Παναγιώτης Γιαννάκης

Πρώτη ομάδα της καριέρας του Παναγιώτη Γιαννάκη υπήρξε ο Ιωνικός Νικαίας από το 1972 όταν ο αθλητής ήταν 13ων ετών. Το 1975 με την Εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης Παίδων Ελλάδας κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας με τον ίδιο να σημειώνει 80 πόντους και να είναι από τους κορυφαίους της ομάδας. Με ηγέτη τον Γιαννάκη το 1976 ο Ιωνικός Νικαίας κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας εφήβων στη Λάρισα με αντίπαλο τον Ηρακλή. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1976, στο Τουρνουά της ΔΕΘ, ο Παναγιώτης Γιαννάκης σε ηλικία 17 ετών, αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την Εθνική ανδρών.

Με τη βοήθειά του ο Ιωνικός προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία και αποτέλεσε μια αξιόλογη ομάδα καθώς τερμάτισε στην 5η θέση το 1978 και την 6η θέση το 1979 κερδίζοντας τη συμμετοχή στο Κύπελλο Κόρατς. Το 1979 με την Εθνική Ελλάδας ο Γιαννάκης συμμετείχε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Μεσογειακούς αγώνες από την εθνική Ελλάδας που είναι και το μοναδικό έως σήμερα. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος για την περίοδο 1979-80.

Το 1982 επιλέχθηκε στο νούμερο 205 στο ντραφτ του ΝΒΑ, από τους Μπόστον Σέλτικς. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που επιλέχθηκε από ομάδα του ΝΒΑ δίχως να έχει παράλληλα την αμερικάνικη υπηκοόητα αλλά και ο πρώτος το κατάφερε έχοντας διδαχθεί το μπάσκετ στην Ελλάδα. Την περίοδο 1980-81 στις 24 Ιανουαρίου 1981 με αντίπαλο τον Άρη σημείωσε 73 πόντους σε έναν αγώνα που έληξε με σκορ 113-114 υπέρ του Άρη με το Γκάλη να σημειώνει 62 πόντους.

1984-1987: Κυρίαρχος στην Ελλάδα με τον Άρη και πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική

Το καλοκαίρι του 1984 αποκτήθηκε από τον Άρη ο οποίος δεν είχε καταφέρει να επικυρώσει με τίτλους την ανωτερότητά του καθώς στα 4 χρόνια που βρισκόταν ο Γκάλης στη σύνθεσή του είχε κατακτήσει μόνο το πρωτάθλημα το 1983. Η συνεργασία του με το Νίκο Γκάλη έκανε τον Άρη κυρίαρχη δύναμη στο ελληνικό πρωτάθλημα. Κατά την πρώτη χρονιά ο 1984-85, Άρης κατέκτησε το νταμπλ και συμμετείχε στην τετράδα του Κυπέλλου Κόρατς σημειώνοντας την πιο επιτυχημένη χρονιά της έως τότε ιστορίας του.

Ακολούθησε ένα ακόμη πρωτάθλημα το 1986 και κατά τη συμμετοχή του με την εθνική Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας κατέκτησε την 10η θέση στην πρώτη εμφάνιση της Ελλάδας στο θεσμό. Την περίοδο 1986-87 ο Γιαννάκης αναδείχθηκε πρωταθλητής και κυπελλούχος Ελλάδας. Ως αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας αποτελώντας έναν από τους κορυφαίους αθλητές της διοργάνωσης.

1987-1993: Στην ελίτ της Ευρώπης με τον Άρη και την Εθνική Ελλάδας

Οι επόμενες τρεις σεζόν αποτέλεσαν μια περίοδο που ο Άρης ήταν κυρίαρχος του αθλήματος στην Ελλάδα αλλά και μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Το 1988, 1989, 1990 ο Άρης κατέκτησε το νταπλ στην Ελλάδα και συμμετείχε σε τρία διαδοχικά φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με το Γιαννάκη και το Γκάλη να ηγούνται της ομάδας.

