Ο Κάρνεϊ μιλάει σκληρά για την απειλή Τραμπ – αλλά μπορεί να επαναφέρει τις σχέσεις του;

Η εντυπωσιακή νίκη του Μαρκ Κάρνεϊ στην κούρσα για να διαδεχθεί τον Τζάστιν Τριντό τον καθιστά όχι μόνο ηγέτη του Φιλελεύθερου Κόμματος αλλά, εξ ορισμού, τον επόμενο Καναδό πρωθυπουργό.

Είναι ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα για έναν άνθρωπο με πολύ μικρή πολιτική εμπειρία. Δεν έχει εκλεγεί ποτέ βουλευτής, πόσο μάλλον να υπηρετήσει σε υπουργικό αξίωμα.

Αυτό όμως που έχει ο Carney – ως Διοικητής της Τράπεζας του Καναδά κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας κατά τις διαπραγματεύσεις για το Brexit – είναι ένα μακρύ ιστορικό στα παγκόσμια οικονομικά σε περιόδους οικονομικής αναταραχής.

Και μια τέτοια στιγμή, ο Carney διαφωνούσε, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί ανεκτίμητο.

Η πολιτική σε αυτή τη χώρα έχει ανατραπεί ως αποτέλεσμα των όσων συμβαίνουν νότια των συνόρων, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να ξεκινά έναν εμπορικό πόλεμο και να απειλεί να κάνει τον Καναδά την 51η πολιτεία της Αμερικής.

Απευθυνόμενος σε πλήθος φιλελεύθερων υποστηρικτών μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού ηγεσίας το βράδυ της Κυριακής, ο Κάρνεϊ υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει τις απειλές από τον Τραμπ, σχετικά με τους δασμούς και τις αξιώσεις για την κυριαρχία του Καναδά.

«Ο Καναδάς δεν θα είναι ποτέ, ποτέ, μέρος της Αμερικής με οποιοδήποτε τρόπο, σχήμα ή μορφή», είπε. «Δεν ζητήσαμε αυτόν τον αγώνα, αλλά οι Καναδοί είναι πάντα έτοιμοι όταν κάποιος άλλος πέσει τα γάντια.

«Οι Αμερικανοί δεν πρέπει να κάνουν λάθος», προειδοποίησε. «Στο εμπόριο, όπως και στο χόκεϊ, ο Καναδάς θα κερδίσει».

Ανέφερε επανειλημμένα ονομαστικά τον πρόεδρο των ΗΠΑ και είπε ότι η κυβέρνησή του θα διατηρήσει τους δασμούς αντιποίνων έως ότου «η Αμερική μας δείξει σεβασμό».

Το πώς θα μεταφράσει τη δυνατή γλώσσα του στη σκηνή στην Οτάβα σε πρακτικές λύσεις σε αυτές τις δίδυμες προκλήσεις ήταν, ωστόσο, πολύ λιγότερο σαφές.

Οι φιλελεύθεροι μπορεί να ελπίζουν ότι η έξοδος του Τριντό από τη σκηνή θα βοηθήσει, από μόνη της, να καθαρίσει τον αέρα.

Αντί για τη συχνή κοροϊδία του Τριντό από τον Τραμπ ως «αδύναμο» ηγέτη, μπορεί να τολμήσουν να πιστέψουν ότι ο Κάρνεϊ θα μπορέσει τουλάχιστον να επαναφέρει την προσωπική χημεία.

Από την άλλη, εάν πρέπει να πιέσει σκληρά σε μια προσπάθεια να κερδίσει παραχωρήσεις, θα κινδυνεύσει επίσης να υποστεί την οργή ενός ανθρώπου που χρησιμοποιεί το απρόβλεπτο ως πολιτική μορφή τέχνης;

Πολλά από αυτά θα εξαρτηθούν από το πόσο σοβαρός είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ στην επιμονή του ότι θέλει να επιβάλει πραγματικό οικονομικό πόνο στον Καναδά και να προσαρτήσει το έδαφός του.

Και αυτό είναι ένα δύσκολο ερώτημα να απαντηθεί.

Αφού ο Κάρνεϊ είχε αποδεχτεί την υποψηφιότητα του κόμματος, συνάντησα τον πρώην πρωθυπουργό του Καναδά, Ζαν Κρετιέν, ο οποίος υπηρέτησε για μια δεκαετία από το 1993 και ο οποίος είχε ανέβει στη σκηνή νωρίτερα το βράδυ.

Πίστευε ότι ο Τραμπ ήταν σοβαρός;

«Ξέρεις, δεν ξέρω», μου είπε. “Ξέρεις; Ξέρει κανείς; Δεν είμαι γιατρός ή ψυχίατρος. Αλλάζει γνώμη κάθε δύο ή τρεις ώρες. Έτσι [για αυτόν] το να είναι ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, είναι ανησυχητικό για όλους.”

Ενώ η απειλή των ΗΠΑ κυριαρχεί στην καναδική πολιτική – ο Carney περιέγραψε την τρέχουσα κατάσταση ως “σκοτεινές μέρες που φέρνει μια χώρα που δεν μπορούμε πλέον να εμπιστευτούμε” – υπάρχουν ακόμα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθούμε, κυρίως στην προοπτική γενικών εκλογών.

Μόλις ορκιστεί πρωθυπουργός τις επόμενες ημέρες, ο Κάρνεϊ θα πρέπει να αποφασίσει αν θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Εάν δεν το κάνει, τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο θα μπορούσαν να αναγκάσουν ένα αργότερα αυτόν τον μήνα μέσω ψηφοφορίας μη εμπιστοσύνης.

Πριν ο Τριντό πει ότι αποχωρεί, το Φιλελεύθερο Κόμμα βρισκόταν αντιμέτωπο με την εκλογική λήθη.

Μετά από εννέα χρόνια στην εξουσία, θα γινόταν υπεύθυνος και αλεξικέραυνο για την οργή του κοινού για το αυξανόμενο κόστος ζωής παρά τα επίπεδα ρεκόρ των κρατικών δαπανών και το αυξανόμενο εθνικό χρέος.

Το σκηνικό φαινόταν να έχει διαμορφωθεί για να παρασυρθούν οι Φιλελεύθεροι από την εξουσία από ένα Συντηρητικό Κόμμα υπό τη διαχείριση του νεαρού, λαϊκιστή ηγέτη Pierre Poilievre, ο οποίος είχε μετατρέψει την κατακραυγή του Trudeau σε κάτι σαν άθλημα.

Τώρα, όχι μόνο έχασε το πλεονέκτημα ενός βαθιά αντιδημοφιλούς αντιπάλου, αλλά και το πολιτικό του στυλ κινδυνεύει να φανεί ακατάλληλο. Στο σημερινό περιβάλλον, ακόμη και μια χαλαρή ευθυγράμμιση με την πολιτική του Τραμπ είναι μια πιθανή ευθύνη με τους Καναδούς ψηφοφόρους.

Ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος, από την πλευρά του, είπε πρόσφατα ότι ο ηγέτης των Συντηρητικών του Καναδά δεν ήταν αρκετός Μάγκα.

Το Φιλελεύθερο Κόμμα αισθάνεται ξαφνικά μια αίσθηση αναζωογόνησης – το χάσμα στις δημοσκοπήσεις με τους Συντηρητικούς, που κάποτε ήταν χάσμα, έχει μειωθεί δραματικά. Και μπορούσες να νιώσεις αυτή την απτή αίσθηση αισιοδοξίας στο δωμάτιο το βράδυ της Κυριακής.

Έχοντας επίγνωση του κινδύνου, ο Poilievre κατηγόρησε τους Φιλελεύθερους ότι «προσπάθησαν να ξεγελάσουν τους Καναδούς» για να τους εκλέξουν για τέταρτη θητεία. Αλλά η δήλωσή του τόνισε επίσης πώς ο Τραμπ αλλάζει τα πολιτικά μηνύματα σε αυτήν την πλευρά των συνόρων.

«Είναι η ίδια φιλελεύθερη ομάδα που αύξησε τους φόρους, το κόστος στέγασης και τις τιμές των τροφίμων, ενώ ο Carney κέρδισε προσωπικά από τη μεταφορά δισεκατομμυρίων δολαρίων και χιλιάδων θέσεων εργασίας από τον Καναδά στις Ηνωμένες Πολιτείες», έγραψε ο Poilievre.

«Χρειαζόμαστε μια νέα συντηρητική κυβέρνηση που θα θέσει τον Καναδά πρώτο – για μια αλλαγή».

Η εκλογή Τραμπ οδήγησε τον Καναδά να συσπειρωθεί για να στρογγυλοποιήσει τη σημαία του και ώθησε έναν πρώην διοικητή της κεντρικής τράπεζας –αρχέτυπο μέλος της πολιτικής ελίτ της χώρας– στο ανώτατο αξίωμα στη χώρα.

Οι Συντηρητικοί μπορεί να προηγούνται στις δημοσκοπήσεις, αλλά για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, οι Φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι, υπό τον Κάρνεϊ, έχουν και πάλι πιθανότητες μάχης.

Πηγή: pagenews.gr