Ποια κόμματα “απειλεί” η Ζωή;

Η «πορεία» της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην πολιτικά αναταραγμένη θάλασσα της ελληνικής πολιτικής σκηνής ανατρέπει τα δεδομένα. Η κίνηση που έκανε η «Ζωή» στο κομματικό παιχνίδι έχει ευρύτερες προεκτάσεις από την επιτυχημένη αξιοποίηση της τραγωδίας που προκάλεσαν οι εγκληματικές παραλείψεις στα τρένα των Τεμπών.

Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει αποκλειστικά για την πλειοψηφία, η οποία παραμένει αμετάβλητη από τις εκλογές του 2023. Η υπεροχή της έχει άλλωστε επιβεβαιωθεί και από τις ευρωεκλογές του 2024, καθώς και από όλες τις δημοσκοπήσεις μέχρι σήμερα.

Η «Πλεύση Ελευθερίας» αντλεί επιρροή και προτιμήσεις από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τα ευρήματα της αξιόλογης δημοσκόπησης της Metron που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες, το 23% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές προτιμά την Κωνσταντοπούλου για πρωθυπουργό, ενώ μόλις το 13% επιλέγει τον Φάμελλο, τον σημερινό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατατάσσεται τρίτος, πίσω από τον Στέφανο Κασσελάκη, που συγκεντρώνει την προτίμηση του 14% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ζ.Κ. θεωρείται «καταλληλότερη» από το 18,5% των κεντροαριστερών, από το 14,5% όσων αυτοτοποθετούνται «αριστερά» (το ίδιο ποσοστό με τον κ. Κουτσούμπα), από το 13% όσων δεν αναγνωρίζουν τις αριστεροδεξιές διακρίσεις και από το 11% των κεντρώων!

Με άλλα λόγια, αυτή η πολιτικός αναδεικνύεται ως η πιο πολυσυλλεκτική προσωπικότητα. Αντιτίθεται μόνο στον «κανέναν», δηλαδή σε κάποιον άλλον που δεν είναι ορατός σήμερα. Η προτίμηση για τον «κανέναν» είναι κυρίαρχη σε όλες τις πολιτικές «ταυτότητες», με το 57% των ατόμων που δεν επιθυμούν «ετικέτα» και το 16% των κεντροδεξιών να το υποστηρίζουν λιγότερο.

Αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για μια προσωπική κατάκτηση ή αν εξηγείται αποκλειστικά από το φαινόμενο της γενικής συγκίνησης που έχει αυξήσει την ένταση των πολιτών (8 στους 10) τους τελευταίους δύο μήνες.

Αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο. Η σωστή απάντηση είναι «εξαρτάται». Εξαρτάται, όταν εξετάζουμε μόνο την επιφάνεια της πολιτικής, από τη σημασία που θα έχουν τα επόμενα λάθη, όχι μόνο της κυβερνητικής πλευράς αλλά και του… ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο, το πραγματικό «εξαρτάται» εντοπίζεται στο εύρημα της ίδιας δημοσκόπησης, που δείχνει ότι ένας στους δύο πολίτες «θα μπορούσε να ψηφίσει» ένα κόμμα υπό την ηγεσία της κυρίας Καρυστιανού.

Αν συγκεντρώσουμε δύο παράλληλα σενάρια, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το αν η τρέχουσα εικόνα της αναδυόμενης Ζωής θα διατηρηθεί ή θα ξεθωριάσει.

Ένα προφανές γεγονός είναι ότι το κόμμα της κυρίας Κωνσταντοπούλου έχει αναδειχθεί λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη και όχι εξαιτίας των πολιτικών του θέσεων σε κρίσιμα και δύσκολα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας, του κράτους και της οικονομίας. Ένα άλλο σημαντικό, αλλά εξαιρετικά αβέβαιο γεγονός, είναι η ύπαρξη ενός «κόμματος Καρυστιανού».

Δεν είναι δυνατόν να ισχύουν και τα δύο σενάρια ταυτόχρονα. Αυτό συμβαίνει διότι ανάμεσα στους υποστηρικτές της Ζωής Κ., το 16% δηλώνει ότι «σίγουρα» θα ψηφίσει το κόμμα του Καρυστιανού, ενώ ένα σημαντικό 45% αναφέρει ότι «θα μπορούσε να το ψηφίσει», και μόλις το 26% δηλώνει ότι «δεν θα μπορούσε να το ψηφίσει».

Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα του Καρυστιανού στον πολιτικό στίβο «αφαιρεί» από τη δημοσκοπική δεύτερη θέση της Κωνσταντοπούλου το 75% των υποστηρικτών της, ουσιαστικά την εξαφανίζει.

Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι από εκείνους που προσανατολίζονται προς τα δύο κόμματα που επωφελήθηκαν από το σοβαρό κλίμα μετά την τραγωδία στα Τέμπη επιθυμούν πρόωρες εκλογές: 8 στους 10 υποστηρικτές του Βελόπουλου και 7 στους 10 της Κωνσταντοπούλου. Παρόμοιο ποσοστό (8 στους 10) επιθυμούν πρόωρες εκλογές και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Φαίνεται ότι οι υποστηρικτές των δύο πρώτων κομμάτων στην περιοχή των Τεμπών συνδέουν την άμεση τιμωρία για το τραγικό δυστύχημα με την αναστάτωση που θα προκαλέσει μια εκλογική διαδικασία. Υποθέτουν ότι πρόκειται για μια τιμωρία προς τα συστημικά κόμματα. Επίσης, είναι προφανές ότι οι λιγοστοί υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιούν ότι η επιρροή τους θα συνεχίσει να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Όλα αυτά τα ευρήματα και οι σχετικές σκέψεις εξηγούν γιατί η «Ζωή» δεν αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να προσπαθήσει να αναστρέψει την κατάσταση. Και αν δεν τα καταφέρει όσο καλά ελπίζει, σίγουρα θα βρεθούμε μπροστά στο γνωστό χαοτικό δίλημμα στις εκλογές.

Πηγή: Pagenews.gr