Δόμνα Μιχαηλίδου

H Δόμνα-Μαρία Μιχαηλίδου (13 Νοεμβρίου 1987) είναι Ελληνίδα πανεπιστημιακός και πολιτικός, υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης στην κυβέρνηση.

Έχει σπουδάσει οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Γιορκ, ενώ κατέχει μεταπτυχιακό στις Αναπτυξιακές Σπουδές από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και διδακτορικό στην Ανάπτυξη και τις Οικονομικές Κρίσεις από το ίδιο πανεπιστήμιο. Επιπλέον, έχει διατελέσει γραμματέας του Graduate Union του Κέιμπριτζ και πρόεδρος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Newnham College of Cambridge.

Από το 2014 ήταν επισκέπτρια λέκτορας στο Κέντρο Αναπτυξιακών Σπουδών του Κέιμπριτζ. Η επιστημονική της έρευνα επικεντρώνεται στις χρηματοπιστωτικές κρίσεις, τις αγορές κεφαλαίου, τα δημόσια οικονομικά, το κράτος πρόνοιας και τη δημόσια υγεία. Έχει επίσης διδάξει Μακροοικονομικά στο Judge Business School του Κέιμπριτζ, καθώς και Οικονομική Πολιτική στο Government School του UCL. Έχει εργαστεί στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών του ΟΟΣΑ (OECD) στο Παρίσι ως οικονομολόγος και κατόπιν στην Αθήνα για την Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ ως οικονομολόγος ειδικός στον ανταγωνισμό.

Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος σε κρατικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς όπως, μεταξύ άλλων, ο ΟΗΕ, ο FAO και το Βρετανικό Συμβούλιο. Ακόμη έχει συντονίσει εθνικά σχέδια κινητροδότησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ως επιστημονικός συνεργάτης στο κέντρο Σπουδών Μέσης Ανατολής του Κέιμπριτζ, του εμπορικού επιμελητηρίου του Σουδάν και του Υπουργείου Υγείας του Ιράν.

Επιπλέον, η Μιχαηλίδου έχει συμμετάσχει σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια ως εισηγήτρια. Το 2016 δημοσιεύτηκε το βιβλίο της The inexorable evolution of financialisation από τον εκδοτικό οίκο Palgrave MacMillan. Μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά (The Lancet, Journal of International Development, Health Policy and Planning), σε εκθέσεις διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΟΗΕ) και σε ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ (όπως το Project Syndicate, το BBC και αρκετά ελληνικά μέσα).

Η Μιχαηλίδου, μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, επικρίθηκε για μια παλαιότερη παρέμβασή της, στην οποία είχε χαρακτηρίσει «συλλογική ψυχική νόσο» τον αγώνα της Αριστεράς ενάντια στη δικτατορία και είχε αναφερθεί στην «αγιοποίηση του αντιδικτατορικού αγώνα».