Νίκος Ανδρουλάκης: Σχέδιο με βάση τρεις πυλώνες

«Η Δημοκρατική Παράταξη έχει χρέος να αγωνιστεί για να αλλάξει ο τόπος σελίδα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Νίκος Ανδρουλάκης σε αποψινή ομιλία του

Σύμφωνα με τα λεγόμενα Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην Περιφερειακή Συνδιάσκεψη της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης το σχέδιο του κόμματος έχει τρεις βασικούς πυλώνες:

-Την αναγέννηση του κοινωνικού κράτους, της υγείας και της παιδείας.

-Την ανταγωνιστική και ανθεκτική παραγωγική βάση.

-Την ενίσχυση των θεσμών, της δικαιοσύνης και τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος

Ακολουθεί η ομιλία του:

Φίλες και φίλοι,

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους, που εργάστηκαν για να σχεδιαστεί και να ολοκληρωθεί αυτή η συνδιάσκεψη, εδώ, στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η δεύτερη μετά το Βόρειο Αιγαίο. Σήμερα έγινε κάτι όμορφο, έγινε κάτι γόνιμο, έγινε κάτι που δείχνει ότι πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση.

Πρέπει επιτέλους ο διάλογος να έρθει μέσα στην κοινωνία. Να γίνουν πρωταγωνιστές οι απλοί άνθρωποι, η τοπική αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, ώστε και τα προβλήματα να τίθενται στον δημόσιο διάλογο σοβαρά και τεκμηριωμένα, αλλά και να ακούμε ποιες λύσεις προκρίνει η κάθε τοπική κοινωνία για την επίλυση τους. Κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Θέλω σε αυτό το σημείο να σταθούμε ιδιαίτερα στον τρόπο που η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποίησε το πολύ μεγάλο ευρωπαϊκό εργαλείο του Ταμείου Ανάκαμψης. Σε όλες τις χώρες έγιναν τραπέζια διαλόγου και τέθηκαν περιφερειακές προτεραιότητες. Στην Ελλάδα όλα σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν μέσα από ένα συγκεντρωτικό, επιτελικό δήθεν κράτος που δεν είναι τίποτα άλλο από την παρέα του σημερινού Πρωθυπουργού. Μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται η χώρα με αυτή τη νοοτροπία χωρίς να σέβεται ούτε την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε και τις αγωνίες των ανθρώπων της περιφέρειας; Εμείς λοιπόν πήραμε αυτή την πρωτοβουλία για να δείξουμε καταρχάς και να στείλουμε ένα μήνυμα. Πρέπει να αλλάξουμε κουλτούρα και νοοτροπία και να χειριζόμαστε τα περιφερειακά σχέδια ανάπτυξης με άλλους όρους και άλλες προτεραιότητες.

Η χώρα μας πρέπει να αλλάξει. Το κράτος πρέπει να αλλάξει. Γιατί πολύ απλά αλλάζει ο κόσμος. Δεν είμαστε σε μια εποχή με δεδομένη την ασφάλεια, την ανάπτυξη και την ευμάρεια.

Η αλλαγή των συσχετισμών, η νίκη του Τραμπ, οι μεγάλες γεωπολιτικές προκλήσεις, οι συνεχιζόμενες κρίσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας στην οικονομία, την ενέργεια, το μεταναστευτικό, δείχνουν ότι τα κράτη πρέπει να επενδύσουν στην ανθεκτικότητα.

Και ανθεκτικότητα χωρίς ανθεκτική οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει. Διότι ό,τι συμβαίνει έξω, στην Ελλάδα έχει πολλαπλές επιπτώσεις λόγω της αδυναμίας του κράτους να σχεδιάσει ανθεκτικά το δημόσιο σύστημα υγείας, το δημόσιο σύστημα παιδείας, την ανταγωνιστική παραγωγή, το φορολογικό σύστημα, τον ενεργειακό σχεδιασμό. Ό,τι συμβαίνει και έρχεται στην Ελλάδα ως εξωγενής παράγοντας, έχουμε πολλαπλάσιες επιπτώσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη.

Ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Ο πιο αδύναμος και η μεσαία τάξη. Σε αυτές τις πολλαπλές κρίσεις οι ισχυροί είχαν πολύ μεγάλη, αν θέλετε, δυνατότητα ευελιξίας, αλλά και αισχροκέρδειας. Ας δούμε την τελευταία κρίση. Κέρδισαν τα εγχώρια ανθεκτικά ολιγοπώλια. Τράπεζες, μεγάλοι παίκτες στον τομέα της ενέργειας, της ιδιωτικής υγείας και της εμπορίας τροφίμων. Ποιος την πλήρωσε; Ο καταναλωτής και ο παραγωγός.

Δεν υπάρχει σήμερα σχέδιο ανατροπής όλων αυτών των παθογενειών. Και το πραγματικό δίλημμα των επόμενων εθνικών εκλογών δεν θα είναι “Μητσοτάκης ή χάος” όπως εύχεται ο σημερινός Πρωθυπουργός. Αλλά το δίλημμα των επόμενων εκλογών θα είναι “ή μια απ’ τα ίδια με τη συντηρητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που οδήγησε, εδώ που οδήγησε την κοινωνία ή ΠΑΣΟΚ με το πρόγραμμα που θα φτιάξουμε όλοι μαζί σε κάθε γωνία της Ελλάδας”. Ένα πρόγραμμα ανατρεπτικό, προοδευτικό και συγκεκριμένο.

Τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε πρωτοφανείς σε μέγεθος συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Δεν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο εδώ και μισό αιώνα μεταπολίτευσης. Γιατί δεν συνέβη στην αρχή της τραγωδίας και συνέβη δύο χρόνια μετά; Γιατί ο κόσμος περίμενε. Περίμενε η νεολαία, οι γονείς, οι πολίτες ότι θα πληρώσει κάποιος και θα αλλάξει το κράτος. Ούτε το κράτος αλλάζει, ούτε πληρώνει κανείς. Και έχουμε συνεχώς ατιμωρησία της διαφθοράς. Μα αν επιτέλους κάποιοι δεν πληρώνουν από τους πρωταγωνιστές της διαφθοράς, ποιο είναι το μήνυμα μας στην κοινωνία; Το μήνυμα μας είναι η διαφθορά. Αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν ένα πολιτικό σύστημα που κάνει υποκλοπές αλλά δεν πληρώνει κανείς, ένα πολιτικό σύστημα που ευθύνεται για μία σύμβαση που δεν υλοποιήθηκε με αποτέλεσμα την τραγωδία, ένα πολιτικό σύστημα που έκανε το παράνομο ρουσφέτι στον σταθμάρχη και αλλοίωσε τον τόπο της τραγωδίας με αποτέλεσμα να χαθούν πολλά κρίσιμα στοιχεία και τόσο ή δικαιοσύνη όσο και ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν μπορούν να μας πουν ποιο είναι αυτό το καύσιμο που προκάλεσε την ανάφλεξη.

Όταν λοιπόν οι νέοι άνθρωποι βλέπουν ένα πολιτικό σύστημα που παράγει διαφθορά και συγκάλυψη, γιατί να πιστέψουν στην πολιτική. Εδώ λοιπόν το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να αποδείξουμε ότι η πολιτική και η ηθική δεν είναι δύο αντικρουόμενα και διαφορετικά πράγματα, αλλά για το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτόσημα. Για εμάς, πολιτική και ηθική είναι ένα και το αυτό. Για να πιστέψει ξανά ο ελληνικός λαός ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να οδηγήσει τις κοινωνίες μπροστά ως κύτταρο της δημοκρατίας.

Πήραμε πολύ συγκεκριμένες θεσμικές πρωτοβουλίες βάσει των πορισμάτων της δικαιοσύνης. Με το αίτημα για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον κ. Καραμανλή, με την προανακριτική για τον κ. Τριαντόπουλο και με την πρόταση δυσπιστίας πέρυσι για τα χαλκευμένα ηχητικά του σταθμάρχη, που λίγες ώρες μετά την τραγωδία είχαν προτεραιότητα να τα διανείμουν σε φιλικά μέσα για να δημιουργήσουν στην κοινωνία την εντύπωση ότι φταίει μόνο ένα πρόσωπο και όλοι άλλοι δεν έχουν καμία ευθύνη.

