Ο Γκάλης "αποχαιρετά" τον Γιαννακόπουλο
"Τον γνώρισα ως πρόεδρο, τον ένιωσα πατέρα", γράφει ο Νίκος Γκάλης για τον Παύλο Γιαννακόπουλο.
Στις 20 Αυγούστου του 1929, ο Δημήτρης και η Κατερίνα Γιαννακοπούλου, αποκτούν τον πρώτο τους γιο. Τον Παύλο… Ο Παύλος Γιαννακόπουλος κατάγεται από την Σελλασία της Σπάρτης, εκεί όπου προσφάτως οι πατριώτες του, τίμησαν την οικογένεια Γιαννακόπουλου, με ένα μνημείο που θα στέκει σε αυτή τη γωνιά της σπαρτιατικής γης για πάντα.
Ο Παύλος θα μεγαλώσει στην Αθήνα. Θα παίξει μπάλα με τα αδέρφια και τους φίλους του στις λασπωμένες αλάνες στο Γκάζι. Πριν κλείσει τα 21 χρόνια του, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του, όταν ο πατέρας του φεύγει από τη ζωή. Δεν έχει επιλογές. Οφείλει να μείνει και θα μείνει όρθιος. Πρέπει να τα καταφέρει για όλη την οικογένεια. Ακόμη και αν χρειαστεί να δουλεύει από το ξημέρωμα μέχρι τα βαθιά μεσάνυχτα… Θα δουλέψει σκληρά. Σκληρότερα από τον καθένα. Για να πετύχει τον στόχο του, τον κάθε στόχο που έβαζε, ξέχναγε γιορτές, αργίες και διακοπές. Δούλευε νυχθημερόν. Με πείσμα και διορατικότητα. Αυτόν τον συνδυασμό που γεννά την επιτυχία. Ο συνδυασμός που μετατρέπει ένα μικρό φαρμακείο στην οδό Πειραιώς σε μία παγκόσμια αυτοκρατορία.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της φαρμακευτικής, όπου και υπήρξε ο ιδιοκτήτης της ΒΙΑΝΕΞ μαζί με τα δύο αδέρφια του. Το 1924, ο πατέρας του, Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανοίγει ένα από τα πρώτα φαρμακεία των Αθηνών και ο Παύλος κάνει εκεί τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τη δεκαετία του ’50. Το 1960 ιδρύει την εταιρεία ΦΑΡΜΑΓΙΑΝ οπού 11 χρονιά αργότερα θα μετονομαστεί σε ΒΙΑΝΕΞ.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του Συλλόγου Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Ειδών και Ειδικοτήτων (ΣΑΦΕΕ), πρόεδρος του Συνδέσμου Εμπορικών Αντιπροσώπων Αθηνών, καθώς και αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), ενώ βραβεύθηκε πολλές φορές από οικονομικούς, επιχειρηματικούς και επιστημονικούς φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού. Για τη συνολική του προσφορά στην ελληνική φαρμακευτική αγορά τιμήθηκε από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής, τον Απρίλιο του 2017.
