Rieder (Blackrock): Να γιατί ο Trump μπορεί πράγματι να θέλει ΥΦΕΣΗ

O Rick Rieder μόνο τυχαίος δεν είναι για να μιλήσει για την αναδιάταξη της αμερικανικής οικονομίας. Είναι άλλωστε ο επικεφαλής των επενδύσεων σταθερού εισοδήματος του χρηματοοικονομικού γίγαντα Blackrock. Και είναι αυτός που την Παρασκευή 4/4 πριν το άνοιγμα της Wall προειδοποίησε για μια αποδυνάμωση της αμερικανικής οικονομίας που έρχεται. Τι θέλει στην πραγματικότητα λοιπόν να κάνει ο Donald Trump; Nα μειώσει σημαντικά το ρίσκο των κινδύνων της αμερικανικής οικονομίας, που είναι η αύξηση του χρέους και το έλλειμμα του ισοζυγίου.

Μόνο που το κάνει με τον τρόπο του, μάλλον άγαρμπα, επιβάλοντας εκ πρώτης όψεως δασμούς και καλώντας στο τραπέζι τους βασικούς του εμπορικούς εταίρους. Παράλληλα αυτό το ντύνει με το δικό του αφήγημα, που περιλαμβάνει την επαναβιομηχάνιση της Αμερικής με τον αμερικανό εργάτη στο επίκεντρο . Ο Trump και η παρέα του είναι multi- billioners και προφανώς δεν έχουν το άγχος να βγάλουν το μεροκάματο, αλλά θέλουν να συνδυάσουν αυτήν την θητεία και με την αναμόρφωση της αμερικανικής οικονομίας.

Οι αναλύσεις των μεγάλων διεθνών οίκων που διαβάζουμε επί δεκαετίες, ότι ο Αμερικανός καταναλωτής σηκώνει το βάρος της παγκόσμιας ανάπτυξης και κατανάλωσης τελειώνουν.

Παγκόσμιες υφεσιακές επιπτώσεις

Αυτό θα έχει πόνο και πόνο για όλους. Και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Οι χρηματιστηριακές αγορές δεν θα ανακάψουν αμέσως, μπορεί να έχουν βέβαια κάποιες εκλάμψεις, αλλά σίγουρα δεν μπορεί υπό την αβεβαιότητα της εφαρμογής των δασμών στο διεθνές εμπόριο, κανένα επενδυτικό σύστημα να αισθάνεται ότι θα θέλει να πάρει ρίσκο είτε στις επενδύσεις της πραγματικής οικονομίας είτε στις αγορές. Εξαιρέσεις βέβαια πάντα θα υπάρχουν.

Ο πρόεδρος Trump παίρνει ένα ακόμα ρίσκο, πολλών μεγατόνων μάλιστα σε παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό επίπεδο, επαναφέροντας 100 χρόνια μετά την δεκαετία του 1920 τους δασμούς, που έχουν “αποβληθεί” από όλα τα οικονομικά εγχειρίδια. Ανοίγοντας αυτό το κεφάλαιο, οι αγορές τιμολογούν ήδη την αβεβαιότητα και τις υφεσιακές ανατροπές, όπως έγραφε το WEN από την πρώτη στιγμή που δημοσιοποιήθηκαν οι προθέσεις του Αμερικανού προέδρου, https://www.worldenergynews.gr/index.php?id=567209 Και όλα θα πρέπει να επαναξιολογηθούν από την αρχή και με τα νέα δεδομένα και να αξιολογούνται κάθε μέρα ανάλογα με τις εξελίξεις του διεθνούς σκηνικού. Το bankingnews έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για την οικονομία της Αμερικής  όπου αναφέρει σχετικά:

“Οι δασμοί Trump ήταν μια άριστη οικονομική επιλογή, μη συμβατή με την έως σήμερα οικονομική πρακτική αλλά συμβατή με την οικονομική ισορροπία. Τα αμερικανικά προϊόντα π.χ. στην Ευρώπη βρίσκουν φορολογικό τείχος και τα Ευρωπαϊκά προϊόντα στις ΗΠΑ απλά επιδοτούνται.

H Αμερικανική Οικονομία βρίσκεται σε παράλυση, το συνολικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε στα 36,2 τρισεκ. δολάρια ενώ το 2010 ήταν 14 τρισεκ. δολάρια. Δηλαδή σε 15 χρόνια το αμερικανικό χρέος αυξήθηκε 22,2 τρισεκ. δολάρια όταν το ΑΕΠ ανέρχεται σε 28,6 τρισεκ. δολάρια σε ετήσια βάση.

Μόνο η καταστροφική διακυβέρνηση Biden αύξησε το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ από τα 23,2 τρισεκ. δολάρια στα 36 τρισεκ. δολάρια δηλαδή αύξηση 13 τρισεκ. δολάρια δηλαδή καταστροφή. Μπορεί οι δασμοί για ορισμένους να αξιολογούνται και χαρακτηρίζονται ως εμπορικός πόλεμος αλλά στην πράξη είναι μια εναλλακτική μορφή αντιμετώπισης του μείζονος σημασίας αμερικανικού προβλήματος.

