Ιησούς Χριστός

Ο Ιησούς διακήρυξε ότι είναι ο αναμενόμενος «Μεσσίας», που αποτελεί εβραϊκό όρο και σημαίνει κυριολεκτικά «χρισμένος». Από την ελληνική λέξη «χρίσμα», προήλθε ο ελληνικός τίτλος «Χριστός» και η ελληνική ονομασία «Χριστιανός», δηλαδή ο σωτήρας στον οποίο αναφέρεται η εβραϊκή Βίβλος, ο εκλεκτός απεσταλμένος του Θεού που θα ελευθερώσει το έθνος του Ισραήλ από τους εχθρούς του και που αποτελεί ευλογία για όλα τα έθνη. Με πρόσχημα τη μεγάλη θρησκευτική αναταραχή που δημιούργησε με τη ζωή και τη διδασκαλία του, ο Ιησούς καταδικάστηκε από το θρησκευτικό δικαστήριο των Εβραίων, μια απόφαση που οδήγησε τελικά στο θάνατο του από τις ρωμαϊκές αρχές με τη μέθοδο της σταύρωσης. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αποστόλων του, μετά την σταυρική εκτέλεση και ταφή του αναστήθηκε και στη συνέχεια αναλήφθηκε στους ουρανούς, ζητώντας από αυτούς να διαδώσουν την διδασκαλία του σε όλο τον κόσμο.

Έχει εκφραστεί η άποψη πως το ιστορικό πρόσωπο διέφερε από το βιβλικό πρόσωπο που παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή. Ο Ιουδαϊσμός απορρίπτει την ιδέα πως ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας καθώς δεν εκπλήρωσε της μεσσαϊκές προφητείες των Ησαΐα και Εζεκιήλ, δηλαδή ότι θα οδηγούσε όλους τους Εβραίους στην πατρίδα, θα ξανάχτιζε το ναό του Σολομώντα, θα κυβερνούσε σαν βασιλιάς και θα οδηγούσε την ανθρωπότητα σε μία περίοδο ειρήνης όπου η γνώση του θεού θα πλημμύριζε τη γη και τα έθνη θα αναγνώριζαν το κακό που είχαν κάνει στο Ισραήλ. Επίσης η νεκρανάσταση θεωρείται χριστιανικός μύθος.

Τα Ευαγγέλια δεν γράφουν πολλά για την παιδική και εφηβική ηλικία του Ιησού. Σχετικά με την γέννησή του, αναφέρουν ότι ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε την μέλλουσα μητέρα του Ιησού, τη Μαριάμ, και της είπε ότι θα φέρει στον κόσμο ένα ξεχωριστό παιδί που θα ήταν ο γιος του Θεού και μάλιστα με έναν ξεχωριστό τρόπο, δηλαδή όχι με την συμβολή ανδρός αλλά με την θαυματουργό δύναμη του Θεού. Έτσι, ο Ιησούς γεννήθηκε περίπου το 7 π.Χ. στις 12 Νοεμβρίου. στη Βηθλεέμ, μια πόλη του Ισραήλ, κοντά στην Ιερουσαλήμ. Κατόπιν, η Μαριάμ (Μαρία) και ο μνηστήρας της Ιωσήφ, ένας πιστός και δίκαιος άνθρωπος, μαραγκός στο επάγγελμα, πήραν τον Ιησού και κατέφυγαν για λίγο καιρό στην Αίγυπτο. Επιστρέφοντας, εγκαταστάθηκαν στην φτωχική κωμόπολη Ναζαρέτ όπου και ανατράφηκε ο Ιησούς. Επίσης αναφέρεται ότι, όταν Ιησούς ήταν 12 χρονών και επισκέφθηκε με τους γονείς του την Ιερουσαλήμ, στην επιστροφή οι γονείς του τον έχασαν. Τον βρήκαν αφού επέστρεψαν πάλι στην Ιερουσαλήμ μέσα στο ναό, όπου συνομιλούσε με μορφωμένους άνδρες της πόλης οι οποίοι εξεπλάγησαν από τη σοφία του.