Και τώρα, το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που ήταν κόλαφος, αποκάλυψε τα ψεύδη του ίδιου του κ. Μητσοτάκη και των στελεχών του, επί δύο χρόνια.

Εμείς κινηθήκαμε θεσμικά, και το λέω αυτό διότι έχει λείψει από τη χώρα ο σεβασμός στους θεσμούς. Δεν μπορεί όλα στην πολιτική να είναι ζαριές. Δεν μπορεί όλα στην πολιτική να είναι λόγος τοξικός, λόγος διχαστικός. Πρέπει να βρούμε έναν άλλο δρόμο πολιτικής προσέγγισης. Καταλαβαίνω ότι ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος. Ίσως κάποιοι λένε ότι δεν είναι επικοινωνιακός. Ίσως κάποιοι άλλοι προσθέτουν ότι δεν φέρνει γρήγορα εκλογικά αποτελέσματα. Δεν έχουμε όμως άλλο δρόμο. Οι νοοτροπίες του πελατειακού κράτους, του διχαστικού λόγου και μιας πολιτικής χωρίς πρόγραμμα μας έφεραν στα μνημόνια. Στα ίδια πάλι θα πάμε; Στα ίδια είναι η Νέα Δημοκρατία, γιατί μένει αμετανόητη. Στα ίδια μένουν κόμματα που κυβέρνησαν και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό το μείγμα πολιτικής προσέγγισης δεν πάει τη χώρα πουθενά.

Γι’ αυτό για μένα πρέπει να βαδίσουμε στον δύσκολο δρόμο της πολιτικής αξιοπρέπειας, του πολιτικού ήθους και της συγκεκριμένης πολιτικής πρότασης.

Ποιο είναι το σχέδιο μας; Το σχέδιο μας έχει τρεις βασικούς πυλώνες: Την αναγέννηση του κοινωνικού κράτους, της υγείας και της παιδείας. Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ανταγωνιστική και ανθεκτική παραγωγική βάση. Και ο τρίτος πυλώνας είναι η ενίσχυση των θεσμών, της δικαιοσύνης και η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Και στα τρία αυτά έχουμε πάρει γενναίες πρωτοβουλίες. Πριν από μερικούς μήνες εμείς προτείναμε να ενταχθούν στα βαρέα και ανθυγιεινά, οι υγειονομικοί γιατί δεν μπορεί ο τραυματιοφορέας που εργάζεται σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο να είναι στα βαρέα και ανθυγιεινά , αλλά στο δημόσιο να μην είναι. Και δεν είναι μόνο πρόβλημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι και θέμα κινήτρων. Σε όλα μας τα νοσοκομεία δεν υπάρχουν άνθρωποι να εργαστούν, ανοίγουν θέσεις και μένουν άγονες. Πρέπει να δώσουμε κίνητρα, να αναγεννήσουμε το εθνικό σύστημα υγείας. Το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, ειδικά εδώ στην Κομοτηνή, με τα μεγάλα προβλήματα του νοσοκομείου. Πρέπει να αναγεννηθεί το ΕΣΥ. Διότι όσο δεν πετυχαίνουμε στόχους για μια ισχυρή δημόσια υγεία, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Δεύτεροι σε ιδιωτικές δαπάνες σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιος θα πληρώσει αυτό το αυξημένο κόστος ζωής για τους Έλληνες πολίτες σε μια κοινωνία που γερνάει, όταν δεν μπορεί να προσφέρει το δημόσιο σύστημα υγείας ισχυρές και ποιοτικές υπηρεσίες.

Παιδεία. Είναι προτεραιότητα η δημόσια παιδεία. Εμείς δεν αρνηθήκαμε να γίνουν με σεβασμό στο Σύνταγμα κάποια μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά. Γιατί ήδη υπάρχουν ιδιωτικά. Άρα δεν έρχεται. Εδώ είναι εδώ και χρόνια, αλλά είναι αρρύθμιστο. Χωρίς κανόνες, χωρίς κριτήρια, χωρίς αξιολόγηση. Αυτή είναι η εμπορευματοποίηση της παιδείας. Εμείς τι θέλουμε; Την ευρωπαϊκή κανονικότητα. Να μπουν κανόνες σε όλα τα επίπεδα της παιδείας. Αλλά δεν είναι μόνο η τριτοβάθμια. Δεν είναι μόνο η έρευνα που είναι κρίσιμα θέματα. Είναι και η πρωτοβάθμια. Είναι καλύτερη η κατάσταση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας; Απ’ το κακό στο χειρότερο πάμε.

Και βέβαια οι θεσμοί. Υπάρχει μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Διότι όταν η εξουσία δεν σέβεται τις ανεξάρτητες αρχές και όταν βγάζουν αποφάσεις που δεν αρέσουν στη Νέα Δημοκρατία ή στο ΣΥΡΙΖΑ, τους κάνουν προσωπικές επιθέσεις, απειλές και εκβιασμούς, ποιος θα σεβαστεί τους θεσμούς, όταν δεν τους σέβονται οι ισχυροί πολιτικοί παράγοντες;

Μιλάμε για ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και φέραμε τροπολογία δύο φορές, που λέει κάτι απλό: Για να μην μπορεί ο εκάστοτε πρωθυπουργός να κάνει παζάρια με δικαστές διαπραγματευόμενος θέσεις ανεξάρτητων αρχών ή άλλα αξιώματα, για έσσερα χρόνια μετά την αφυπηρέτηση, -όσο διαρκεί δηλαδή ένας εκλογικός κύκλος-,να μην μπορεί ο δικαστικός να πάρει δημόσιο αξίωμα. Δύο φορές το φέραμε, δύο φορές το καταψήφισε η Νέα Δημοκρατία, αλλά κατά ένα μαγικό τρόπο ήταν δέσμευση τους το 2018, όταν κατήγγειλε το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα κάνει τα ίδια εις βάρος της δικαιοσύνης.

Προτείναμε επιπλέον να αλλάξει ο τρόπος επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Δεν μπαίνουμε σε παζάρι για τις αναγκαίες αλλαγές του Συντάγματος όπως το εμφάνισε ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στην πρόταση δυσπιστίας. Όταν θες να κάνεις κάτι για το καλό της Ελλάδας, το κάνεις χωρίς παζάρια, κ. Μητσοτάκη. Δεν παζαρεύουμε, λοιπόν. Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για να αλλάξει ο τρόπος επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Μπορεί να υπάρχει πρόκριμα από τις ολομέλειες των δικαστηρίων, αλλά από την άλλη πρέπει να υπάρχει ενισχυμένη πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων και να μην επιλέγει η εκάστοτε κυβέρνηση την ηγεσία της δικαιοσύνης.

Ασυλία – νόμος περί ευθύνης υπουργών: Είναι προφανές ότι πρέπει να αλλάξει. Δεν λέμε να καταργηθεί, πρέπει όμως να αλλάξει. Δεν μπορεί να έχουμε φαινόμενα όπως αυτά των τελευταίων ετών. Να έρχεται μια ώριμη δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που δείχνει συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες για τον κ. Καραμανλή και τον κ. Σπίρτζη και ξαφνικά να μπαίνει όλη η Νέα Δημοκρατία μπροστά για να μην πάει ο κ. Καραμανλής στον φυσικό κριτή που είναι η δικαιοσύνη.

Οικονομία και ανθεκτικότητα: Πραγματικά χαίρομαι γιατί στη σημερινή μας συζήτηση φαίνεται ο πλούτος του κεφαλαίου που έχει κάθε περιοχή, πέρα από τα όρια της παράταξής μας. Υπάρχουν άνθρωποι της αγοράς που καταλαβαίνουν και κατανοούν. Ξέρουν τα εμπόδια του κράτους και τα εμπόδια της φύσης λόγω της κλιματικής αλλαγής. Ξέρουν τι υποδομές πρέπει να γίνουν για την ενέργεια και τη διαχείριση των υδάτινων χώρων και αποτυπώνουν το πρόβλημα. Ειδικά στο θέμα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει. Δεν μπορεί να έχουμε κάνει μια διακρατική συμφωνία με τη Βουλγαρία για τη διοχέτευση ύδατος μέσω του ποταμού Άρδα και να μην υπάρχει αποτέλεσμα γιατί η κυβέρνηση δε προχωρά αυτή τη συμφωνία που θα έλυνε πολλά προβλήματα.

