Οι Ευρωπαίοι και η λύση «Τουρκία» για την ειρηνευτική δύναμη στην Ουκρανία

Οι Δυτικοί (Ευρωπαϊκή Ενωση και Βρετανία) είχαν τη φαεινή ιδέα να δοθεί στους Τούρκους η διοίκηση δύναμης 40.000 στρατιωτών που θα αναπτυχθεί στις πεδιάδες του Κιέβου για «να ηρεμήσει τον Πούτιν». Κάποιοι, βέβαια, θυμήθηκαν ότι η Τουρκία «έχει κακές σχέσεις» με την Ελλάδα και με την Κύπρο..

Ο πορτογάλος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Αντόνιο Κόστα, προσπάθησε να χρυσώσει για την Τουρκία ένα κατά τα λοιπά πικρό χάπι που μονίμως της σερβίρουν με «πάγο» οι Βρυξέλλες, αυτό της διαρκούς απόρριψής της. Ετσι δήλωσε ότι η χώρα που κυβερνάται από τον «σουλτάνο» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και επί 50 έτη και κατόπιν διπλής εισβολής κατέχει εδάφη κράτους-μέλους της ΕΕ (της Κύπρου), ενώ απειλεί με πόλεμο άλλο μέλος της (την Ελλάδα), «είναι στρατηγικός εταίρος της ΕΕ, υποψηφία για ένταξη και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ».

Αν πιστέψουμε τη Repubblica, ο Κόστα έκανε τους προαναφερθέντες εδαφιαίους τεμενάδες στον Ερντογάν –μάλιστα προσθέτοντας και πικάντικα καρυκεύματα που τόσο αρέσουν στους Ανατολίτες («η Τουρκία είναι παγκόσμιος και περιφερειακός παράγων», κ.ά.)– ποιούμενος την ανάγκη φιλοτιμία:

«Η Ουκρανία και η Ευρώπη αναζητούν κάποιον στρατό 40.000 πολεμιστών υπό την ηγεσία των Τούρκων, ο οποίος θα παίξει τον ρόλο της ειρηνευτικής δύναμης». Ισως έτσι να εξηγούνται κάποια από τα ανεξήγητα των τελευταίων ημερών, αν και το ιταλικό ρεπορτάζ –χωρίς να αποκαλύπτει την πατρότητα της ιδέας για τον ηγετικό ρόλο του… ειρηνευτικού τουρκικού στρατού– έγραψε απερίφραστα ότι κάποιοι από τους Ευρωπαίους (μεταξύ αυτών και οι Βρετανοί, βέβαια), οι οποίοι συζήτησαν το θέμα, «ανέφεραν τις αντενδείξεις του όλου εγχειρήματος, τις κακές σχέσεις της Τουρκίας  με την Ελλάδα και με την Κύπρο». Πάλι καλά… 

Στα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης ιδέας, περί τουρκικής ηγεσίας στο ειρηνευτικό σώμα, οι Ιταλοί ανέφεραν ότι «η Τουρκία είναι μεν μέλος του ΝΑΤΟ, όμως έχει άριστες σχέσεις με το Κρεμλίνο», συνεπώς «ο στρατός του Ερντογάν μπορεί να κάνει και τον μεσολαβητή μεταξύ των δύο πλευρών». Η εν λόγω «ειρηνευτική δύναμη», πάντως, «πρέπει να αποδειχθεί ότι μπορεί να οργανωθεί και να λειτουργήσει χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ» σχολίασαν οι Ιταλοί. 

Γιατί οι Δυτικοευρωπαίοι (η Κομισιόν και οι Βρετανοί) θέλουν να βάλουν έναν τρίτο επικεφαλής της δικής τους «ειρηνευτικής δύναμης» στις ουκρανικές πεδιάδες; Η Repubblica εξέφρασε την εκτίμηση ότι έναν αμιγώς Δυτικό στρατό (αποτελούμενο από στρατιώτες των χωρών της ΕΕ και της Βρετανίας) οι Ρώσοι δεν θα τον αποδεχθούν ποτέ. Ετσι «ερευνάται και η περίπτωση συμμετοχής στο ειρηνευτικό στράτευμα και μακρινών [από την Ουκρανία] χωρών, όπως είναι η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Ινδία».

Οι Ευρωπαίοι, έγραψε το ρωμαϊκό μέσο, «θεωρούν ότι μόνο έτσι θα ηρεμήσει η Ρωσία». Φυσικά, ο λεγόμενος «συνασπισμός των προθύμων» για την Ουκρανία και το νέο πρότζεκτ της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν περί «ευρωπαϊκού επανεξοπλισμού» διαπλέκονται. Χρειάζεται, ωστόσο, να τακτοποιηθούν πρώτα κάποιες… μικρολεπτομέρειες, οι οποίες αφορούν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ και προφανώς προϋποθέτουν περικοπές δαπανών από άλλους τομείς, κοινωνικής πολιτικής ενδεχομένως.