Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία συσπειρώνονται για να ενισχύσουν το ΝΑΤΟ,καθώς ο Τραμπ ακολουθεί δικό του δρόμο

Η Ευρώπη δεν χρειάζεται τον Τραμπ για να σχηματίσει μια δυτική συμμαχία και μία ήδη διαμορφώνεται»

Η ιδέα μιας Ατλαντικής Συμμαχίας χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζει αντιφατική, όπως ο Άμλετ χωρίς τον πρίγκιπα. Ωστόσο, αυτή είναι η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προκαλέσει έναν συστημικό κλονισμό, ο οποίος δεν αναστρέφεται, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, όπως η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με την επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία, έσπευσε να εξασφαλίσει τη συνέχιση της υποστήριξης προς την Ουκρανία. Οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν κυρίως στη διατήρηση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας και των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Κιέβου. Ταυτόχρονα, η Ευρώπη ενίσχυσε τη δική της αμυντική στρατηγική, αναλαμβάνοντας μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.

Σύμφωνα με τον Guardian, η υποστήριξη και ο εξοπλισμός της Ουκρανίας παραμένουν η κορυφαία προτεραιότητα της Ευρώπης. Ο Τραμπ, από την άλλη, αποκάλυψε τα αδύναμα σημεία του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνοντας ότι η αμερικανική ισχύς είναι ταυτόχρονα αναντικατάστατη και αβέβαιη.

Διαμόρφωση μιας νέας ευρωκεντρικής συμμαχίας

Παράλληλα, αρχίζει να διαφαίνεται η δημιουργία μιας νέας Ατλαντικής Συμμαχίας με μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ρόλο. Παρότι η πλειονότητα των πρωτοβουλιών βασίζεται σε υπάρχοντες μηχανισμούς και σχέδια, διαμορφώνεται ένα νέο σχήμα: ένα «ΝΑΤΟ μείον» στο οποίο η Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο και πιθανώς ο Καναδάς θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο, ενώ η θέση των ΗΠΑ παραμένει αβέβαιη.

Το ΝΑΤΟ συνεχίζει να αποτελεί το θεσμικό πλαίσιο της Δύσης, ακόμα και αν ο Τραμπ αποφασίσει να αποσύρει τις ΗΠΑ. Οι κύριοι διαμορφωτές αυτής της νέας στρατηγικής είναι ένας συντηρητικός γερμανός καγκελάριος, ένας κεντρώος γάλλος πρόεδρος που έχει αποδυναμωθεί πολιτικά και ένας βρετανός πρωθυπουργός, με τον μικρότερο στρατό στη χώρα του από την εποχή των Ναπολεόντειων Πολέμων. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή άμυνα βρίσκεται πλέον στα χέρια τους.

Η ανάγκη για αλλαγή επιβεβαιώθηκε από την πρόσφατη συνομιλία Τραμπ-Πούτιν. Ο ρώσος πρόεδρος δεν έχει καμία πρόθεση να αλλάξει την πολιτική του για την Ουκρανία, την οποία θεωρεί ρωσικό έδαφος. Οι όροι του προς τον Τραμπ ουσιαστικά απαιτούν την παράδοση της Ουκρανίας, κάτι που εντείνει την πίεση προς τον αμερικανό ηγέτη, αλλά πιθανώς μόνο προσωρινά. Ο Τραμπ επιθυμεί την αποχώρηση της αμερικανικής υποστήριξης στην Ουκρανία και, κατ’ επέκταση, από την ευρωπαϊκή άμυνα

Η γερμανική στροφή στην άμυνα

Το πιο σημαντικό γεγονός στην Ευρώπη αυτή την εβδομάδα δεν ήταν η συνομιλία Τραμπ-Πούτιν, αλλά η απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου να χαλαρώσει τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και να εγκρίνει ένα ταμείο 500 δισεκατομμυρίων ευρώ για οικονομική ανάπτυξη, υποδομές και στρατιωτικές δαπάνες. Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί την αρχή της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, με τη Γερμανία να ηγείται αυτής της προσπάθειας.

Η ψηφοφορία ήταν προσωπική επιτυχία για τον πιθανό νέο καγκελάριο, Φρίντριχ Μερτς, αλλά και μια καθοριστική στροφή για τη μεταπολεμική Γερμανία. Μέχρι τώρα, η χώρα απέφευγε τόσο τον δανεισμό όσο και τη στρατιωτικοποίηση. Αυτά τα ταμπού έσπασαν, υπό την πίεση της οικονομικής στασιμότητας και της ρωσικής απειλής.

Οι πολιτικές επιπτώσεις αυτής της απόφασης στη Γερμανία θα είναι σημαντικές, αν εγκριθεί και από την Άνω Βουλή. Ωστόσο, η αντιπολίτευση από την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά παραμένει ισχυρή. Αν ο πληθωρισμός αυξηθεί, ο Μερτς θα αντιμετωπίσει έντονες πιέσεις.