Δεν μπορεί να μην κατασκευάζονται μικρά φράγματα ή όταν αυτό συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις να μην είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο προκειμένου να επωφεληθούν αγρότες, παραγωγοί και συνεταιρισμοί. Σε αυτήν την περιοχή υπάρχει μια τεράστια δυνατότητα ανάπτυξης προϊόντων, αλλά το ενεργειακό κόστος και η ανεπάρκεια του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας κάνουν απαγορευτική την ευρύτερη στρατηγική για τον πρωτογενή τομέα όπως για παράδειγμα τα θερμοκήπια. Ας γίνουν σωστές χωροθετήσεις. Δεν μπορεί να είμαστε συνεχώς προ του διλήμματος υπέρ ή κατά των ΑΠΕ. Ας λάβουμε υπόψη τις σωστές πρακτικές που εφάρμοσαν σε άλλα κράτη με σωστή χωροθέτηση, -όχι σε γη υψηλής παραγωγικότητας-, με επένδυση στο δίκτυο ώστε να παίρνουν όρους σύνδεσης κατά προτεραιότητα όχι οι μεγάλοι οικονομικοί παίκτες, αλλά οι συνεταιρισμοί, οι δήμοι, οι μεταποιητές, οι κτηνοτρόφοι προκειμένου να πέσει το κόστος παραγωγής τους και να μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί.

Γιατί λοιπόν δεν μπαίνουμε στην ουσία των προβλημάτων. Γιατί πολύ απλά κάποιοι δεν θέλουν να μπούμε στην ουσία της συζήτησης, που θα αποκαλύψει τις πελατειακές τους επιλογές.

Γιατί όταν δεν επενδύεις στο δίκτυο γνωρίζοντας που οδηγεί αυτή σου η πολιτική επιλογή, το κάνεις για ένα και μόνο λόγο: Για να πεις στους μικρούς παραγωγούς, ότι “δεν μπορεί το δίκτυο μας να σηκώσει τα μικρά πάρκα, ας κάνουμε μόνο μεγάλα”. Το αποτέλεσμα είναι οι δήμοι, αντί να καταναλώνουν την ενέργεια που οι ίδιοι παράγουν, γίνονται πελάτες των μεγάλων παικτών. Αυτά πρέπει να αλλάξουν. Γι’ αυτό εμείς ανοίξαμε τον διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες. Και για να σας ακούσουμε, αλλά και για να μας ακούσετε. Και όπως είπε και ένας προηγούμενος ομιλητής, όχι για να μείνουν όλα αυτά σε μία αίθουσα. Αυτές οι απόψεις και ιδέες πρέπει να βγουν στην κοινωνία, για να δει η κοινωνία ότι υπάρχει και άλλη πολιτική επιλογή. Δεν είναι όλα μονόδρομος, όπως θέλουν να μας τα παρουσιάζουν.

Υπάρχει και άλλη πολιτική επιλογή. Αλλά πρέπει αυτή να φτάσει κοντά στον πολίτη.

Πήραμε πολλές πρωτοβουλίες και για το ιδιωτικό χρέος και θέλω και σε αυτό να σταθώ. Διότι υπάρχουν εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν πολύ μεγάλα ανοιχτά θέματα. Προτείναμε 120 δόσεις για την εφορεία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θέλουν αυτές τις ρυθμίσεις χωρίς αποκλεισμούς για να σχεδιάσουν σωστά τον οικονομικό τους μέλλον. Πόσες θέλουν ένα τραπεζικό σύστημα που να τους υπηρετεί. Έχουμε τη μεγαλύτερη διαφορά επιτοκίου καταθέσεων και επιτοκίου χορηγήσεων. Πήραμε δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και αντί να διοχετευθούν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πήγαν στους μεγάλους με χαμηλότερο επιτόκιο.

