Ο Όλμερτ προτρέπει το Ισραήλ να ανοίξει διάλογο με τον Σαράα

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Άσαντ, το Ισραήλ είχε συχνά στοχοποιήσει θέσεις της Χεζμπολάχ και του Ιράν στο εσωτερικό της Συρίας. Καθώς τα σύνορα Ισραήλ-Συρίας παρέμεναν σχετικά ήσυχα, οι θέσεις του συριακού στρατού συνήθως δεν αποτελούσαν ισραηλινούς στόχους. Ωστόσο, η ισραηλινή στρατιωτική και πολιτική ηγεσία παραμένει εξαιρετικά επιφυλακτική απέναντι στη νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham, μιας τζιχαντιστικής ομάδας που κάποτε συνδεόταν με την Αλ Κάιντα. 

Στις 8 Δεκεμβρίου, λίγο μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, τα ισραηλινά στρατεύματα εισήλθαν στη Συρία και ανέλαβαν τον έλεγχο της νεκρής ζώνης του 1974 και πάνω από τη συριακή πλευρά του όρους Ερμών. Ο υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατς δήλωσε ότι το Ισραήλ θα παραμείνει στην περιοχή επ’ αόριστον για να «διασφαλίσει ότι όλη η ζώνη ασφαλείας στη νότια Συρία είναι αποστρατιωτικοποιημένη και καθαρή από όπλα και απειλές».

Το Ισραήλ έχει προειδοποιήσει πολλές φορές τον Σαράα να μην επιτεθεί στην εκεί κοινότητα των Δρούζων, τους οποίους το Ισραήλ θεωρεί συμμάχους. Το Ισραήλ διατηρούσε δεσμούς όλα αυτά τα χρόνια με τις κοινότητες των Δρούζων και των Κούρδων στη Συρία, θεωρώντας τις μειονοτικές ομάδες φυσικούς εταίρους κατά των ισλαμιστικών ομάδων.  

Ενώ αναγνωρίζει τις εύλογες ανησυχίες του Ισραήλ για την ασφάλεια, ο Όλμερτ υποστηρίζει ότι η ηγεσία του Ισραήλ χάνει μια ιστορική ευκαιρία να αλλάξει τις σχέσεις με τη Συρία. Αν και η έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών με τη Συρία μπορεί να είναι πρόωρη, ο Όλμερτ πρότεινε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση θα πρέπει να επιδιώξει ένα είδος modus vivendi με τον βορειοανατολικό γείτονά της.

«Η λήψη μη προκλητικών μέτρων για την αναγνώριση της νομιμότητας του νέου συριακού καθεστώτος θα ανοίξει την πόρτα για σιωπηλές συνεννοήσεις, τουλάχιστον σε ένα πρώτο στάδιο. Για αρχή, θα μπορούσαμε να έχουμε ήσυχα και ασφαλή σύνορα με τη Συρία», δήλωσε ο Όλμερτ. Ο πρώην πρωθυπουργός κάλεσε τους ισραηλινούς ηγέτες να αναγνωρίσουν τη νομιμότητα της κυβέρνησης Σαράα και δήλωσε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν διάλογο με την προσωρινή συριακή κυβέρνηση. 

Μετά την ανατροπή του Άσαντ, ο Σαράα έχει δηλώσει ότι η κυβέρνησή του δεν επιδιώκει την αντιπαράθεση με το Ισραήλ. «Έχουμε ανακοινώσει από την πρώτη στιγμή ότι η Συρία δεν θα αποτελέσει απειλή για κανένα κράτος στην περιοχή ή στον κόσμο», δήλωσε ο Σαράα αυτή την εβδομάδα.

Η επίτευξη αθόρυβων συνεννοήσεων θα μπορούσε αργότερα να οδηγήσει σε μια σημαντική αλλαγή στις σχέσεις του Ισραήλ με τη Συρία, υποστήριξε, προσθέτοντας ότι «ο τελικός μας στόχος θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι η ειρήνη». Ο Όλμερτ δήλωσε ότι η διεθνής κοινότητα και το Ισραήλ πρέπει να επιτρέψουν και να ενθαρρύνουν τον Σαράα να σταθεροποιήσει τη διοίκησή του. «Η στήριξη στη συνεργασία με το Ισραήλ θα μπορούσε να γίνει ένα αποφασιστικό στρώμα στην ικανότητα του Σαράα να εγκαθιδρύσει ένα σταθερό καθεστώς στη Συρία», πρόσθεσε. 

