Νότιγχαμ Φόρεστ

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ιδρύθηκε το 1865 από μια ομάδα ποδοσφαιριστών λίγα χρόνια έπειτα από τη διάσημη γειτονική ομάδα, τη Νοτς Κάουντι, η οποία έχοντας ιδρυθεί το 1862 είναι ο αρχαιότερος επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος. Το συμβούλιο της ομάδας καθιέρωσε το κόκκινο χρώμα για την ομάδα, προς τιμήν του Ιταλού επαναστάτη Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, οι οπαδοί του οποίου φορούσαν ερυθρά χιτώνια.

Το 1888 η Φόρεστ εντάχθηκε στην κατηγορία Football Alliance. Το 1892 κατέκτησε τον τίτλο με αποτέλεσμα να εισέλθει στην επαγγελματική ένωση (Football League). Ο πρώτος μεγάλος τίτλος της ομάδας ήταν το Κύπελλο Αγγλίας του 1898, όταν νίκησε την Ντέρμπι Κάουντι με 3-1. Εντούτοις στο πρωτάθλημα αγωνίστηκε μόνιμα στην Β΄ κατηγορία ως το 1949. Μάλιστα το 1914 τερμάτισε τελευταία και κινδύνευσε να εκδιωχθεί από την επαγγελματική κατηγορία. Το 1949 υποβιβάστηκε στην Γ΄ κατηγορία αλλά επέστρεψε στην Β΄ έπειτα από δύο χρόνια.

Μόλις το 1957 κατάφερε να προβιβαστεί στην Α΄ κατηγορία και το 1959 να κατακτήσει άλλη μια φορά το Κύπελλο Αγγλίας. Την εποχή αυτή καταφέρνει για πρώτη φορά να ξεπεράσει σε φήμη και επιτυχία τη συμπολίτισσα Νοτς Κάουντι. Ως το 1972 που υποβιβάστηκε ξανά είχε κάποιες επιτυχημένες χρονιές, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση το 1967.

Η περίοδος Μπράιαν Κλαφ

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 η Νότιγχαμ θεωρείτο ένα μικρό σωματείο για τα δεδομένα του αγγλικού επαγγελματικού πρωταθλήματος. Ώσπου ανέλαβαν τις τύχες του σωματείου ο Μπράιαν Κλαφ (Brian Clough) και ο βοηθός του Πίτερ Τέιλορ (Peter Taylor). Ο Κλαφ αποδείχθηκε ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου. Είχε ήδη κατακτήσει ένα πρωτάθλημα με την Ντέρμπι Κάουντι το 1972, όταν υπέγραψε στη Νότιγχαμ στις 6 Ιανουαρίου 1975, διαδεχόμενος τον Άλαν Μπράουν. Αναδιοργάνωσε την ομάδα και το 1977 κέρδισε την άνοδό της στην Α΄ κατηγορία, σχετικά δύσκολα αφού τερμάτισε στην τρίτη θέση. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε την επόμενη τριετία.

Την αμέσως επόμενη σεζόν, 1977-78, κέρδισε τον τίτλο, κάτι που ελάχιστες νεοφώτιστες ομάδες είχαν καταφέρει ως τότε και καμιά δεν κατάφερε έκτοτε. Το ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι την επόμενη χρονιά, 1978-79, κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών νικώντας στον τελικό τη σουηδική Μάλμοε με 1-0. Το 1980 ξανακέρδισε το ευρωπαϊκό κύπελλο νικώντας με 1-0 το Αμβούργο χάρις στην εκπληκτική παρουσία του γκολκίπερ Πίτερ Σίλτον.