Η Αμερικανική οικονομία είναι η μεγαλύτερη διεθνώς, π.χ. το ΑΕΠ της Γερμανίας ανέρχεται σε 5,78 τρισεκ. δολάρια αλλά η πορεία του χρέους αποδεικνύει ότι κινδυνεύει με χρεοκοπία εάν δεν μειώσει το ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος. Ο Trump με τους δασμούς θέλει 1)Να αρχίσει να μειώνει το δημόσιο χρέος με στόχο σε 3 χρόνια να υποχωρήσει στα 32 τρισεκ. δολάρια από 36,2 τρισεκ. δολάρια. 2)Θα προσθέσει έσοδα από τους δασμούς 6 με 7 τρισεκ. δολάρια και έτσι θα μειώσει και τους φορολογικούς συντελεστές στις ΗΠΑ εντυπωσιακά 3)Θα εκμηδενίσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τον έξω κόσμο που ανέρχεται σε 122 δισεκ. δολάρια όσο το 50% του ελληνικού ΑΕΠ.”

Άρα ο λογικά σκεπτόμενος Trump επειχειρεί την διόρθωση της οικονομίας του στην αρχή της 5ετίας. Ώστε μέσα σε ένα εύλογο διάστημα δυο ετών να επιχειρήσει μια ισχυρή ανάκαμψη με δικούς του όρους, που θα του κερδίσουν το οικονομικό, πολιτικό και χρηματιστηριακό παιχνίδι.

Η Ευρώπη

Το σκηνικό αυτό θα έχει πόνο για όλους. Και φυσικά για την Ευρώπη. Το παγκόσμιο εμπόριο θα αποδυναμωθεί, εκτός να υπάρξουν διαπραγματεύσεις που θα τελεσφορήσουν ευνοϊκά και γρήγορα πριν οι ρυθμοί ανάπτυξης υποστούν απώλειες. Οι οικονομίες θα γίνουν πιο εσωστρεφείς και η Ευρώπη θα πρέπει να αναζητήσει όρους ενδογενούς ανάπτυξης χτίζοντας πάνω σε στρατηγικές όπως αυτής του επανεξοπολισμού για να βοηθήσει τις οικονομίες της. Μοιραία θα πρέπει να ελαστικοποιήσει τα όρους χρέους και ελλειμάτων, πράγμα που ξεκίνησαν ήδη οι Γερμανοί , ακολουθώντας επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές.

Η Ευρώπη, όπως αναφέρει το Bloomberg, θα στοχεύσει με την Γερμανία να ενισχύσει τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα και ο νέος Καγκελάριος Mερτζ ετοιμάζεται να υλοποιήσει αυτούς τους σχεδιασμούς.

Η Ευρώπη πλήρωσε τις επιλογές της με την Ουκρανία, στηρίζοντας μονομερώς μια χώρα δημιούργημα του μετα – σοβιετικού μπλοκ, που ουδέποτε πριν στην ιστορία μέχρι τουλάχιστον την επανάσταση των Μπολσεβίκων δεν είχε αυτά τα μεγέθη. Πλήρωσε πανάκριβα την ενέργεια με κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις, την άνοδο της ακροδεξιάς και την απαξίωση πολιτικών ηγεσιών. Τώρα δείχνει ότι θέλει να αλλάξει και θα πρέπει να το κάνει για να ενδυναμωθεί εσωτερικά, ώστε να μπορεί να διαπραγματευθεί δυναμικά μα τους Αμερικανούς.

Η Ελλάδα αναμφιβήτητα θα πληγεί από την παγκόσμα οικονομική αποδυνάμωση και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα κληθεί για μια ακόμα φορά να δώσει εξετάσεις. Ταυτόχρονα όμως θα εξανεμιστούν και πολλοί παράγοντες πολιτικής υπερβολής και μικροπολιτικής στρατηγικής, που παρουσιάζονται κάτα κόρον στον μέσον της δεύτερης τετραετίας.

Τα χρηματιστήρια

Η πτώση της Wall Street, διασπώντας τις 5100 μονάδες για τον S&P, έφερε τον δείκτη σε ένα επίπεδο, που ο πασίγνωστος “αμφισβητίας” Wilson της Morgan Stanley έχει αναφέρει, ως ισχυρό σημείο υποστήριξης, από το οποίο η αγορά θα πρέπει να ανακάμψει.

Για να συμβεί αυτό όμως έστω και προσωρινά, δημιουργώντας μια αντίδραση τεχνικής μορφής θα πρέπει να υπάρξει καταλύτης. Ποιός μπορεί να είναι αυτός, Ένα τηλεφώνημα μεταξύ Trump και Ευρωπαίων για ξεκίνημα διαπραγματεύσεων, μια μείωση επιτοκίων από την FED?

Αντίστοιχα θα κινηθεί και η ελληνική αγορά, ευρισκόμενη πια οριακά χαμηλότερα από τις 1600 μονάδες με την Metlen, που εισέρχεται στον τομέα της άμυνας, την ΔΕΗ και τον ΑΔΜΗΕ να αποτελούν από την φύση τους αυτόνομες επιλογές, όσον αφορά μια νέα διεθνή οικονομική κρίση. Σημειώνεται ότι στα κέρδη από την πλευρά του ενεργειακού κόστους, είναι και η πτώση των τιμών του φυσικού αερίου στα 36 ευρώ για τα συμβόλαια TTF.

Πηγή: Pagenews.gr