Διδασκαλία

Σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, επρόκειτο να υπάρξει ένα πρόσωπο που θα προετοίμαζε τον κόσμο για τον ερχομό του Μεσσία· σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές, αυτός ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αυτός ο οποίος εκτέλεσε το συγκεκριμένο προπαρασκευαστικό έργο. Όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 30 ετών, ο Ιωάννης τον βάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό και αναγνώρισε στο πρόσωπό του τον αναμενόμενο Μεσσία. Στην συνέχεια, ο Ιησούς ξεχώρισε μια ομάδα 12 πιστών μαθητών του, τους οποίους ονόμασε αποστόλους, και τους οποίους έστελνε κατά καιρούς να διαδώσουν τη διδασκαλία του.

Ο Ιησούς μετά την βάπτισή του κήρυξε στον κόσμο της υπαίθρου αλλά και των πόλεων, χρησιμοποιώντας κατά περίπτωση το ύπαιθρο, τα σπίτια που τον φιλοξενούσαν, τις κατά τόπους συναγωγές, ακόμα και το Ναό των Ιεροσολύμων. Μίλησε για την εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει ο άνθρωπος στο Θεό για τις καθημερινές του ανάγκες και τις αντιξοότητες της ζωής, για την θρησκευτική υποκρισία, και, κυρίως, για την σημασία μιας ενάρετης ζωής βασισμένης στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Σημαντικό στοιχείο της διδασκαλίας του είναι η κατάκριση που φέρνει η αθέτηση των εντολών του Θεού και η σωτηρία που δίνεται σε όσους πιστεύουν ότι αυτός είναι ο Μεσσίας. Τα παραπάνω τα συνέδεε με τις αναγγελίες του σχετικά με την ανάσταση των νεκρών, την “Ώρα της Κρίσεως”, την “Βασιλεία του Θεού”, και την “Κόλαση”. Χρησιμοποιούσε πολύ συχνά την μέθοδο των παραβολών για να μεταδώσει τα μηνύματα της διδασκαλίας του. Έδωσε τέλος απαντήσεις σε διάφορα ερμηνευτικά ζητήματα των Εβραϊκών Γραφών. Ο Ιησούς έγινε πολύ σύντομα γνωστός, αρχικά στις περιοχές της Γαλιλαίας και σταδιακά σε όλη την Ιουδαία, τόσο στην ύπαιθρο όσο και στα αστικά κέντρα και τα Ιεροσόλυμα, το θρησκευτικό κέντρο του Ιουδαϊσμού. Η διδασκαλία του Ιησού απευθυνόταν στους αναμένοντες τον Μεσσία Ιουδαίους αν και τα Ευαγγέλια αναφέρουν ότι είχε μιλήσει για το ότι μελλοντικά αυτή θα διαδοθεί παντού. Τα Ευαγγέλια επίσης περιγράφουν και πολλά θαύματα που έγιναν από τον Ιησού, τα οποία αφορούν κυρίως θεραπείες, και ότι ο ίδιος έλεγε ότι αυτά αποτελούν εχέγγυα για το ότι η διδασκαλία του προέρχεται από τον Θεό. Επίσης αναφέρουν ότι προείπε την καταστροφή του δεύτερου Ναού των Ιεροσολύμων, η οποία έγινε περίπου 40 χρόνια μετά, το 70 μ.Χ., και ότι έδωσε κάποιες προφητείες για την Συντέλεια του κόσμου.

