχικό, τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν. Έχοντας μια αίσθηση εγκατάλειψης, θορυβημένη από το κολοσσιαίο έργο επανεξοπλισμού που έχει μπροστά της, έκπληκτη από την ανατροπή της αμερικανικής ιδεολογίας, η Ευρώπη βρίσκεται ακυβέρνητη», σημειώνεται στην ανάλυση.

«Οι ΗΠΑ ήταν ο πυλώνας γύρω από τον οποίο διαχειριζόταν την ειρήνη, αλλά έχει αλλάξει συμμαχία», δήλωσε η Valérie Hayer, πρόεδρος της κεντρώας ομάδας Renew Europe στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Ο Τραμπ εκστομίζει την προπαγάνδα του Πούτιν. Έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή».

Ο συναισθηματικός αντίκτυπος στην Ευρώπη είναι βαθύς. Στο μακρύ ταξίδι από τα ερείπια του 1945 προς μια ευημερούσα ήπειρο, ολόκληρη και ελεύθερη, η Αμερική είχε κεντρική θέση.

Η έννοια της «Δύσης» σε αυτή την ανατέλλουσα εποχή είναι ήδη ασαφής. Για πολλά χρόνια, παρά τις ενίοτε οξείες ευρωαμερικανικές εντάσεις, υποδήλωνε έναν ενιαίο στρατηγικό παράγοντα που ήταν ενωμένος στη δέσμευσή του στις αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Τώρα υπάρχει η Ευρώπη, υπάρχει η Ρωσία, υπάρχει η Κίνα και υπάρχουν οι ΗΠΑ. Η Δύση ως ιδέα έχει αποδυναμωθεί. Το πώς θα καλυφθεί αυτό το κενό είναι ασαφές, αλλά ένας προφανής υποψήφιος είναι η βία, καθώς οι μεγάλες δυνάμεις θα αναμετρηθούν.

Φυσικά, όπως έχει καταστήσει σαφές το σχεδόν καθημερινό «μαστίγιο» για νέους δασμούς, ο Τραμπ είναι παρορμητικός, ακόμη και αν οι εθνικιστικές και αυταρχικές τάσεις του είναι μια σταθερά. Θα μπορούσε να αλλάξει πορεία. Το 2017, σε μια επίσκεψη στην Πολωνία κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, είπε: «Δηλώνω σήμερα για να ακούσει ο κόσμος ότι η Δύση δεν θα διαλυθεί ποτέ, μα ποτέ. Οι αξίες μας θα επικρατήσουν».

Από τότε ο πρόεδρος έχει απαλλαγεί από τα δεσμά αυτής της παραδοσιακής σκέψης και από το κατεστημένο ρεπουμπλικανικό περιβάλλον που την υποστήριζε. Φαίνεται να είναι ένας ηγέτης αδέσμευτος.

Η πρόκληση για την Ευρώπη είναι να κρίνει τι συνιστά ελιγμό εκ μέρους του Τραμπ και τι έναν οριστικό αυταρχικό αμερικανικό αναπροσανατολισμό.

«Όποιες κι αν είναι οι προσαρμογές του Τραμπ, ο μεγαλύτερος κίνδυνος θα ήταν να αρνηθεί την εγκατάλειψη των φιλελεύθερων δημοκρατιών», δήλωσε η Nicole Bacharan, πολιτική επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Sciences Po στο Παρίσι. «Ο Τραμπ ξέρει πού πηγαίνει. Η μόνη ρεαλιστική θέση για την Ευρώπη είναι να αναρωτηθεί: Τι έχουμε ως στρατιωτική δύναμη και πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε και να αναπτύξουμε αυτή τη δύναμη με επείγοντα ρυθμό;».

Πηγή: pagenews.gr