Στην εκπληκτική εκείνη ομάδα αγωνίζονταν επίσης: οι αμυντικοί Βιβ Άντερσον (Viv Anderson, ο πρώτος μαύρος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην Εθνική Αγγλίας), Κένι Μπέρνς (Kenny Burns, Σκωτσέζος διεθνής), οι μέσοι Μάρτιν Ο’Νιλ (Martin O’Neill) και Άρτσι Γκέμιλ (Archie Gemmill, Σκωτσέζος) και οι επιθετικοί Τρέβορ Φράνσις (Trevor Francis), Τζον Ρόμπερτσον (John Robertson, Σκωτσέζος)

Οι επιτυχίες έρχονται η μία μετά την άλλη. Ο σύλλογος κατέκτησε το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και δύο Λιγκ Καπ. Επίσης, έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1983-84, όπου αποκλείστηκε από την ΡΣΚ Άντερλεχτ. Ήταν ένας άδικος αποκλεισμός, αφού πολύ αργότερα υποστηρίχτηκε ότι η ΡΣΚ Άντερλεχτ είχε δωροδοκήσει τον διαιτητή του δεύτερου ματς, ο οποίος πράγματι είχε ακυρώσει κανονικό γκολ της Νότιγχαμ.

Ακολούθησε μια ανανέωση και το 1989 είχε μια εκπληκτική χρονιά. Κέρδισε το Λιγκ Καπ, τερμάτισε τρίτη στο πρωτάθλημα ενώ στο Κύπελλο Αγγλίας έφτασε ως τον ημιτελικό τον οποίο έχασε στον επαναληπτικό τελικό από τη Λίβερπουλ Φ.Κ. στον τραγικό αγώνα του Χίλσμπορο, όπου 96 οπαδοί της Λίβερπουλ σκοτώθηκαν στις κερκίδες. Το 1990 ξανακέρδισε το Λιγκ Καπ, νικώντας την Όλνταμ Αθλέτικ στον τελικό. Επίσης, ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου το 1991, οπότε ηττήθηκε από την Τότεναμ Χότσπερ με 2-1 στην παράταση και του Λιγκ Καπ το 1992, όπου ηττήθηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτή η επιτυχημένη περίοδος τελείωσε με δυο κατακτήσεις του «Full Members Cup», ενός μικρότερης αξίας τροπαίου το 1989 και το 1992.

Η παρουσία του Κλαφ στο τιμόνι του συλλόγου έληξε το Μάιο του 1993 έπειτα από 18 χρόνια, όταν ο σύλλογος υποβιβάστηκε ξανά. Την περίοδο αυτή κέρδισε με το σύλλογο δυο ευρωπαϊκά τρόπαια, ένα πρωτάθλημα και τέσσερα Λιγκ Καπ.

Η μετά Κλαφ εποχή

Τη θέση του Κλαφ πήρε ο Φρανκ Κλαρκ (Frank Clark), παλιό αριστερό μπακ της ομάδας του 1979. Χρησιμοποιώντας κατά βάση τους παίκτες που είχε ο Κλαφ, κατάφερε να ανεβάσει πάλι το σωματείο στην Πρέμιερ Λιγκ και στη συνέχεια, το 1994-95 να τερματίσει στην τρίτη θέση κερδίζοντας τη συμμετοχή του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Ακολούθησαν μέτριες χρονιές, με αλλαγές προπονητών. Το 1997 υποβιβάστηκε αλλά ανέβηκε την αμέσως επόμενη σεζόν. Παρά την παρουσία ονομάτων στον πάγκο, όπως του Ρον Άτκινσον (Ron Atkinson) και του Ντέιβιντ Πλατ (David Platt), η ομάδα δεν κατάφερε τίποτα σπουδαίο. Μάλιστα σημείωσε μερικές από τις πιο οδυνηρές ήττες στην ιστορία της, με αποκορύφωμα τη συντριβή με 8-1 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1998-99.

Παράλληλα, αποτυχημένες επιλογές δημιούργησαν μεγάλα οικονομικά ανοίγματα στο σύλλογο. Έτσι αναγκάστηκε να μειώσει το μπάτζετ και να διώξει τους ακριβούς ποδοσφαιριστές. Μοιραία βολόδερνε στις χαμηλές θέσεις της δεύτερης κατά σειρά επαγγελματικής κατηγορίας. Τελικά, το χειρότερο δεν αποφεύχθηκε, αφού το 2005 υποβιβάστηκε στην Λιγκ Ουάν, δηλαδή την τρίτη κατά σειρά κατηγορία για πρώτη φορά μετά από 54 χρόνια. Ωστόσο, στις 3 Μαΐου 2008 μετά τη νίκη της επί της Γιόβιλ Τάουν με 3-2, τερμάτισε δεύτερη στη League One, κερδίζοντας έτσι την αυτόματη άνοδό της στην Τσάμπιονσιπ, στη δεύτερη δηλαδή κατά σειρά επαγγελματική κατηγορία στην Αγγλία.

