Πώς ο Τραμπ… εμπνέει τους Κινέζους να σπάσουν ένα ταμπού

Είναι γνωστό πως στην Κίνα οι συζητήσεις περί των φρικαλεοτήτων που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης είναι πρακτικά απαγορευμένες εδώ και δεκαετίες.

Η σκοτεινή, όπως τη χαρακτηρίζει ο Economist, περίοδος από το 1966 έως το 1976, κατά την οποία διώχθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι, πολλοί μέχρι θανάτου, από συμμορίες φανατισμένων οπαδών του Μάο Τσετούνγκ, αποσιωπάται στις επίσημες εκδοχές της Ιστορίας.

Υπό τον Σι Τζινπίνγκ, μάλιστα, το θέμα έγινε ακόμη πιο ταμπού, καθώς ο πρόεδρος της Κίνας χαρακτηρίζει τον προβληματισμό ως προς τις φρικαλεότητες της εποχής του Μάο «ιστορικό μηδενισμό», ο οποίος, κατά τη γνώμη του, απειλεί την κατοχή της εξουσίας από το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Φαίνεται, ωστόσο, ότι στις διαδικτυακές συζητήσεις με αντικείμενο τη μετάλλαξη της αμερικανικής πολιτικής, οι λογοκριτές του Πεκίνου αφήνουν κάποια περιθώρια.

«Οταν χλευάζουν ή σχολιάζουν τον κόσμο του Τραμπ, οι κινέζοι χρήστες του διαδικτύου αναφέρονται συχνά στην Πολιτιστική Επανάσταση» εξηγεί ο Economist, χαρακτηρίζοντας πολλά από τα σχετικά σχόλια «αποκαλυπτικά», τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για την Κίνα. Οπως επισημαίνεται στο βρετανικό δημοσίευμα, οι διαφορές μεταξύ της Αμερικής του σήμερα και της Κίνας της δεκαετίας του 1960 είναι σαφώς πιο πολλές και βαθύτερες από οποιεσδήποτε επιφανειακές ομοιότητες. Δεν υπάρχει τίποτα στις ΗΠΑ του Τραμπ που θα μπορούσε να συγκριθεί με τον τρόμο εκείνης της εποχής, ούτε οι κινέζοι σχολιαστές στο διαδίκτυο υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.

Για αυτούς η Πολιτιστική Επανάσταση «είναι συνήθως μια συντομογραφία για το χάος που προκαλεί ένας ισχυρός ηγέτης, ο οποίος, με τη βοήθεια των ένθερμων οπαδών του, επιτίθεται σε καθιερωμένους θεσμούς που θεωρεί ότι περιορίζουν την εξουσία του. Από αυτήν την άποψη βρίσκουν αρκετές αναλογίες για να κάνουν παιχνίδι, και φαίνεται να το απολαμβάνουν» γράφει ο Economist.

Οι απόψεις τους αντικατοπτρίζουν ένα ευρύ φάσμα πολιτικών πεποιθήσεων. Υπάρχουν, φυσικά, φανατικοί οπαδοί του Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Οι ΗΠΑ βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε κατάσταση αντίστοιχη με εκείνη της Πολιτιστικής Επανάστασης» έγραψε ένας χρήστης με περίπου 200.000 ακόλουθους στο Weibo. Προέβλεψε, μάλιστα, μια έμμεση συνέπεια και στην Κίνα: την πλήρη κατάρρευση της πίστης στον φιλελευθερισμό. Στο χάος της Πολιτιστικής Επανάστασης παραπέμπουν διάφορα χαρακτηριστικά της κυβέρνησης Τραμπ. Ενα από αυτά είναι ο διορισμός ενός ξένου, του Ελον Μασκ, για να ηγηθεί της επίθεσης στην ομοσπονδιακή γραφειοκρατία, ακριβώς όπως η σύζυγος του Μάο, Τζιανγκ Κινγκ, τέθηκε επικεφαλής της «Μικρής Ηγετικής Ομάδας της Πολιτιστικής Επανάστασης», που είχε επιφορτιστεί να βομβαρδίσει τα κεντρικά γραφεία.

Οι νεαροί βοηθοί του Μασκ συγκρίνονται με τις συμμορίες των ερυθροφουρών, ενώ τα ανεπαρκή μέλη του υπουργικού συμβουλίου του Τραμπ, με τους νεοφώτιστους που επέλεξε ο Μάο για το Πολιτμπιρό. «Αυτός που σώζει τη χώρα του δεν παραβιάζει κανένα νόμο» έγραψε ο Τραμπ στα μέσα του προηγούμενου μήνα. «Το να επαναστατείς είναι δικαιολογημένο» είχε πει ο Μάο το 1966, κατά τη στρατολόγηση των ερυθροφρουρών, με τη ρήση του να γίνεται στη συνέχεια κεντρικό σύνθημα της Πολιτιστικής Επανάστασης.

Μερικές φωνές είναι πιο φιλελεύθερες. «Αυτό που αποκαλείται “Αμερικανική Πολιτιστική Επανάσταση” είναι απλώς ο διορθωτικός μηχανισμός του αμερικανικού συστήματος επί το έργον» υποστήριξε ένας blogger στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης WeChat.

Τα σχόλια στον κινεζικό λογαριασμό της αμερικανικής πρεσβείας στο Πεκίνο στο Weibo βρίθουν από αντι-τραμπικά αισθήματα. Διακρίνεται ακόμη και μια θλίψη για αυτό που περιγράφεται από ορισμένους ως η παρακμή της φιλελεύθερης αμερικανικής δημοκρατίας.

Αλλού, όμως, στο διαδίκτυο η εχθρότητα του Ντόναλντ Τραμπ για την αποκαλούμενη «κουλτούρα της αφύπνισης» (woke culture) αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού, με ορισμένους να καταγγέλλουν την πολιτική ορθότητα του Δημοκρατικού Κόμματος ως πραγματική «πολιτιστική επανάσταση».

Στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος, ακόμη και μέλη του νεομαοϊκού περιθωρίου της Κίνας εντοπίζουν ομοιότητες μεταξύ του Μάο και του στυλ ηγεσίας του Ντόναλντ Τραμπ. «Το κέντρο της μαζικής δημοκρατικής επανάστασης έχει μετατοπιστεί από την Κίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες» παρατήρησε ενθουσιασμένος ο Ζανγκ Χονγκλιάνγκ, ένας εξέχων μαοϊστής.

«Τα ιδεολογικά άνθη της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα τον 20ό αιώνα αποφέρουν πλούσιους επαναστατικούς καρπούς» στην Αμερική, έγραψε, φαινομενικά χωρίς να ειρωνεύεται. «Και μόνο με τη σκέψη ο Μάο ενδέχεται να στριφογυρίζει στην κρυστάλλινη σαρκοφάγο του» σχολίασε ο Economist.

Πηγή: Pagenews.gr