Η αντιμετώπιση της διδασκαλίας του

Το μήνυμα του Ιησού είχε μεγάλη επίδραση στους ακροατές του και πολλοί από αυτούς θεώρησαν ότι πράγματι αυτός ήταν ο Μεσσίας. Άλλοι πάλι θεώρησαν ότι απλά ήρθε να προετοιμάσει τον ερχομό του πραγματικού Μεσσία ενώ κάποιοι είπαν πως ήταν κάποιος παλιός προφήτης που ήρθε και πάλι στη γη για να διδάξει. Μια ομάδα Εβραίων θρησκευτικών ηγετών κατηγόρησε τον Ιησού επειδή τα Σάββατα, την ιερή ημέρα ανάπαυσης των Ιουδαίων, έκανε θεραπείες. Επίσης κάποιοι από αυτούς δυσανασχετούσαν επειδή ο Ιησούς συναναστρεφόταν και ανθρώπους που θεωρούνταν άδικοι και ασεβείς, όπως οι φοροεισπράκτορες του Ρωμαϊκού κράτους. Ο Ιησούς από την πλευρά του, για το μεν θέμα του Σαββάτου αντέδρασε μιλώντας για υποκρισία των κατηγόρων του, για το δε θέμα των συναναστροφών του υποστήριξε ότι η συμπεριφορά του ήταν μέσα στα πλαίσια της έκκλησης για μετάνοια προς κάθε αμαρτωλό. Μια μερίδα από τους Εβραίους ηγέτες ανησύχησε μήπως ο Ιησούς, επειδή πολλοί νόμιζαν για Μεσσία, προκαλέσει κάποια εξέγερση ενάντια στους Ρωμαίους η οποία θα γινόταν αιτία για σφαγή των Εβραίων. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να θανατώσουν τον Ιησού για το γενικό καλό των Εβραίων. Ένας από τους δώδεκα αποστόλους, ο Ιούδας Ισκαριώτης, τους πρότεινε να τους τον παραδώσει με προδοσία, έναντι αμοιβής. Τα Ευαγγέλια μας περιγράφουν πως ο Ιησούς γνώριζε ότι έπρεπε να προετοιμαστεί για το τέλος του, όπως και με ποιον τρόπο θα πέσει στα χέρια των εχθρών του.

Ο θάνατος και η Ανάσταση

Ο Ιησούς μάζεψε τους Αποστόλους μαζί για ένα τελευταίο γεύμα, που είναι γνωστό ως «μυστικός δείπνος». Εκεί, εξήγησε στους μαθητές του, πως με τον θάνατό του θα καθιερωθεί μια νέα σχέση ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Πήρε το ψωμί και το κρασί από το τραπέζι, προσευχήθηκε και σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα αποχαιρετισμού το μοίρασε στους Αποστόλους του. Οι Χριστιανοί, σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού έχουν καθιερώσει το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.

• Μετά από το δείπνο, ο Ιησούς και οι Απόστολοι πήγαν στο Όρος των Ελαιών, ένα λόφο στην ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ, και στον κήπο της Γεσθημανής. Σε αυτόν τον κήπο, ο μαθητής του Ιησού, Ιούδας, έφερε τους στρατιώτες για να συλλάβουν τον Ιησού.
• Αυτοί τον οδήγησαν μπροστά στους ηγέτες των Ιουδαίων, οι οποίοι πραγματοποίησαν μια σύντομη δίκη και τον καταδίκασαν σε θάνατο.
• Οι νόμοι όριζαν πως για να πραγματοποιηθεί μια θανατική ποινή θα έπρεπε να εγκριθεί από τον Ρωμαίο κυβερνήτη της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο.
• Εκείνος, μη βρίσκοντας κάτι επιλήψιμο εναντίον του, τον έκρινε αθώο, παραπέμποντάς τον στην κρίση του λαού που είχε συγκεντρωθεί έξω από το μέγαρο. Έπειτα από την ιαχή του πλήθους: «ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ίωάν. 19,15) ο Πιλάτος αναγκάστηκε να καταδικάσει τον Ιησού σε σταυρικό θάνατο.
• Την επόμενη ημέρα, οι ηγέτες των Ιουδαίων ζήτησαν από τον Πιλάτο να σφραγιστεί ο τάφος και να τοποθετηθεί φρουρά και αυτός ικανοποίησε το αίτημα τους.
• Σύμφωνα με τους συγγραφείς των Ευαγγελίων, μετά από τρεις μέρες το σώμα του Ιησού είχε εξαφανιστεί από εκεί και ο Ιησούς εμφανιζόταν κατά διαστήματα σε πολλούς από τους μαθητές του.
• Μετά το γεγονός της Ανάστασης, πέρασε ακόμα 40 ημέρες στη γη και μετά “αναλήφθηκε”» δηλ. ανέβηκε στον ουρανό. Το γεγονός της Ανάστασης του Ιησού, κατέχει κεντρική θέση στη χριστιανική πίστη και διδασκαλία.
• Οι Απόστολοί του συνέχισαν να διδάσκουν το μήνυμά του Ιησού Χριστού που βρήκε ανταπόκριση στον τότε γνωστό κόσμο και συνεχίζει ακόμη και σήμερα.