Μετά το OnlyFans τι; Το μέλλον της ερωτικής οικονομίας είναι (και) αναλογικό

Λίγους μήνες μετά το δημοσιογραφικό exposé στο OnlyFans από το πρακτορείο Reuters, το τεχνολογικό περιοδικό Wired, βάζει άλλο ένα λιθαράκι στην αποδόμηση της δημοφιλέστερης συνδρομητικής πλατφόρμας περιεχομένου για ενήλικες.

Σε ειδικό αφιέρωμα για την αγάπη και σεξ στη (μετα)ψηφιακή εποχή, θέτουν το βαρυσήμαντο ερώτημα «Τι έρχεται μετά το OnlyFans;».

Μετά από μένα το χάος, θα μπορούσε να τους απαντήσει η πλατφόρμα, αν διέθετε δική της φωνή, κάτι που δεν αποκλείεται να συμβεί όταν και αν τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης αποκτήσουν έστω και συνθετική συνείδηση.

Κρατώντας την κρυστάλλινη μπάλα του τεχνο-μάντη, έμπειρος συντάκτης που ειδικεύεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις εφαρμογές γνωριμιών, προσπαθεί να προβλέψει τι θα ακολουθήσει την απογείωση του OnlyFans και τη συνακόλουθη απομυθοποίησή του.

Το ΟnlyFans πίσω από το πέπλο

«Ο πολιτισμός σας θα χαθεί όταν κοπεί το ρεύμα» έγραφε ένα παλιό σύνθημα στους αθηναϊκούς τοίχους, όταν τα smartphones και τα social media ήταν ακόμα μια μακρινή ιδέα.

O ερωτισμός σας θα χαθεί όταν πέσει το ίντερνετ, θα μπορούσε να πει ένας σύγχρονος χαιρέκακος νέο-λουδίτης. Το Wired δεν φτάνει μέχρι εκεί, απλά παραδέχεται το προφανές: Το πέπλο της γοητείας  που ασκεί στους συνδρομητές του το OnlyFans έχει ανασηκωθεί και έχουν φανεί οι μπετόβεργες και τα τσιμέντα του φέροντος οργανισμού. Κι αυτά δεν είναι καθόλου ερωτικά.

Πλέον και οι πιο παραμυθιασμένοι οπαδοί, που χρυσοπληρώνουν όχι μόνο για βίντεο αλλά και για λίγα ψίχουλα οικειότητας τις περσόνες του OnlyFans, ξέρουν ότι είναι πολύ πιθανό να μιλάνε με  κακοπληρωμένους τηλε-εργάτες σε φάρμες «sexting». Ακόμα κι εκείνοι ήδη κινδυνεύουν να αντικατασταθούν από chatbot, εκπαιδευμένα να «μιλάνε βρώμικα», προσαρμόζοντας το ύφος και το περιοχόμενο της συζήτησης  στις προσωπικές προτιμήσεις κάθε πελάτη , σύμφωνα με το in.

Οι πλατφόρμες όπως το ΟnlyFans προσφέρουν  πάνω απ’ όλα πρόσβαση, υποστηρίζει το Wired. Μόνο που η πρόσβαση αυτή, φιλτραρισμένη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι παρά μια πολύ προσοδοφόρα ψευδαίσθηση.

«Αυτό που πωλούν κυρίως οι πάροχοι περιεχομένου δεν είναι οι μηχανισμοί της συνουσίας αλλά μια αυθεντική σύνδεση», λέει ο Κερτ Φόουλερ,  επίκουρος καθηγητής στο πολιτειακό πανεπιστημίο της Πενσυλβάνια (Penn State Abington) και συγγραφέας του βιβλίου The Rise of Digital Sex Work. (Η άνοδος της ψηφιακής σεξεργασίας). «Η ιδέα του να κάνεις τους πελάτες να αισθάνονται μοναδικοί και ξεχωριστοί ήταν πάντα μέρος της εξίσωσης», συμπληρώνει.

Η επιτυχία του OnlyFans είναι χτισμένη γύρω από το δεύτερο συνθετικό της ονομασίας του: Την κουλτούρα των fans, φανατικών θαυμαστών – ακολούθων, που είναι εθισμένοι στον κόσμο του fandom. Έναν κόσμο που μπορεί να μετατρέψει ανώνυμους χρήστες του διαδικτύου σε μίνι celebrities-influencers.

Η απατηλή γοητεία του ΟnlyFans

Η κουλτούρα του fandom, του κόσμου των οπαδών, έχει αλλάξει τις ανθρώπινες σχέσεις, πρωτίστως στο διαδίκτυο. Η γλώσσα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι η γλώσσα της εμμονής. Όταν κάτι μας αρέσει, γραφόμαστε συνδρομητές και επιθυμούμε να έχουμε απεριόριστη πρόσβαση σε αυτό και αυτό σε εμάς.

Η παγκόσμια οικονομία των creators, που τους «ταΐζουν» οι συνδρομητές-fans,  και περιλαμβάνει τόσο τα φυσικά πρόσωπα–influencers, τις μάρκες που επενδύουν σε αυτούς αλλά και το περιεχόμενο που παράγεται από ΑΙ, αποτιμάται σήμερα στα 191 δισ. δολάρια. Ως το 2030 αναμένεται να γιγαντωθεί στα 528 δισ.

Παρά τη γιγάντωση της σε αξία, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η πρόσβαση που παρέχουν επί πληρωμή οι δημιουργοί περιεχομένου σε πλατφόρμες όπως το OnlyFans, είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά οφθαλμαπάτη. Οι τρόποι που συναντιόμαστε, συνδεόμαστε, επικοινωνούμε, είναι εμποτισμένοι με τη δυσώδη οσμή του «τεχνητού» προειδοποιεί το Wired.

Το Chat-GPT φιλοδοξεί να μας υπαγορεύσει το πώς θα μιλάμε. Η GenAI,  είναι πρόθυμη να παραμορφώσει τις εικόνες που μας κάνουν αληθινούς και ανθρώπινους, εκμεταλλευόμενη τη φυλή, το φύλο ή τη σεξουαλικότητά μας, μερικές φορές και τα τρία μαζί.

Η παραπληροφόρηση επιπλέει από πλατφόρμα σε πλατφόρμα, διαχέοντας το δηλητήριο της ψευδαίσθησης. Οι άνθρωποι στρέφονται στις εφαρμογές γνωριμιών, για να βρουν αγάπη, φιλία ή συνεργασία, αλλά κι εκεί η βιομηχανία ποντάρει στην τεχνητή νοηομοσύνη. Πλατφόρμες γνωριμιών προσφέρουν πλέον λειτουργίες AI «wingman» – κάτι σαν προξενήτρες τεχνητής νοημοσύνης, που βοηθούν τους singles να βρουν στις σωστές ατάκες,  στα αμήχανα πρώτα στάδια της γνωριμίας.

Όσο οι σχέσεις διαμεσολαβούνται όλο και περισσότερο από την τεχνητή νοημοσύνη, τόσο αμφισβητείται η έννοια της αυθεντικότητας και η θέση της στην κοινωνία, υπογραμμίζει ο συντάκτης

Ο έρωτας την εποχή της αλγοριθμικής αναπαραγωγής

Κάπου εδώ το Wired επιστρατεύει το βαρύ πυροβολικό: Τον μαρξιστή Γερμανοεβραίο φιλόσοφο Βάλτερ Μπένγιαμιν και το κλασικό δοκίμιό του, γραμμένο το 1935  To έργο τέχνης την εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του.

Ο  Μπένγιαμιν εξέφρασε την ανησυχία του ότι η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, οι νέες τεχνολογίες που χρησιμοποιούνταν για τη μαζική αναπαραγωγή έργων τέχνης, περισσότερο αφαιρούσαν παρά προσέθεταν αξία. Οι απομιμήσεις ενός πρωτότυπου, δεν μπορούσαν να μεταφέρουν την «αύρα», την αυθεντική του ουσία.  Ακόμη και στο πιο τέλειο αντίγραφο, θα λείπει το «εδώ και το τώρα», του έργου τέχνης, η μοναδικότητα της ύπαρξής του σε ένα συγκεκριμένο μέρος, υποστήριζε.

Κάποιοι πιστεύουν ότι  η τεχνητή νοημοσύνη λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο, αναδιατάσσοντας την ίδια την ουσία της ανθρώπινης επικοινωνίας. Εφαρμογές που υπόσχονται να εξαλείψουν το ανθρώπινο λάθος, να μας κάνουν πιο έξυπνους, πιο παραγωγικούς, πιο ενδιαφέροντες, αλλά ακόμα δεν ξέρουμε τι θα μας αφαιρέσουν ως αντάλλαγμα για όσα μας προσφέρουν

Αναζητώντας αυθεντικότητα

Ένα αποτέλεσμα είναι ότι η αυθεντικότητα -αυτή η άυλη, ουσιαστική αλήθεια- θα αυξηθεί σε αξία, λέει ο Έρικ Βαλνστάιν, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Beyond, μιας «κοινωνικής λέσχης» όπως αυτοχαρακτηρίζεται, χττισμένης γύρω από τις σύγχρονες σχέσεις που διευκολύνει τόσο τις online όσο και τις IRL (in real life – στην πραγματική ζωή) αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μελών. «Η αυθεντικότητα είναι ένα όλο και πιο σπάνιο νόμισμα», λέει. «Καθώς ο κόσμος γίνεται όλο και πιο τεχνητός, η ζήτηση γι’ αυτήν θα εκτοξευθεί».

Το Beyond, το οποίο ξεκίνησε μόλις τον Φεβρουάριο, ισχυρίζεται ότι μπορεί να διατηρήσει την αύρα όσων χάνονται στην κούρσα των μηχανών. Αν η αθωότητα της σύνδεσης ήταν το πρώτο κύμα της επανάστασης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και το fandom καθόρισε το δεύτερο, ο ιδρυτής του Beyond ελπίζει σε μια επιστροφή σε κάτι πιο αληθινό. Λέει ότι ήδη βλέπει μια στροφή στις συνήθειες των σχέσεων.

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι παρέχει – επί πληρωμή πάντα – στους ανθρώπους που αναζητούν πιθανό ταίρι κάτι περισσότερο από την υπόσχεση ενός «μοναδικού άλλου». Τους προσφέρει την πρόσβαση και τη συμμετοχή, την αίσθηση του «ανήκειν» σε μια κοινότητα πραγματικών ανθρώπων, σε μία συλλογικότητα ειδικού σκοπού, απελευθερωμένη από τα στερεότυπα του χθες.

«Οι πλατφόρμες που θα επικρατήσουν στην επόμενη εποχή των social media, θα είναι εκείνες θα δώσουν στους ανθρώπους κάτι που δεν μπορούν να κερδίσουν από έναν αλγόριθμο», δηλώνει διαφημίζοντας την πραμάτειά του. Το ερώτημα όμως είναι, εφόσον αυτό που λαχταράμε είναι η πραγματική σύνδεση, η πραγματική κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα  τάξη πραγμάτων,  τότε γιατί να μην ξεμπερδεύουμε μια και καλή με τους εμπόρους της αγάπης, της φιλίας και της ελπίδας – ψηφιακούς και μη;

Πηγή: pagenews.gr