Η κυβέρνηση υποστήριζε ότι δεν μπορεί το κράτος να κάνει παρεμβάσεις. Μπορεί, αν θέλει. Αν θέλει το κράτος, έχει τρόπο να μειώσει τις χρεώσεις. Αν θέλει το κράτος, έχει τρόπο να αλλάξει την πολιτική των τραπεζών. Πώς; Με εφάπαξ φορολόγηση. Όταν οι τράπεζες, -που δώσαμε δισεκατομμύρια για να τις ανακεφαλαιοποιήσουμε και να μείνουν όρθιες-, αντί να υπηρετούν τον πολίτη, υπηρετούν την αισχροκέρδεια και την κερδοσκοπία, υπάρχει τρόπος. Η εφάπαξ φορολόγηση, όπως προτείναμε, και από την οποία θα προέκυπταν 500 εκατομμύρια ευρώ. Ποια ήταν η απάντηση; Ότι οι τράπεζες θα δώσουν 100 εκατομμύρια οικειοθελώς. Σας θυμίσει κάτι; Το ίδιο έγινε και με τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες. Όταν με νόμο του κ. Γεωργιάδη και χάρη στον δείκτη του ΙΟΒΕ αυξήθηκε η επιβάρυνση στα ασφαλιστήρια υγείας κατά 50% μέσα σε τέσσερα χρόνια, όταν πήραμε την πρωτοβουλία ώστε η ετήσια αύξηση της τάξης του 14% να μειωθεί στο 5-6% η απάντηση ήταν ότι θα μειώσουν τελικά το κόστος οικειοθελώς. Όταν το κράτος θέλει, μπορεί, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το κράτος δεν θέλει. Γιατί υπηρετεί τους ισχυρούς και όχι εσάς. Γι’ αυτό υπάρχει γενικευμένη αγανάκτηση στην ελληνική κοινωνία.

Στον δημόσιο τομέα πήραμε πρωτοβουλία και είναι δέσμευσή μας η επαναφορά του 13ου μισθού. Γιατί επιτέλους πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα και στους δημοσίους υπαλλήλους μετά από τόσα χρόνια οικονομικής κρίσης. Πήραμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τα εργασιακά δικαιώματα. Πρέπει λοιπόν να μιλήσουμε απλά και κατανοητά.

Το κράτος μας πρέπει να πάψει να είναι ένα κράτος-λάφυρο. Δεν μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να το βλέπει ως ένα μηχανισμό αναπαραγωγής της εξουσίας της, να κατακτούν το κράτος, να διορίζει παντού ανθρώπους χωρίς ικανότητες αλλά κατά τα άλλα να επικαλείται την αξιοκρατία.

Το Σύνταγμα μας φταίει που δεν υπάρχει αξιοκρατία; Υπάρχουν νόμοι που πρέπει να εφαρμοστούν. Δεν μπορεί να υπάρχει δέσμευση για το πώς θα στελεχώνονται η δημόσια διοίκηση, τα υπουργεία, οι οργανισμοί, χωρίς να υπάρχει μια λαίλαπα κομματικών στελεχών κάθε φορά;

Το είδαμε και στα Τέμπη. Αν δείτε τα βιογραφικά των εμπλεκόμενων προσώπων, όλοι είναι κομματικά παιδιά της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα: Πως θα αλλάξει ο πυρήνας του κράτους. Κάναμε προχθές μια σημαντική εκδήλωση με ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση για το πως θα αλλάξει το κράτος, θα ελέγχουμε τις προμήθειες, θα υπάρχουν ανοιχτά δεδομένα προκειμένου να γνωρίζει ο φορολογούμενος πως χρησιμοποιείται και το τελευταίο του ευρώ. Και όχι να έχουμε 50% αύξηση των απευθείας αναθέσεων στα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας κάτι που δείχνει τη βαθιά πελατειακή τους νοοτροπία. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν και είμαστε εδώ για να τα αλλάξουμε. Να τα αλλάξουμε όλοι μαζί. Η παράταξη μπορεί, αρκεί να το πιστέψουμε. Η παράταξη μπορεί γιατί έχει στελέχη στην περιφέρεια, στους δήμους, στα επιμελητήρια, στις τοπικές κοινωνίες. Πρέπει να πάρουμε μια γενναία απόφαση, γι’ αυτό κάνουμε τα περιφερειακά συνέδρια πριν το κεντρικό συνέδριο. Μέσα από τα 13 περιφερειακά συνέδρια να δημιουργήσουμε την πολιτική μας ατζέντα και τις προτεραιότητες της. Και μετά σε ένα μεγάλο συνέδριο να δημιουργήσουμε το μέτωπο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, που πρέπει να είναι αρραγές.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο μόνος δρόμος για να υπάρχει ελπίδα και προοπτική τα επόμενα χρόνια είναι να έχουμε πολιτική αλλαγή.

