Γεννήθηκε το 1958 στην Τερπνή Βισαλτίας Σερρών. Το 1972 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα με τους γονείς του, όπου τελείωσε το Ε΄ Γυμνάσιο Εξαρχείων και στη συνέχεια φοίτησε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Στο σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου αναφέρεται πως δεν εργάστηκε ποτέ στη ζωή του, παρά μόνο τα τελευταία χρόνια σαν μελισσοκόμος βοηθώντας στην εργασία την Αγγελική Σωτηροπούλου. Από τη συμμετοχή του στην οργάνωση φέρεται να έπαιρνε μισθό, ξεκινώντας από τις 400.000 δραχμές το μήνα και φτάνοντας τις 690.000. Ο ίδιος ισχυρίσθηκε επίσης ότι παρέδιδε κατ’ οίκον μαθήματα μαθηματικών.
Από τα παιδικά του χρόνια είχε αριστερές τάσεις και ήδη ως μαθητής είχε ενταχθεί στην τοπική οργάνωση της ΠΑΜΚ (μαθητικό τμήμα του ΠΑΣΟΚ) της περιοχής Γκύζη, και μάλιστα υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας του Μαθητικού Αγώνα, της εφημερίδας των μαθητών του ΠΑΣΟΚ, στην οποία αρθρογραφούσε συστηματικά. Στο βιβλίο του, εξηγεί την προτίμησή του για το πρώιμο μεταπολιτευτικό ΠΑΣΟΚ:
«Σε αυτό τον πολιτικό χώρο [ΠΑΣΟΚ] προσχώρησαν πολλοί ριζοσπαστικοποιημένοι νέοι, σεβαστοί αντιδικτατορικοί αγωνιστές, παλιοί αντάρτες και καπεταναίοι του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Πέρα από παγιωμένο κόμμα ήταν ένας πολιτικός χώρος στον οποίο συνυπήρχαν όλες οι τάσεις της Αριστεράς. Τα γραφεία των τοπικών οργανώσεων στολίζονταν με αφίσες του Μαρξ και του Άρη. Λίγο αργότερα άνοιξαν τα τότε κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, Πανεπιστημίου και Μπενάκη, κάτω από τα γραφεία της Ελευθεροτυπίας. Βρισκόμουν εκεί καθημερινά. Μπορούσες, τότε, να βρεις εκεί αξιόλογους ανθρώπους, αγωνιστές με ιστορία σε όλη τη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών, ανθρώπους σεμνούς, συγκροτημένους, με πραγματικό ενδιαφέρον για την τύχη αυτού του λαού. Οι συζητήσεις μαζί τους ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Σπούδαζα τη συλλογική μνήμη, μάθαινα την πραγματική ιστορία, τη ζωντανή προφορική ιστορία που ανέτρεπε τα στερεότυπα των σχολικών εγχειριδίων.»
Σε ηλικία 17 ετών, συμμετείχε στις διαμαρτυρίες για την κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα όπου και συνελήφθη από την αστυνομία. Στη συνέχεια αποτέλεσε ένα από τα πιο δυναμικά στελέχη της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την οποία όμως τελικά διεγράφη λόγω των ακραίων απόψεών του, καθώς ήταν υπέρ του ένοπλου αγώνα για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Στο βιβλίο του περιγράφει την αποξένωσή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ:
«Μπορούσες ακόμα να ξεχωρίσεις τους ανθρώπους του κομματικού μηχανισμού: Στενόμυαλοι, τυπολάτρες, με όλες τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, επιφυλακτικοί σε οτιδήποτε καινοτόμο. Που από τότε ονειρεύονταν αυτό ακριβώς που θα γίνουν αργότερα: Κρατικά στελέχη, διοικητές τραπεζών και οργανισμών, γραμματείς υπουργείων, βουλευτές και υπουργοί. Πλούσιοι. Οσμιζόσουν ήδη πάνω τους την αποφορά της διαφθοράς και των μελλοντικών τους σκανδάλων.» Μετά τη διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ, προσέγγισε τον Μαοϊκό χώρο (ΕΚΚΕ και ΚΚΕ-μλ).
Γρήγορα εγκατέλειψε την έκφραση και δράση μέσω νόμιμων κομμάτων και πέρασε στη ένοπλη δράση. Έτσι, έγινε μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν γύρω στο 1981-1983και βοηθούσε στη στρατολόγηση νέων μελών και πρωτοστατούσε στις ενέργειες των διάφορων πυρήνων της οργάνωσης. Ήταν και ο ταμίας της οργάνωσης, ο οποίος διαχειριζόταν ένα μέρος από τα χρήματα-προϊόντα των ληστειών. Μοίραζε μικροποσά στους συγκατηγορουμένους του, ενώ τα κέρδη των ληστειών της 17Ν ουδέποτε βρέθηκαν και μόνο αυτός και ο Γιωτόπουλος γνωρίζουν πού τελικά βρίσκονται τα χρήματα.
Ο ίδιος φέρεται μισθοδοτούμενος, ως αποκλειστικής απασχόλησης μέλος της οργάνωσης. Επίσης ήταν παρών στις περισσότερες πράξεις της οργάνωσης για αυτό και έχει δεχθεί πολλές κατηγορίες. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., ο Δ. Κουφοντίνας χρησιμοποιούσε δύο τουλάχιστον ψευδώνυμα, το «Δημήτρης Λαμπρόπουλος» και το «Δημήτρης Σωτηρόπουλος».
Παραδόθηκε τελικά στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία αυτοβούλως, το μεσημέρι της Πέμπτης 5 Σεπτεμβρίου 2002, δηλώνοντας ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τη δράση της 17Ν. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 200 αδικήματα σε 84 ενέργειες, μεταξύ των οποίων και ανθρωποκτονίες, που διέπραξε ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης, από τις αρχές του 1983. Μεταξύ άλλων κατηγορήθηκε για τις εξής δολοφονίες:
Χρυσοχοΐδης για αγροτικές φυλακές: «Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, βάζουμε φρένο στην κατάχρηση του συστήματος αδειών και πατάμε γκάζι στην κοινωνική επανένταξη των αποφυλακισθέντων» σημείωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Σαν σήμερα πριν από 18 χρόνια ο εκρηκτικός μηχανισμός που έσκασε στα χέρια του Σάββα Ξηρού, θα ήταν η αρχή του τέλους για την "17 Νοέμβρη".
Δημήτρης Κουφοντίνας: Το νέο αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα απορρίφθηκε ομόφωνα αυτή τη φορά από το Συμβούλιο των φυλακών.
Δημήτρης Κουφοντίνας: Το αίτημα του "Λουκά" της 17Ν υποβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα και θα εξεταστεί από το επόμενο πειθαρχικό συμβούλιο της φυλακής.