Το 1989 στο φάιναλ φορ του Μονάχου ο Άρης κατέκτησε την 3η θέση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και αυτή είναι η καλύτερη επίδοση στην ιστορία του συλλόγου στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το καλοκαίρι του 1989 στο Ευρωμπάσκετ 1989 ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατέκτησε με την εθνική Ελλάδος το ασημένιο μετάλλιο. Η διάκριση θεωρήθηκε ανάλογης αξίας με την κατάκτηση της πρώτης θέση του 1987 καθώς οι αντίπαλοι υπήρξαν ακόμα πιο ισχυροί και το επίπεδο πιο δύσκολο. Στον ημιτελικό απέναντι στη Σοβιετική Ένωση η αμυντική κυρίως παρουσία του Γιαννάκη υπήρξε καθοριστική καθώς κέρδισε το τελυταίο καθοριστικό φάουλ, εξασφαλίζοντας το ασημένιο μετάλλιο και αποδεικνύοντας ότι η Εθνική Ελλάδος ανήκε πλέον στις κορυφαίες εθνικές ομάδες της Ευρώπης.

Το 1990 μετά από το τρίτο του φάιναλ φορ με τον Άρη στο κύπελλο Πρωταθλητριών, αναδείχθηκε νταμπλούχος Ελλάδας, συμμετείχε στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής και κατέκτησε την 6η θέση με την Εθνική Ελλάδας. Το 1991 κατέκτησε για τελευταία φορά το πρωτάθλημα Ελλάδας στην καριέρα του και με την εθνική Ελλάδος συμμετείχε στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1991. Το 1992 αναδείχθηκε κυπελλούχος Ελλάδας.

Η περίοδος 1992-93 υπήρξε η τελευταία του με τον Άρη ενώ ήδη είχε αποχωρήσει από το σύλλογο ο Νίκος Γκάλης. Αρχηγός πλέον και του Άρη ο Παναγιώτης Γιαννάκης, οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το οποίο ήταν και το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του Άρη. Ήταν η 5η φορά που με τον Άρη βρέθηκε στα ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης όμως εκείνη τη χρονιά ο Γιαννάκης ευτύχησε να φτάσει στον τελικό και με τη νίκη επί της Εφές Πίλσεν. Στη συνέχεια κατέκτησε την 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ 1993 με την Εθνική Ελλάδος.

Την επόμενη σαιζόν αγωνίστηκε στον Πανώνιο. Εκεί έχοντας ως συμπαίκτες το Φάνη Χριστοδούλου και το Χένρι Τέρνερ δημιούργησαν μια αξιόλογη ομάδα που έφτασε έως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς όπου αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ ο οποίος κατέκτησε και το τρόπαιο. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν ο Γιαννάκης συμμετείχε στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ του Καναδά.

1994-1996: Στην κορυφή της Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό

Το καλοκαίρι του 1994 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό όπου βρήκε ξανά ως συμπαίκτη το Νίκο Γκάλη και πρόλαβαν να αγωνιστούν μαζί έως την αποχώρηση του Γκάλη λίγο μετά το ξεκίνημα της περιόδου, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε το ρόλο του αρχηγού της ομάδας. Το 1995 αγωνίστηκε με τον Παναθηναϊκό για 7η φορά στην καριέρα του σε ημιτελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Σαραγόσα. Ο τραυματισμός του λίγο πριν το ημίχρονο αποδείχθηκε καθοριστικός για την εξέλιξη του αγώνα καθώς ο Παναθηναϊκός που προηγούνταν σε όλη τη διάρκεια που ο Γιαννάκης αγωνιζόταν δεν κατάφερε να αναδειχθεί νικητής, κατέκτησε ωστόσο την 3η θέση, διάκριση που σημείωσε ο Γιαννάκης για 2η φορά στην καριέρα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν κατέκτησε την 4η θέση με την Εθνική Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας.

Την επόμενη σεζόν ο Γιαννάκης έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο την αθλητική του καριέρα. Αρχικά κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό με συμπαίκτη το Ντομινίκ Ουΐλκινς. Στη συνέχεια ως αρχηγός του Παναθηναϊκού κατέκτησε και σήκωσε το τρόπαιο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και πλέον εκτός από πρωταθλητής Ευρώπης σε εθνικό επίπεδο, αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και σε συλλογικό, μετά από 5 φάιναλ φορ στο θεσμό και τεράστια προσπάθεια και επιμονή από τον ίδιο. Στο τέλος της ίδιας σεζόν για πρώτη φορά στην καριέρα του, καθώς η Εθνική Ελλάδος μετά το 1952 συμμετείχε για 2η φορά στην ιστορία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έπαιξε στη διοργάνωση της Ατλάντα το 1996 και κατέκτησε την 5η θέση με την οποία ο Γιαννάκης ολοκλήρωσε την άκρως επιτυχημένη καριέρα του ως παίκτης. Στις 2 Αυγούστου 1996, έχοντας απέναντί του τη Βραζιλία, έπαιξε για τελευταία φορά με τη γαλανόλευκη φανέλα.

