Ικαρία

Ικαρία
Ικαρία είναι ένα Ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου και ανήκει στην ομώνυμη περιφερειακή ενότητα Ικαρίας.

Πρωτεύουσα και επίνειο του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος στη νοτιοανατολική ακτή της νήσου, ενώ δεύτερος αναπτυσσόμενος λιμένας είναι ο Εύδηλος στη βόρεια ακτή. Το όνομά της, το πήρε από τον γιο του Δαιδάλου, Ίκαρο, ο οποίος ξεβράστηκε στις ακτές αυτού του νησιού. Η Ικαρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε έκταση και με 160 χιλιόμετρα ακτογραμμή. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 8.423 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (στην απογραφή του 2001 ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 8.312 κατοίκους).

Η Ικαρία μαζί με τις γειτονικές νησίδες Φούρνοι αποτελούν την Περιφερειακή Ενότητα Ικαρίας. Ο Δήμος Ικαρίας δημιουργήθηκε το 2011 με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, από την συνένωση των τριών προϋπαρχόντων δήμων του νησιού, των δήμων Αγίου Κηρύκου, Ραχών και Ευδήλου. Πρωτεύουσα ορίστηκε ο Άγιος Κήρυκος Ικαρίας.

Η τοπογραφία της παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς εμφανίζει καταπράσινες πλαγιές και γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του. Διασχίζεται από την οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), του οποίου η υψηλότερη κορυφή είναι 1.041 μέτρα. Η πλειονότητα των χωριών χαρακτηρίζονται ορεινά, κάτι που οφείλεται στην ανάγκη προστασίας των κατοίκων από τις πειρατικές επιδρομές στο Μεσαίωνα. Η Ικαρία έχει παράδοση στην παραγωγή ενός δυνατού κόκκινου κρασιού, γνωστού από τον Όμηρο ως «Πράμνειος Οίνος».  Το νησί είναι σε μεγάλο κομμάτι του καλυμμένο από βλάστηση, κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση. Υπάρχει αφθονία νερού, ενώ έχει χτιστεί και φράγμα στο Πέζι για συγκράτηση των υδάτων και ύδρευση του νησιού.

Στα δυτικά βρίσκεται το δάσος του Ράντη, ένα από τα σπανιότερα χαρακτηριστικά μεσογειακά προϊστορικά δάση. Μέρος του νησιού είχε καταστραφεί από φονική πυρκαγιά το 1993. Υπάρχουν σπάνια και μοναδικά είδη ζώων στο νησί, όπως η σαύρα «κορκόφυλας», αλλά και ιδιαίτερη χλωρίδα. Εκτός από συνηθισμένα ζώα, χαρακτηριστικά είναι τα ημιάγρια κατσίκια ελευθέρας βοσκής (τα λεγόμενα «ρασκά» = ορεσκά, ορεσίβια), τα οποία συναντώνται παντού, διαταράσσοντας την χλωρίδα του νησιού με την υπερβόσκηση. Το κλίμα της Ικαρίας υπάγεται στον κλιματικό τύπο του μεσογειακού παράκτιου (Csb κατά Köppen), δηλαδή ξηρό και σχετικά θερμό καλοκαίρι με υγρούς και ήπιους χειμώνες.

Οι μεγαλύτερες πόλεις και οικισμοί του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος, ο Εύδηλος και ο Χριστός Ραχών. Άλλα μεγάλα χωριά και τουριστικά μέρη είναι:

  • ο Αρμενιστής,
  • το Καραβόσταμο,
  • το Γιαλισκάρι,
  • ο Μαγγανίτης και ο Κάμπος.

Οι κάτοικοι δεν είναι συγκεντρωμένοι, αλλά κατοικούν σχεδόν στο σύνολο του νησιού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση από το Καρκινάγρι, το οποίο μέχρι αρκετά πρόσφατα επικοινωνούσε με το υπόλοιπο νησί μόνο μέσω θαλάσσης και όταν ο καιρός το επέτρεπε, αφού δεν υπήρχε δρόμος που να το συνδέει.

Ικαρία σχετικές ειδήσεις: