Στη σύντομη ζωή της θεωρείται ότι οικοδόμησε το παράδειγμα ταλαντούχου, ολοκληρωμένου καλλιτέχνη.Κατά την περίοδο της Κατοχής στοχοποιήθηκε από σύσσωμο τον αντιστασιακό Τύπο μεταξύ άλλων για σχέσεις με στελέχη του κατοχικού στρατού και κυρίως για ερωτική σχέση με τον δωσίλογο πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, ενώ ακόμη επικρίθηκε και για τη στάση της σε απεργία των συναδέλφων της. Στην Απελευθέρωση διαγράφηκε από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών χωρίς όμως να γίνει εφαρμογή της ποινής.
Τελικά δολοφονήθηκε από μέλη του ΕΑΜ (“Εθνική Πολιτοφυλακή”) κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών. Ο θάνατος της έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταστροφή της κοινής γνώμης εναντίον του ΕΑΜ και κατόπιν καταδικάστηκε από τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="545" width="800" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
- Οι λόγοι της δολοφονίας της παραμένουν ανεξιχνίαστοι.
- Κάποιοι ιστορικοί αποδίδουν το θάνατο της στην αντεκδίκηση των ΕΑΜικών μαζών μέσα στα Δεκεμβριανά.
- Άλλοι αναφέρουν ότι πέρα από την αποδιδόμενη ερωτική σχέση της με τον δοσίλογο πρωθυπουργό έπαιξαν τον κύριο ρόλο οι επαγγελματικές αντιζηλίες.
- Η δημόσια μνήμη της προκαλεί μέχρι και σήμερα δημόσιες αντιπαραθέσεις.