Προπονητική καριέρα

Το 1997 ο Παναγιώτης Γιαννάκης ανέλαβε το ρίσκο να γίνει προπονητής της Εθνικής Ανδρών μη έχοντας προηγούμενη εμπειρία από τη θέση του πάγκου. Οδήγησε την Εθνική Ελλάδος στην 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας 1997 και επίσης στην 4η θέση στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας τι 1998. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Αθήνας η πρόκριση για τον τελικό χάθηκε στην παράταση ενώ και στις δυο περιπτώσεις η Ελλάδα αποκλείστηκε από την Εθνική Γιουγκοσλαβίας η οποία κατέκτησε και το Ευρωμπάσκετ και το Μουντομπάσκετ και υπήρξε σαφώς πιο ισχυρή.

2001-2004: Τελικός FIBA Europe League με το Μαρούσι

Το 2001 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου και την επόμενη σεζόν ανέλαβε το Μαρούσι. Το 2004 οδήγησε το Μαρούσι στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα Ελλάδας που είναι και η πιο καλή επίδοση που είχε ποτέ η ομάδα. Στην Ευρώπη οδήγησε το Μαρούσι στον τελικό του FIBA Europe League όπου ηττήθηκε από την Ούνικς Καζάν. Το 2003 ανέλαβε προπονητής στο Μαρούσι. Το 2004, παράλληλα με τη θέση του στο Μαρούσι, ανέλαβε ξανά προπονητής της Εθνικής Ανδρών λίγο πριν την Ολυμπιάδα του 2004 και οδήγησε την ομάδα στην 5η θέση της διοργάνωσης.

2005-2008: Πρώτος στην Ευρώπη και δεύτερος στον κόσμο με την Εθνική Ελλάδος

Κρατώντας σταθερά το Μαρούσι στις πρώτες θέσεις του ελληνικού πρωταθλήματος συμμετείχε με την Εθνική Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου και 18 χρόνια μετά το Ευρωμπάσκετ του 1987 που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ως αρχηγός και παίκτης της εθνικής το κατέκτησε το 2005 και ως προπονητής. Το 2006 οδήγησε την Εθνική στη δεύτερη θέση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στη Σαϊτάμα, αποκλείοντας στον ημιτελικό της διοργάνωσης τη Ντρημ Τημ. Το 2007 οδήγησε την Εθνική στην τέταρτη θέση του Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας.

2008-2010: Ημιτελικός και τελικός Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό

Το Φεβρουάριο του 2008 παράλληλα με την εθνική Ελλάδος ανέλαβε και την ομάδα του Ολυμπιακού. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν συμμετείχε με την εθνική Ελλάδος στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου και κατέκτησε την 5η θέση ενώ το Δεκέμβριο του 2008 απομακρύνθηκε από την εθνική. Το 2009 οδήγησε τον Ολυμπιακό μετά από 10 χρόνια σε φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό. Την επόμενη χρονιά οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό της Ευρωλίγκα και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος. Αποτέλεσε έτσι το μοναδικό Έλληνα που συμμετείχε σε τελικό Ευρωλίγκα ως παίκτης και προπονητής.

Από το 2012 ως σήμερα

• Τον Ιούνιο 2012 ανέλαβε προπονητής της γαλλικής Λιμόζ, όπου παρέμεινε για μία σαιζόν.
• Τον Απρίλιο του 2013 ανέλαβε την Εθνική μπάσκετ ανδρών της Κίνας, με συμβόλαιο τριετούς διαρκείας, αλλά αποχώρησε το 2014 από τον πάγκο της.
• Στις 7 Ιουλίου 2017 υπέγραψε συμβόλαιο με τον Άρη.
• Έτσι επανήλθε στην ομάδα που έδρασε και σημείωσε μεγάλη επιτυχία ως παίκτης.
• Ο Άρης είναι η πρώτη ομάδα που προπονεί ο Γιαννάκης μετά από το 2014. Ο ίδιος δήλωσε ότι “γύρισε πίσω στο σπίτι του”.
• Απομακρύνθηκε από τον Άρη, μετά από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα της ομάδας, στις 21 Μαρτίου 2018.