Οι πρωτιές

• Η Νότιγχαμ Φόρεστ είναι η μοναδική ευρωπαϊκή ομάδα που έχει κερδίσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης περισσότερες φορές από το πρωτάθλημα της χώρας της.
• Το 1874 ο αρχηγός της Φόρεστ Sam Weller Widdowson ήταν ο πρώτος που φόρεσε επικαλαμίδες έξω από τις κάλτσες του, κόβοντας τα προστατευτικά που χρησιμοποιούσαν οι παίκτες του κρίκετ. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν εκατό χρόνια μέχρι οι επικαλαμίδες να γίνουν υποχρεωτικό ποδοσφαιρικό εξάρτημα από την αγγλική ομοσπονδία.
• Την ίδια εποχή σε έναν αγώνα της Νότιγχαμ εναντίον της Σέφιλντ Νόρφολκ (της μετέπειτα Σέφιλντ Γιουνάιτεντ) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σφυρίχτρα από διαιτητή. Ως τότε οι διαιτητές είχαν ένα σημαιάκι, όπως οι επόπτες. Την ιδέα είχε πάλι ο παίκτης της ομάδας Sam Widdowson.
• Το γήπεδο της Φόρεστ ήταν το πρώτο που τοποθετήθηκαν δίχτυα στα γκολπόστ τη δεκαετία του 1870. Ήταν άλλη μια ιδέας του αυτή Sam Widdowson.
• Ο Sam Widdowson είχε άλλη μία πρωτοποριακή ιδέα. Χρησιμοποίησε λάμπες γκαζιού στο γήπεδο της Φόρεστ, ώστε να διεξάγονται νυκτερινοί αγώνες. Η ιδέα αυτή δεν καθιερώθηκε από την ομοσπονδία, διότι υπήρχε φόβος για την ασφάλεια των θεατών αν τελείωνε πρόωρα το γκάζι κι επικρατούσε σκοτάδι. Όμως, με την καθιέρωση του ηλεκτρισμού, εκείνος πάλι ηλεκτροφώτισε το Σίτι Γκράουντ το 1909, αν και είχε συνταξιοδοτηθεί.
• Τα αδέρφια Φρανκ και Φρεντ Φόρμαν (Forman), ήταν τα πρώτα αδέρφια ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν τόσο στην ίδια επαγγελματική ομάδα, τη Φόρεστ, όσο και στην Εθνική Αγγλίας το 1899. Επίσης, πέτυχαν μια ακόμα πρωτιά σκοράροντας και οι δύο σε διεθνή αγώνα εναντίον της Ιρλανδίας.
• Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν η πρώτη ομάδα που πλήρωσε πάνω από 1.000.000 λίρες για μεταγραφή, όταν αγόρασε τον Τρέβορ Φράσνις (Trevor Francis) από την Μπέρμιγχαμ Σίτι.
• Η ομάδα έχει το προνόμιο πέντε πρώην ποδοσφαιριστές της ή μάνατζερ να βρίσκονται στο Football Hall of Fame της Αγγλίας. Είναι οι: Ian Wright, Brian Clough, Roy Keane, Peter Shilton και Viv Anderson.
• Στις αρνητικές πρωτιές της Φόρεστ είναι το γεγονός ότι είναι η μόνη ευρωπαϊκή ομάδα κάτοχος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που αργότερα υποβιβάστηκε στην τρίτη κατηγορία της χώρας της.
• Η αργεντίνικη Ιντεπεντιέντε καθιέρωσε την κόκκινη φανέλα, όταν το 1907 η Φόρεστ έκανε μια περιοδεία στην Αργεντινή.
• Τα γήπεδα Σίτι Γκράουντ (City Ground) της Φόρεστ και Μίντοου Λέιν (Meadow Lane) της Νοτς Κάουντι είναι τα πιο κοντινά ποδοσφαιρικά γήπεδα στην Αγγλία. Απέχουν μόλις 330 γιάρδες.