Εμανουέλ Μακρόν

Ο Εμάνουελ Μακρόν γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1977 στην Αμιένη της Βόρειας Γαλλίας και είναι γιος γιατρών. Μεγάλωσε σε κοσμικό περιβάλλον, αλλά στα 12 του ζήτησε από τους γονείς του να τον βαπτίσουν χριστιανό (ρωμαιοκαθολικό). Ιδιαίτερα αγαπούσε τη γιαγιά του, από την πλευρά της μητέρας του, για την οποία είχε δηλώσει ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του: «Αυτή μου έμαθε να δουλεύω. Ακόμα από την ηλικία των πέντε ετών, μόλις τελείωνα το σχολείο, περνούσα πολλές ώρες μαζί της, μαθαίνοντας γραμματική, ιστορία, γεωγραφία… και ανάγνωση. Πέρασα μέρες ολόκληρες διαβάζοντας δυνατά δίπλα της Μολιέρο και Ρακίνα και Ζορζ Ντουαμέλ, συγγραφέας λίγο ξεχασμένος, τον οποίο αγαπούσε πολύ, Μοριάκ και Τζιονό.»

Ο Εμανουέλ Μακρόν φοίτησε σε σχολείο Ιησουϊτών, όπου σε ηλικία 16 ετών ερωτεύτηκε την καθηγήτριά του στις θεατρικές σπουδές Μπριζίτ Οζιέρ, 24 χρόνια μεγαλύτερή του, παντρεμένη με τρία παιδιά. Οι γονείς του για να διακόψουν την «ανάρμοστη» σχέση τον έστειλαν στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Λύκειο. Τελικά, o Μακρόν νυμφεύτηκε την αγαπημένη του το 2007, μετά το διαζύγιό της το 2006.

• Το 1999 εργάστηκε ως βοηθός σύνταξης για τον Πολ Ρικέρ, τον Γάλλο προτεστάντη φιλόσοφο ο οποίος τότε έγραφε το τελευταίο μεγάλο έργο του, Η μνήμη, η ιστορία, η λήθη.
• Ο Μακρόν επιμελήθηκε κυρίως τις σημειώσεις και την βιβλιογραφία.
• Έλαβε ένα μεταπτυχιακό στις δημόσιες σχέσεις προτού εκπαιδευτεί για μια ανώτερη σταδιοδρομία δημοσίων υπηρεσιών στην Εθνική Σχολή Διοίκησης, από όπου αποφοίτησε το 2004.

Σπούδασε φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες και αποφοίτησε από την περίφημη σχολή δημόσιας διοίκησης ΕΝΑ, που προετοιμάζει τα ανώτερα στελέχη της γαλλικής γραφειοκρατίας. Από το 2004 έως το 2008 εργάστηκε ως ανώτατος εφοριακός (επιθεωρητής) στο Υπουργείο Οικονομικών, οπότε μεταπήδησε στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στην τράπεζα Ρότσιλντ, αφού προηγουμένως πλήρωσε 50.000 ευρώ για να αποδεσμευτεί από το γαλλικό δημόσιο.

Από το 2006 έως το 2009, ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν μέλος του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και από το 2012 έως το 2014 εργάστηκε στο επιτελείο του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Το 2014 διορίστηκε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, διαδεχόμενος τον Πιερ Μοσκοβισί και παρέμεινε στη θέση του μέχρι τον Αύγουστο του 2016. Κατά τη διάρκεια της θητείας του προώθησε μέτρα για τη φιλελευθεροποίηση της χειμαζόμενης γαλλικής οικονομίας, που προκάλεσαν αντιδράσεις στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος και εν γένει της Αριστεράς.

Το 2015 δήλωσε ότι δεν έχει καμία σχέση με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και στις 6 Απριλίου 2016 ανακοίνωσε στη γενέτειρά του Αμιένη την ίδρυση του κόμματος «En Marche!» («Εμπρός!») ή όπως είναι ο επίσημος τίτλος του «Ένωση για την Αναγέννηση της Πολιτικής Ζωής», ένα κεντρώο φιλοευρωπαϊκό κόμμα που εντάσσεται στο χώρο του κοινωνικού φιλελευθερισμού, με το οποίο κατήλθε υποψήφιος στις Προεδρικές Εκλογές του 2017.

