Ο Ανδρουλάκης σε τροχιά πολιτικής απομόνωσης

Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα μπορούσε να παραλληλιστεί με τον Έκτορα, του οποίου το άψυχο πολιτικό σώμα σέρνει πίσω του ο Κυριάκος Βελόπουλος, όπως ένα χρυσοποίκιλτο άρμα. Επίσης, θα μπορούσε να συγκριθεί με την κεφαλή του Βαπτιστή, την οποία η Ζωή Κωνσταντοπούλου περιφέρει πάνω σε δίσκο, σαν άλλη πριγκίπισσα Σαλώμη. Το ΠΑΣΟΚ, συνολικά, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα περιφερόμενο καραβάνι Βεδουίνων που αναζητά οάσεις επιβίωσης σε εδάφη πρώην εχθρικών φυλών.

Εάν η πολιτική συνεργασία Τσίπρα – Καμμένου το 2015 μας είχε προκαλέσει δυσάρεστη έκπληξη, η σημερινή αγωνιώδης συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με πολιτικούς που επιχείρησαν να ανατρέψουν τη χώρα προκαλεί φόβο.

Με μοναδικό σύνθημα το «θα αγωνιστούμε για να κλείσει ο κύκλος της κυβέρνησής σας το συντομότερο δυνατό, ώστε να αναλάβει μια κανονική κυβέρνηση», ο Νίκος Ανδρουλάκης σχεδιάζει την επόμενη ημέρα. Ωστόσο, αυτή η επόμενη ημέρα φαίνεται να επιφυλάσσει για τον ίδιο και το κόμμα του έναν ρόλο πολιτικού κομπάρσου, αντί για πρωταγωνιστικό.

Ας εξετάσουμε, με βάση τη θεωρία των πιθανοτήτων, τα πιθανά σενάρια για την αλλαγή κυβέρνησης που επιθυμεί ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Σενάριο Α: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραιτείται από τη θέση του πρωθυπουργού και η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας εκλέγει νέο πρωθυπουργό. Πιστεύει κανείς ότι ο νέος πρωθυπουργός θα είναι διατεθειμένος να στηρίξει τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ, με τις εκλογές να απέχουν μόλις δύο χρόνια; Προφανώς όχι. Ο νέος πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε αλλαγές που θεωρεί απαραίτητες, προκειμένου η Νέα Δημοκρατία να κερδίσει ξανά τις εκλογές το 2027.

Σενάριο Β. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποχωρεί από τη θέση του πρωθυπουργού και από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Διεξάγονται εσωκομματικές εκλογές, τις οποίες κερδίζει ένας από τους πρώην πρωθυπουργούς που επιθυμούν να παρουσιαστούν ως σωτήρες της χώρας, ή κάποιος υποψήφιος από τη νέα γενιά. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος θα έχει την υποστήριξη κυρίως του λαϊκοδεξιού τμήματος του κόμματος, θα προτείνει στον Νίκο Ανδρουλάκη να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας; Προφανώς, η απάντηση είναι αρνητική. Σε αυτό το σενάριο, το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης παραμένουν εκτός πολιτικής εξουσίας.

Σενάριο Γ.  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραιτείται από τη θέση του πρωθυπουργού και προκηρύσσει εκλογές. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι μετά τις εκλογές ο νέος αρχηγός της ΝΔ θα επιθυμεί να στηρίξει την κυβέρνησή του με τη βοήθεια των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι έχουν υποστεί «Βελόπουλο»; Με τους βουλευτές που, σε συνεργασία με τους «αντιμνημονιακούς αγωνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν θέσει τη χώρα σε κίνδυνο, προκειμένου να επιτύχουν ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα;

Σενάριο Δ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίζει να παραιτηθεί από τη θέση του πρωθυπουργού και προκηρύσσει εκλογές, χωρίς όμως να εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή. Σε αυτή την περίπτωση, θα προσπαθήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει τα πολιτικά απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της Κωνσταντοπούλου, το κόμμα του Βελόπουλου και ένα παραθρησκευτικό κόμμα; Και ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας; Θα καταφέρει ο ίδιος να γίνει πρωθυπουργός και τα μέλη της ΠΑΣΠ Κομοτηνής να αναλάβουν υπουργικές θέσεις; Αυτό φαίνεται αβέβαιο. Πολύ αβέβαιο. Μήπως τότε οι λογικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές θα στραφούν προς τη Νέα Δημοκρατία για να αποφύγουν τα χειρότερα, οι «νέο-αγανακτισμένοι» ψηφοφόροι θα επιστρέψουν στα παραδοσιακά κόμματα διαμαρτυρίας, και το τμήμα του λεγόμενου «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ θα αναζητήσει στήριξη στο κόμμα του Βελόπουλου;

Σενάριο Ε. Η κυβέρνηση διατηρεί τη στάση της, επαναφέρει την μεταρρυθμιστική της ατζέντα στο προσκήνιο και μέχρι το 2027 παρακολουθεί την αποδόμηση και την κατάρρευση των ιδεών που αιφνιδίως κέρδισαν την προτίμηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Τα αποτελέσματα αυτού του σεναρίου είναι παρόμοια με εκείνα των σεναρίων Γ και Δ.

Δυστυχώς, ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε να οδηγήσει το κόμμα του σε πολιτική αυτοκτονία, εντάσσοντάς το στις λεγόμενες «αντισυστημικές» δυνάμεις. Την ίδια στιγμή, οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία αντιπαρατίθενται στον λαϊκισμό και προετοιμάζονται να συγκυβερνήσουν με τους Χριστιανοδημοκράτες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που έχει η χώρα.

Πηγή: Pagenews.gr