Και είμαι σίγουρος ότι όσο περνάει ο καιρός θα ωριμάσει στην ελληνική κοινωνία ότι το μόνο κόμμα που μπορεί να φέρει την πολιτική αλλαγή είναι το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη.

Μια Παράταξη που στον πυρήνα της είναι το όραμα για ένα ισχυρό πρωτογενή τομέα διασυνδεδεμένο με τη μεταποίηση και τον τουρισμό, όπως έγινε σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη του Νότου. Στην περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης μπορεί να υλοποιηθεί ένα τέτοιο σχέδιο που θα ενοποιεί αυτούς τους τρεις τομείς ανοίγοντας θέσεις εργασίας, δίνοντας μια εξαγωγική δύναμη και φέρνοντας στο τόπο έναν ποιοτικό τουρισμό. Και όχι τα στρεβλά μοντέλα που υπάρχουν σε άλλες -κυρίως νησιωτικές- περιοχές της χώρας. Πρέπει να επενδύσουμε στην τοπική γνώση, στο πανεπιστήμιο, στην έρευνα. Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή τη συζήτηση που έγινε το πρωί. Ναι, το πανεπιστήμιο έχει τεράστιες δυνατότητες. Μισό αιώνα τώρα υπηρετεί τη Θράκη. Αλλά μπορεί να γίνουν ακόμη περισσότερα. Η τοπική κοινωνία μπορεί να μπει μέσα στο πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο μπορεί να μπει ακόμη πιο ισχυρά στις αποφάσεις της τοπικής κοινωνίας. Αλλά αυτό θέλει δουλειά. Θέλει συνέργειες και θέλει και εμείς οι απόφοιτοι του να συμβάλλουμε. Διότι εάν προχωρήσει το μοντέλο ίδρυσης των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων του κ. Πιερρακάκη, που το μόνο εμπόδιο για να μην πάνε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα παράβολο 500 χιλιάδων ευρώ, τότε αυτά τα περιφερειακά πανεπιστήμια δυστυχώς θα αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα και σε επίπεδο ενδιαφέροντος και σε επίπεδο προοπτικής. Αν αυτά όμως τα Πανεπιστήμια έχουν ένα στρατηγικό σχέδιο ανοίγματος και στα Βαλκάνια και σε τρίτες χώρες τόσο ερευνητικά όσο και σε επίπεδο προγραμμάτων σπουδών, τότε τα Πανεπιστήμια θα έχουν ισχυρή προοπτική και θα βοηθήσουν την τοπική κοινωνία. Εμείς έχουμε προτεραιότητα την ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου με προτεραιότητα το περιφερειακό πανεπιστήμιο. Είμαστε το κόμμα της περιφερειακής ανάπτυξης, εμείς δώσαμε δύναμη σε όλα αυτά τα πανεπιστήμια με τα νέα τμήματα.

Το 2024 είχαμε περισσότερους θανάτους από γεννήσεις στην περιφέρεια σας. Δεν είναι μόνο το δημογραφικό, είναι επιπλέον η εσωτερική και η εξωτερική μετανάστευση που προκύπτει από τις λιγοστές ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης. Γι’ αυτό πρέπει να σκεφτούμε ξανά με τι όρους θα γίνει η περιφερειακή ανάπτυξη. Με τους όρους ενός κράτους που αποφασίζει στην Αθήνα και έρχεται εδώ για να ανακοινώνει ή με τους όρους ενός κράτους που η αυτοδιοίκηση σχεδιάζει και υλοποιεί και στους δύο βαθμούς έχοντας συγκεκριμένους πόρους -ευρωπαϊκούς και εθνικούς- για να υπηρετεί το πολίτη σταθερά και με αξιοπιστία. Και αυτό είναι ένα δίλημμα. Γιατί αυτά τα χρόνια είχαμε μία αυταρχική αθηνοκεντρική εξουσία. Αυτό ονομάστηκε επιτελικό κράτος του Μαξίμου. Αυτό το μοντέλο εξουσίας απεδείχθη περίτρανα ότι είναι και διεφθαρμένο και επικίνδυνο. Γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε τη δύναμη στην περιφερειακή δομή, στον πρώτο βαθμό και όλοι μαζί να σχεδιάσουμε την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας μας.