Παρότι δεν ήταν το φαβορί, ο ο Εμανουέλ Μακρόν κατόρθωσε να κόψει πρώτος το νήμα στον πρώτο γύρο (23 Απριλίου), εκμεταλλευόμενος τη φτωχή επίδοση, λόγω σκανδάλων, του κεντροδεξιού υποψηφίου Φρανσουά Φιγιόν και την ακόμη φτωχότερη επίδοση του άχρωμου σοσιαλιστή υποψηφίου Μπενουά Αμόν. Στον δεύτερο γύρο (7 Μαΐου) ήταν εύκολη υπόθεση γι’ αυτόν να συντρίψει την ακροδεξιά υποψήφια Μαρίν Λεπέν.

Ο Μακρόν στηρίζει την αρχή της κοσμικότητας. Έχει επίσης αναφέρει ότι “έχουμε καθήκον να τους αφήσουμε όλους να εξασκήσουν την θρησκεία τους με αξιοπρέπεια”. Τον Ιούλιο του 2016, στην πρώτη συνάντηση του Εμπρός!, ο Μακρόν εξέφρασε την αντίθεσή του στην απαγόρευση της μουσουλμανικής μαντίλας στα πανεπιστήμια δηλώνοντας : “Προσωπικά δεν πιστεύω ότι πρέπει να επινοούμε νέα κείμενα, νέους νόμους, νέα πρότυπα προκειμένου να κυνηγήσουμε τα πέπλα στα πανεπιστήμια και ανθρώπους που φορούν θρησκευτικά σύμβολα κατά τις εκδρομές στο χωριό”.

Σε μια συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό ειδήσεων Marianne, ο Μακρόν υποστήριξε ότι “ο κοσμικός χαρακτήρας δεν έχει σχεδιαστεί για να προωθήσει μια δημοκρατική θρησκεία” και απάντησε στα σχόλια του Μανουέλ Βαλς σχετικά με την πρακτική του Ισλάμ στην γαλλική κοινωνία καταδικάζοντας την ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να είναι “διακριτικοί” στην θρησκευτική τους πράξη, δηλώνοντας ότι “τα προηγούμενα ιστορικά πρόσωπα, όταν ζητήσαμε την διακριτική ευχέρεια σε θρησκευτικά ζητήματα, δεν τίμησαν την δημοκρατία“.

Στην ίδια συνέντευξη ο Μακρόν είπε για τους Γάλλους Μουσουλμάνους : “Ζητώ ένα πράγμα: σεβαστείτε απόλυτα τους κανόνες όταν είστε σε δημόσιο χώρο. Οι θρησκευτικές σχέσεις είναι για την υπέρβαση και δεν ζητώ από τους ανθρώπους να είναι μετριοπαθείς – δεν το υποστηρίζω αυτό. Η δική μου βαθιά πεποίθηση είναι πως ένας καθολικός μπορεί να πιστεύει ότι οι νόμοι της θρησκείας του υπερβαίνουν τους νόμους της δημοκρατίας. Απλά πιστεύω πως όταν καποιος εισέρχεται σε δημόσιο χώρο, οι νόμοι της δημοκρατίας πρέπει να υπερισχύουν του θρησκευτικού νόμου”. Καταδίκασε επίσης τις “θρησκευτικές σχολές που διδάσκουν το μίσος προς την δημοκρατία, με μια διδασκαλία κυρίως στα αραβικά ή, σε άλλες περιπτώσεις, που διδάσκουν περισσότερο την Τορά από βασικές θεμελιώδεις αρχές”. Αυτή η δήλωση προκάλεσε μια έντονη αρνητική αντίδραση από το Ενιαίο Εβραϊκό Κοινωνικό Ταμείο, έναν οργανισμό που λειτουργεί ιουδαϊκές θρησκευτικές σχολές στην Γαλλία.