Νίκος Παππάς

Γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1976 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καισαριανή. Είναι γιος του Στέλιου Παππά, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού. Από τα 19 του χρόνια οργανώθηκε στη Νεολαία Συνασπισμού. Σπούδασε οικονομικά στη Σκωτία και εργαζόταν ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Fraser of Allander του Πανεπιστημίου Στράθκλαϊντ. Έζησε στη Γλασκώβη και στο Εδιμβούργο (όπου είχε κάνει το master του) επί 11 χρόνια μέχρι που ήρθε στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διεύθυνση του πολιτικού γραφείου τού στενού του φίλου Αλέξη Τσίπρα.

Ο Νίκος Παππάς είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.Τον Ιανουάριο του 2013 ήρθε σε έντονη αντιπαράθεση με τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ, καθώς εκείνος τον κατηγόρησε ότι την είχε στην κατοχή του και την μοίραζε σε μέσα ενημέρωσης.

Στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015 εξελέγη βουλευτής Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως υπουργός Επικρατείας κατέθεσε νομοσχέδιο για την επανίδρυση της ΕΡΤ, ενώ ανέδειξε ως σημαντικότερο θέμα της υπουργίας του την αδειοδότηση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας, τα οποία λειτουργούσαν υπό ασαφές νομικό καθεστώς. Από τις 5 Νοεμβρίου του 2016 έως τις 9 Ιουλίου του 2019 ήταν υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 επανεξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Β3′ Νότιου Τομέα Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στις 18 Ιουλίου του 2019 ορίστηκε τομεάρχης Οικονομίας της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος.

Αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών

Με νόμο που έφερε στην Βουλή και ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο του 2016, για την αδειοδότηση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας παρακάμπτονταν το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, αρμόδιος ορίζονταν ο ίδιος ως Υπουργός Επικρατείας και ο αριθμός των καναλιών εθνικής εμβέλειας περιοριζόταν σε 4. Ο σχετικός διαγωνισμός διεξήχθη τον Αύγουστο του 2016, αναδείχθηκαν από αυτόν 4 υπερθεματιστές, αλλά η διαδικασία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί (Οκτώβριος 2016) καθώς εκκρεμούν προσφυγές τηλεοπτικών καναλιών ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ ούτε τα μη αδειοδοτημένα κανάλια έκλεισαν, ούτε τα νέα έχουν δημιουργηθεί.

Σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία, η διαδικασία αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών έδινε τέλος σε μια μακρά περίοδο 27 ετών, κατά την οποία αυτά λειτουργούσαν υπό ασαφές νομικό καθεστώς, δηλαδή με προσωρινές άδειες. Ο περιορισμός των αδειών σε 4 αποδόθηκε στην ανάγκη βιωσιμότητας των καναλιών, ενώ τέθηκαν ελάχιστα όρια εργαζομένων πλήρους απασχόλησης. Κατά την κυβέρνηση, ο διαγωνισμός ήταν διαφανής και αξιόπιστος και σχεδιάστηκε με κριτήριο το μέγιστο τίμημα για το Δημόσιο.

Η διαδικασία αυτή όμως έγινε και στόχος κριτικής από νομικής, οικονομικής και ηλεκτροτεχνικής άποψης. Ειδικοί ηλεκτρολόγοι μηχανικοί επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει τεχνικός λόγος να περιοριστούν οι άδειες σε 4, ενώ νομικοί επικέντρωσαν την κριτική τους στην παράκαμψη του κατά το Σύνταγμα αρμόδιου ΕΣΡ και στον αντισυνταγματικό περιορισμό του αριθμού των αδειών σε 4 που αντιστοιχεί σε περιορισμό του δικαιώματος ελευθερίας του λόγου, το οποίο δεν αντισταθμίζεται από κανένα ταμειακό όφελος.

• Τέλος, οι οικονομολόγοι Θεόδωρος Αλυσανδράτος και Σωτήρης Γεωργανάς έχουν κριτικάρει την δημοπρασία που ακολουθήθηκε διότι δεν μεγιστοποιεί τα έσοδα του δημοσίου.
• Βάσει των κατηγοριών αυτών, η αντιπολίτευση του άσκησε σφοδρή κριτική, αποδίδοντάς του τον χαρακτηρισμό «υπουργός-καναλάρχης»