Κυβέρνηση: Επιμονή στον κεντρώο προσανατολισμό

Αν κάποιος επιθυμεί μια αντικειμενική αξιολόγηση του νέου κυβερνητικού σχήματος, υπάρχει ένα κρίσιμο στοιχείο στον ανασχηματισμό που επηρεάζει την κατεύθυνση των πραγμάτων. Αυτό δεν είναι άλλο από τη διατήρηση του κεντρώου προσανατολισμού: παρά τις αναταραχές των καιρών, την αύξηση του αντισυστημισμού που καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις και την αδιάκοπη φωνή της πλατείας, ο Μητσοτάκης παραμένει προσηλωμένος σε μια μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική πολιτική.

Αυτό αποτυπώνεται σε δύο κύριες επιλογές: την τοποθέτηση του Κωστή Χατζηδάκη στον σκληρό πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου, σε ρόλο αντιπροεδρίας, και την ανάθεση του υπουργείου Οικονομίας στον Κυριάκο Πιερρακάκη. Ο Χατζηδάκης, ως μετριοπαθής κεντροδεξιός «τεχνοκράτης», αναλαμβάνει να διαμορφώσει στρατηγική πολιτικής ενόψει κρίσιμων εκλογών. Από την άλλη, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, που αποτελεί προσωπική επιτυχία του Μητσοτάκη με απτά μεταρρυθμιστικά αποτελέσματα σε κάθε θέση που έχει αναλάβει, προάγεται σε κεντρικό ρόλο.

Με τις δύο αυτές αλλαγές, δημιουργείται για πρώτη φορά ένα «πολιτικό κέντρο» στην κυβέρνηση, όπως το χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου. Αυτό το πολιτικό κέντρο απαρτίζεται από στελέχη με αποδεδειγμένη δέσμευση σε μεταρρυθμίσεις και σε κεντρώες αξίες. Επιπλέον, η παρουσία δραστήριων 40άρηδων στην κυβέρνηση, οι οποίοι έχουν αναλάβει κρίσιμες αποστολές (όπως στις Μεταφορές, τα Τέμπη και την εκπαίδευση), υποδηλώνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προετοιμάζεται να δώσει και την επόμενη εκλογική μάχη με το ίδιο κεντρώο και μεταρρυθμιστικό στίγμα της διευρυμένης ΝΔ, στοχεύοντας σε συγκεκριμένα αποτελέσματα σε οικονομικά, κοινωνικά και θεσμικά ζητήματα.

Η αποτελεσματικότητα του νέου υπουργικού σχήματος θα φανεί στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή κυβέρνηση επιδιώκει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο που προκάλεσαν τα Τέμπη και να επαναφέρει την κανονικότητα, η οποία είναι το δυνατό της σημείο – και φυσικά, το καλό της χώρας.

Το ΠΑΣΟΚ, όπως ήταν αναμενόμενο, αντέδρασε με απαξιωτικό τρόπο στην ανακοίνωση του ανασχηματισμού, χαρακτηρίζοντας τον ως «ανακύκλωση αποτυχημένων υπουργών σε διαφορετικούς ρόλους». Ωστόσο, ο κεντρώος προσανατολισμός της νέας κυβέρνησης εντείνει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη. Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: όταν η ΝΔ χάνει υποστήριξη και ο ΣΥΡΙΖΑ αποδυναμώνεται, γιατί το ΠΑΣΟΚ υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις; Πώς είναι δυνατόν το κόμμα που έχει φτάσει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην μπορεί να πείσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους από την Αριστερά και το Κέντρο ότι είναι η μοναδική εναλλακτική κυβερνητική επιλογή;

Μια αρχική ανάλυση δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ υφίσταται απώλειες όταν επιλέγει να συμμετάσχει στη συζήτηση της γκρίνιας και της διαμαρτυρίας, όπου κυριαρχούν άλλα (γυναικεία) πρόσωπα που απευθύνονται σε ένα ενθουσιώδες κοινό. Ο μόνος δρόμος που έχει μπροστά του είναι να ανταγωνιστεί τη ΝΔ στον τομέα της κυβερνησιμότητας. Αυτό απαιτεί από το ΠΑΣΟΚ να διατυπώσει με σαφήνεια μια κυβερνητική πρόταση, καθώς και μια φόρμουλα συγκυβέρνησης, εφόσον πράγματι πιστεύει ότι η στρατηγική του αριστερού μετώπου έχει αποτύχει. Εφόσον λείπουν αυτά τα δύο στοιχεία, το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να χάνει έδαφος.

Εάν ο ανασχηματισμός υποδείκνυε μια στροφή του Μητσοτάκη προς μια σκληρά δεξιά κυβέρνηση, τότε τα πράγματα θα ήταν πιο ευνοϊκά για το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, με μια κεντρώα και μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, οι καταγγελίες και η στάση του «όχι» σε όλα δεν θα έχουν αντίκρισμα – ο μεσαίος χώρος θα τείνει πάντα να ευνοεί τη ΝΔ. Διότι το κριτήριο του κόσμου είναι αλάνθαστο και προκύπτει συνήθως από συγκρίσεις: ποιον θα επιλέξουμε να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην επόμενη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου θα κριθούν οι προοπτικές του κόσμου μας; Και ποιον στην επόμενη Σύνοδο των κρατών της ΕΕ, όπου θα συζητηθούν ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης και οι αμυντικές δαπάνες;

Πηγή: Pagenews.gr