Ο Όλμερτ διετέλεσε πρωθυπουργός του Ισραήλ μεταξύ 2006 και 2009 και επέβλεψε την έναρξη του δεύτερου πολέμου στον Λίβανο το 2006, αφού η Χεζμπολάχ απήγαγε και σκότωσε δύο Ισραηλινούς στρατιώτες. Τον Σεπτέμβριο του 2007 έδωσε εντολή στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία να πλήξει την υπό κατασκευή πυρηνική εγκατάσταση της Συρίας στο Ντέιρ εζ-Ζορ.

Το 2008, μετά τη Διάσκεψη της Ανάπολης για τη Μέση Ανατολή, ο Όλμερτ άρχισε να διεξάγει απευθείας συνομιλίες με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, καταθέτοντας μια πρωτοφανή πρωτοβουλία για τον τερματισμό της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Λίγο αργότερα, ο Όλμερτ συμφώνησε να συμμετάσχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τη μεσολάβηση της Τουρκίας με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ. Όταν παραιτήθηκε, οι συνομιλίες με τη Συρία σταμάτησαν. 

Ανοίγει ο δρόμος για την εξομάλυνση των σχέσεων με τον Λίβανο; 

Ο Όλμερτ υποστηρίζει ότι η βελτίωση των δεσμών με τη Συρία θα μπορούσε επίσης να ενισχύσει τις προοπτικές επίτευξης συμφιλίωσης με τον Λίβανο, τώρα που ο Ιρανός πληρεξούσιος της Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί σημαντικά εκεί. 

«Η Συρία είχε γίνει με την πάροδο των ετών ενδιάμεσος σταθμός μεταξύ του Λιβάνου και του Ιράν και αυτό επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μας με τον Λίβανο. Με το καθεστώς Άσαντ εκτός παιχνιδιού και με μια νέα ηγεσία στο Λίβανο, η ισορροπία δυνάμεων σε ολόκληρη την περιοχή αλλάζει και το Ισραήλ θα πρέπει να επωφεληθεί από αυτό», δήλωσε ο Όλμερτ.

Ο Όλμερτ κάλεσε επίσης τη διεθνή κοινότητα, ιδίως τη Γαλλία, να διευκολύνει τις συνομιλίες μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας παράλληλα με τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον και του Παρισιού να προωθήσουν τις συνομιλίες μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου. 

Ενώ οι εδαφικές διαφορές του Λιβάνου με το Ισραήλ περιορίζονται σε 13 συγκεκριμένα σημεία κατά μήκος των συνόρων, το Ισραήλ και η Συρία διαφωνούν για το καθεστώς ολόκληρων των Υψιπέδων του Γκολάν, που προσαρτήθηκαν από το Ισραήλ το 1981. Από τα 1.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα της περιοχής, τα 1.200 βρίσκονται υπό ισραηλινό έλεγχο και φιλοξενούνται 53.000 Ισραηλινοί. 

Το όρος Ερμών είναι επίσης μια εξαιρετικά σημαντική στρατηγική τοποθεσία για τον ισραηλινό στρατό, καθώς έχει θέα σε ολόκληρο το βόρειο Ισραήλ. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών μεταξύ Ισραήλ και Συρίας το 2008, ο Άσαντ δήλωσε ότι το Ισραήλ συμφώνησε να αποσυρθεί από την περιοχή με αντάλλαγμα την ειρήνη, κάτι που ο Όλμερτ ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε.

Ο Όλμερτ παραδέχθηκε ότι το ζήτημα των Υψιπέδων του Γκολάν θα είναι πιο δύσκολο να επιλυθεί από ό,τι οι περιοχές που αμφισβητούνται με τον Λίβανο, αλλά επέμεινε ότι είναι εφικτό. «Αν δεν είχε κάνει πίσω την τελευταία στιγμή ο Άσαντ, πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε καταλήξει σε συμφωνία με τη Συρία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω τώρα ότι δεν είναι αδύνατο. Θα μπορούσαμε να έχουμε, για παράδειγμα, μια συμφωνία που να αναγνωρίζει τη συριακή κυριαρχία στα Υψίπεδα του Γκολάν, αλλά με το Ισραήλ να τα κυβερνά de facto, ένα είδος συμφωνίας μίσθωσης στο πλαίσιο μιας συνθήκης ειρήνης».

Πηγή:  pagenews.gr