Ποιους όρους θέτει η Ελλάδα για αποστολή στρατού στην Ουκρανία

Η σημερινή παρουσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνάντηση στο Παρίσι με τους ηγέτες της «συμμαχίας των προθύμων» για την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας στην Ουκρανία προσφέρει στην Ελλάδα μια ακόμη ευκαιρία να επαναλάβει τους όρους συμμετοχής της και να παρακολουθήσει στενά τις εξελίξεις σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.

Ο κ. Μητσοτάκης αναμένεται να επαναλάβει τον σαφή όρο που έχει θέσει η Αθήνα από την αρχή: η συμμετοχή σε οποιαδήποτε διεθνή δύναμη θα γίνει μόνο μετά την υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία.

Η ελληνική δύναμη δεν θα συμμετάσχει σε καμία επιχείρηση εντός ρωσικής επικράτειας, και σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός από τη Μόσχα, οι ελληνικές δυνάμεις θα επιστρέψουν άμεσα στην Ελλάδα.

Είναι κατανοητό ότι όλες αυτές οι θέσεις έχουν διαμορφωθεί από την Αθήνα με βάση ένα σενάριο που παραμένει θεωρητικό μέχρι σήμερα.

Η πιθανότητα η αποστολή να πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα της Ε.Ε. έχει ουσιαστικά απομακρυνθεί, λόγω της άρνησης της Ρωσίας και της στάσης κρατών-μελών όπως η Ουγγαρία.

Σύμφωνα με την ελληνική άποψη, η ανάπτυξη μιας δύναμης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ θα ήταν ίσως η καλύτερη λύση, καθώς στον οργανισμό συμμετέχουν όλα τα κράτη του κόσμου. Έτσι, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν δυνάμεις και από χώρες εκτός της λεγόμενης «συμμαχίας των προθύμων», όπως από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική ή την Ασία.

Αν η συμφωνία προχωρήσει, δεν είναι ακόμα σαφές ποιες δυνάμεις θα στείλει η Ελλάδα. Δηλαδή, αν θα επιλεγεί η αποστολή στρατιωτών σε ουκρανικό έδαφος ή η συμμετοχή στο ναυτικό σκέλος της αποστολής στη Μαύρη Θάλασσα.

Η Αθήνα προτιμά τη συμμετοχή στο ναυτικό σκέλος, λόγω της φύσης της αποστολής. Ωστόσο, δεν είναι σαφές πόσο εφικτό είναι αυτό, ειδικά αν γίνει αποδεκτή η πρόταση της Τουρκίας να αναλάβει τη διοίκηση της δύναμης που θα περιπολεί στη θάλασσα.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, η Τουρκία έχει επικαλεστεί τις διατάξεις της Σύμβασης του Μοντρέ για το καθεστώς των Στενών, οι οποίες επιτρέπουν πλήρη πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα μόνο για τα παράκτια κράτη (ενώ τα υπόλοιπα έχουν χρονικούς περιορισμούς), και έχει προτείνει να αναλάβει τη διοίκηση της θαλάσσιας δύναμης σε συνεργασία με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Ιδιαίτερα προσεκτική διαχείριση

Η προσεκτική διαχείριση που επιδεικνύει η Αθήνα σε αυτό το ζήτημα σχετίζεται, από τη μία πλευρά, με την ανάγκη της Ελλάδας να παραμείνει ενεργή στις εξελίξεις, και από την άλλη, με την επιθυμία να το πράξει με τρόπο που θα προστατεύει τα εθνικά συμφέροντα και τις ζωές των Ελλήνων στρατιωτικών, οι οποίοι ενδέχεται να κληθούν να υπηρετήσουν στην Ουκρανία.

Μια ενδιαφέρουσα, συχνά υποτιμημένη πτυχή είναι η φύση της αποστολής. Δεδομένου ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, τυχόν ατύχημα ή αναζωπύρωση των συγκρούσεων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραυματισμό ή θάνατο στρατιωτικού τρίτης χώρας σε περιοχή όπου θα βρίσκονται αναπτυγμένες οι ειρηνευτικές δυνάμεις, δεν καλύπτεται από κάποια συλλογική πρόβλεψη. Αυτό το ζήτημα θα πρέπει να συζητηθεί με τις ρωσικές ή τις ουκρανικές αρχές.

Είναι προφανές ότι η γεωγραφική περιοχή όπου θα αναπτυχθεί μια ελληνική δύναμη θα έχει καθοριστική σημασία για μια μελλοντική επιχείρηση. Για παράδειγμα, η κατάσταση στη γραμμή επαφής μεταξύ ρωσικών και ουκρανικών δυνάμεων στα ανατολικά της Ουκρανίας διαφέρει σημαντικά από εκείνη στα περίχωρα του Κιέβου, του Λβιβ ή του λιμένα της Οδησσού.

Στο πλαίσιο της συμμετοχής στις εξελίξεις, ακόμη και με διαφορετική ταχύτητα, περιλαμβάνεται και η απόφαση για ελληνική συμμετοχή στον σχεδιασμό της αποστολής, η οποία ελήφθη ήδη από την περασμένη εβδομάδα σε επίπεδο ταξιάρχου.

Πηγή: Pagenews.gr