Διασυνοριακότητα και νησιωτικότητα είναι μεγάλα στοιχήματα για την Ελλάδα. Πρέπει να σχεδιάσουμε πολιτικές βάσει των πραγματικών γεωγραφικών δεδομένων της χώρας. Δεν είμαστε ούτε Δανία, ούτε Ολλανδία. Τα έργα υποδομής έχουν άλλο κόστος εδώ, άλλο κόστος εκεί. Η γεωγραφία της χώρας έχει άλλες ανάγκες. Και σε λιμάνια, και σε αεροδρόμια, και σε άλλα μέσα. Για εμάς, κλείνοντας το θέμα των μεταφορών είναι κορυφαίο στοίχημα. Πρέπει να σχεδιάσουμε τις μεταφορές με έναν τρόπο σύγχρονο καλύπτοντας τις πραγματικές κοινωνικές και παραγωγικές ανάγκες. Δεν μπορεί λοιπόν σήμερα να συζητάμε για άγονες σιδηροδρομικές γραμμές, χωρίς να υπάρχει μία γραμμή με ασφάλεια Θεσσαλονίκη-Θράκη. Είναι απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο να βγαίνει ο Πρωθυπουργός και να υπόσχεται ότι α θα έχουμε μία ασφαλή γραμμή Αθήνα -Θεσσαλονίκη το 2027, ενώ το 2023 έχασαν 57 άνθρωποι τη ζωή τους. Περιφρονεί τις ανάγκες του λαού μας, διότι αν δεν επενδύσουμε στα πράσινα και φθηνά αυτά δίκτυα, που εξασφαλίζουν φθηνό κόστος μεταφοράς προϊόντων, τότε πολύ απλά έχουμε αποτύχει.

Το όραμα μας συμπυκνώνεται σε τρεις μεγάλες επιλογές: Κοινωνικό κράτος, ανθεκτική οικονομία, ενίσχυση των θεσμών της χώρας. Σε αυτή την πορεία, να είστε σίγουροι, θα έχουμε πολλά εμπόδια. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι, πρωτοπόροι, δημιουργικοί, χωρίς λαϊκισμός και χωρίς ευχολόγια. Τα πλήρωσε ακριβά όλα αυτά ο ελληνικός λαός.

Τα πλήρωσε με τα μνημόνια, με τον διχασμό, αλλά τα πληρώνουμε και τώρα γιατί το πολιτικό σύστημα δείχνει μηδενική ενσυναίσθηση. Έφυγαν απ’ την Ελλάδα τετρακόσιες χιλιάδες περίπου ελληνόπουλα. Απωλέσαμε το 25% του ΑΕΠ. Έκλεισαν επιχειρήσεις, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους. Και τι άλλαξε; Έχουμε λιγότερη διαφθορά; Έχουμε σεβασμό στο πολίτη; Έχουμε καλύτερη υγεία; Έχουμε καλύτερες υποδομές; Έχουμε καλύτερους θεσμούς; Έχουμε ποιοτικότερη δημοκρατία; Έχουμε σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Σε όλα δυστυχώς πάμε πίσω. Έχει χρέος λοιπόν η Δημοκρατική Παράταξη να αγωνιστεί για να αλλάξει ο τόπος σελίδα και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε γωνιά της χώρας.

Στις επόμενες εθνικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ να είναι κυβέρνηση και εσείς ο απλός λαός στην εξουσία της νέας Αλλαγής. Γιατί μαζί, μόνο μαζί μπορούμε να κερδίσουμε το σύστημα εξουσίας του κ. Μητσοτάκη. Σας ευχαριστώ.

Καλή δύναμη, καλό μας αγώνα και πραγματικά χαίρομαι από την καρδιά μου που σήμερα, σε αυτή την αίθουσα από το πρωί εκατοντάδες άνθρωποι παρακολούθησαν με προσοχή τις εργασίες μας και αντάλλαξαν μαζί μας απόψεις. Να είστε καλά.

Πηγή: pagenews.gr