Ανασχηματισμός χωρίς ταυτότητα…

Ανάμεικτα συναισθήματα άφησε ο ανασχηματισμός, ο δεύτερος της δεύτερης θητείας Κυριάκου Μητσοτάκη και ο εκτενέστερος όλων από τον Ιούλιο του 2019.

Η επιλογή προσώπων όπως ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο Χρίστος Δήμας και η Δόμνα Μιχαηλίδου, σε θέσεις Υπουργών σε κρίσιμα Υπουργεία, έδωσε έναν αέρα ανανέωσης που τόσο ανάγκη είχε η «στριμωγμένη» Κυβέρνηση. Με 25 συνολικά αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, τον λες μάλιστα και «σαρωτικό». Ενώ η «θυσία» τεσσάρων Υπουργών (Σταϊκούρας, Σκυλακάκης, Παναγιωτόπουλος, Στυλιανίδης), ρίχνει και λίγο αίμα στην πολιτική αρένα, αναδεικνύοντας την αποφασιστικότητα του Πρωθυπουργού.

Αλλά. Το «αλλά» είναι ότι οι δύο βασικές κυβερνητικές αλλαγές ουσίας, προήλθαν από δύο Υπουργεία που υποτίθεται ότι η Κυβέρνηση τα πήγαινε καλά. Στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δεν τα πήγαινε καλά ο Κωστής Χατζηδάκης; Ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν τα πήγαινε καλά στο Υπουργείο Παιδείας και Αθλητισμού; Και αν τα πήγαιναν καλά, γιατί άλλαξαν; Για να κόψουν τη φόρα του Νίκου Δένδια στην κούρσα της διαδοχής, όπως λένε οι πιο υποψιασμένοι; Ή για να μπαλώσουν την έλλειψη στρατηγικής που δεν κρυβόταν πίσω από τα πολυσέλιδα «excelόφυλλα» του «αναντικατάστατου» (γιατί άραγε;) κ. Σκέρτσου;

Αυτά τα ερωτήματα είναι σημαντικά και για αυτό ο αέρας ανανέωσης φύσηξε μόνο μεταξύ των παροικούντων στα ρετιρέ της γαλάζιας πολυκατοικίας, αλλά δεν έφτασε στη βάση της. Και τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα με τις υποθέσεις της παραίτησης του Υφυπουργού Ανάπτυξης Α. Δοξιάδη – μέσα σε 33 ώρες από την ορκομωσία του – και η συνεχής, όλες αυτές τις ημέρες, αμφισβήτηση του έτερου Υφυπουργού Ενέργειας κ. Ν. Τσάφου. Για αυτό και οι τρεις δημοσκοπήσεις που βγήκαν στον αέρα μετά τον ανασχηματισμό, δεν δείχνουν σίγουρα κυβερνητική ανάκαμψη προκαλώντας πονοκεφάλους στο Μέγαρο Μαξίμου, στα πολλά είναι η αλήθεια κεφάλια που μαζεύτηκαν εκεί… Και περίοδος χάριτος για αυτή την Κυβέρνηση δεν υπάρχει.

*… αλλά με γκρίνια …*

Λέγεται ότι σε κάθε ανασχηματισμό η εσωτερική γκρίνια μεγαλώνει, καθώς όσοι μένουν εκτός Κυβέρνησης είναι πάντα περισσότεροι από αυτούς που μπαίνουν σε αυτή. Όμως, η τωρινή γκρίνια έχει ξεπεράσει τα συνηθισμένα. Για τρείς λόγους: first thing first που λένε και στο Harvard γιατί η δημοσκοπική εικόνα της Κυβέρνησης είναι η χειρότερη από το 2019 που ανέλαβε την εξουσία, αλλά και η χειρότερη για τη Νέα Δημοκρατία από το 2016. Δεύτερον, γιατί επιβραβεύτηκαν παραμένοντας δίπλα στον Πρωθυπουργό πρόσωπα που με την στρατηγική που εισηγούνταν προκάλεσαν τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Και τρίτον, γιατί στελέχη που είχαν σηκώσει με επιτυχία το βάρος σε δύσκολες αποστολές (π.χ. Μηταράκης, Πέτσας, Πλεύρης) εξακολουθούν να παραμένουν παροπλισμένα, ενώ άλλα που είχαν λάβει «υποσχέσεις αξιοποίησης» (π.χ. Λαζαρίδης, Μαρκόπουλος, Συρεγγέλα) είδαν τις προσδοκίες να διαψεύδονται. Και τώρα; Τι γίνεται τώρα;

Μόνο η «φυγή προς τα μπρός» μένει στην Κυβέρνηση. Και όπως θα έλεγε και ο Francois Mitterrand απαιτείται ένα «άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά». Άμεσα.

*… και συντροφικά τραπεζώματα …*

Η έντονη εσωστρέφεια στο κυβερνών κόμμα τουλάχιστον (προς το παρόν) δεν εκδηλώνεται με συντροφικά μαχαιρώματα, αλλά με συντροφικά τραπεζώματα. Σε ένα τέτοιο προσκαλεί συναδέλφους του ο πρώην Υπουργός και βουλευτής Χίου Νότης Μηταράκης στο τέλος της επόμενης εβδομάδας σε γνωστό πολιτικό και επιχειρηματικό στέκι στο κέντρο της Αθήνας. Οι πληροφορίες ότι θα προσφέρονται sushi rolls με κατάληξη «άκης», ελέγχονται ως απολύτως ανακριβείς. Σίγουρα, πάντως, θα προσφέρεται γνήσιο πολιτικό-οικονομικό κούς-κούς.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Η Μάτα Χάρι είναι πολιτική συντάκτης και δραστηριοποιείται στον φιλελεύθερο και συντηρητικό χώρο.

Πηγή: pagenews.gr