Με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού ασχολήθηκε από το 1972. Το 1973 εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του Παναθηναϊκού. Το 1979 τη χρονιά που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική και ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος κατάφερε να αναγεννήσει το μπασκετικό τμήμα του Παναθηναικού και να το οδηγήσει μαζί με τον αδερφό του Θανάση στην κατάκτηση έξι ευρωπαϊκών τροπαίων, 13 πρωταθλημάτων και 9 κυπέλλων Ελλάδας. Τα πρώτα χρόνια η ομάδα μπάσκετ πάλευε στα ιστορικά …χώματα του Τάφου του Ινδού, ο οποίος μετονομάστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2015 σε κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» σε μια αξέχαστη στιγμή αναγνώρισης στην προσφορά του. Από εκεί κατάλαβε πως θα πρέπει να βρει μια μεγαλύτερη στέγη για να παρελάσουν τα φανταχτερά ονόματα τεράστιων αθλητών και έτσι μετακόμισε αρχικά στη Γλυφάδα και εν συνεχεία στο ΟΑΚΑ που μέχρι σήμερα αποτελεί τη «Μέκκα» του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Τα πρώτα χρόνια δεν ήταν εύκολα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να δαπανά τεράστια ποσά για να φέρει παίκτες όπως οι: Αντόνιο Ντέιβις, Άριαν Κόμαζετς, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Τιτ Σοκ, Σάσα Βολκόφ και παράλληλα να ντύσει στα πράσινα τους πιο ταλαντούχους Έλληνες όπως οι Φραγκίσκος Αλβέρτης, Νίκος Οικονόμου, Χρήστος Μυριούνης. Ήταν ο Άρης, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός επί ημερών Γιάννη Ιωαννίδη που για πολλούς λόγους στερούσαν τη χαρά της επιτυχίας από τον Παύλο και την οικογένεια του. Κάπου τότε ήρθε και το πρώτο μεγάλο ταρακούνημα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη μεταγραφή όλων των εποχών (εν Ελλάδι) με την απόκτηση του Νίκου Γκάλη! Λίγους μήνες μετά ήρθε επιτέλους ο πρώτος τίτλος που αφορούσε το Κύπελλο του 1993 ενώ τα πρώτα… σήματα αυτού που θ’ ακολουθούσε στην Ευρώπη ήρθαν με τη συμμετοχή της ομάδας στα final 4 του 1994 και 1995 σε Τελ Αβίβ και Σαραγόσα αντίστοιχα.
Το καλοκαίρι του 1995 θα μείνει για πάντα στην ιστορία καθώς θα πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη μεταγραφή μέχρι και σήμερα στη γηραιά ήπειρο. Η τρέλα, το πάθος και το πείσμα του Παύλου Γιαννακόπουλου θα φέρει στην Ελλάδα τον τεράστιο Ντομινίκ Γουίλκινς! Ένα από τα πιο βαριά ονόματα του ΝΒΑ θα ερχότανε στη χώρα για να φορέσει τη φανέλα με το «τριφύλλι» στο στήθος. Το Ανατολικό Αεροδρόμιο θα βούλιαζε από χαρά και το ΟΑΚΑ στην πρώτη προπόνηση του Ντομινίκ θα έχει στις εξέδρες του 12.000 λαού! Το ποτάμι της δόξας φούσκωνε και λίγους μήνες αργότερα το πρώτο Ευρωπαϊκό θα ερχότανε στην Ελλάδα! Το Παρίσι είχε μετατραπεί στην αψίδα του θριάμβου και ο Παναθηναϊκός ήταν Πρωταθλητής Ευρώπης με τον Στόγιαν Βράνκοβιτς να σταματά τον Μοντέρο και να στέλνει τα εκατομμύρια των φίλων του Συλλόγου στα ουράνια.
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 ο Παναθηναϊκός θα πετύχαινε ακόμη έναν τεράστιο στόχο, ένα όνειρο πολλών ετών. Μετά από 14 χρόνια η ομάδα θα επέστρεφε στην κορυφή της Ελλάδας κατακτώντας το Πρωτάθλημα απέναντι στον ΠΑΟΚ. Τότε ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Είναι η ακριβή τρέλα μου. Γιατί για μένα είναι χόμπι και όχι οικονομική επιχείρηση. Όποιος πει ότι από τα αθλήματα αυτά βγάζεις χρήματα, θα πει ψέματα. Είμαι 27 χρόνια στον Παναθηναϊκό και δυστυχώς δεν υπήρξε μια χρονιά που να είχα οικονομικό κέρδος. Εγώ έχω πελάτες 10 εκατομμύρια Έλληνες, δεν μπορώ να χρησιμοποιώ το άθλημα αυτό σαν μοχλό πίεσης. Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος το κάνει, εγώ τουλάχιστον αυτό το απορρίπτω αναφανδόν. Δεν είχα, ούτε έκανα σκέψη ποτέ μου να χρησιμοποιήσω το άθλημα για οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια του Θεού, δεν χρειάστηκε να το κάνω».
Το όνομα του Παναθηναϊκού το άκουγες σε όλες τις γωνιές της Γης. Στον πάγκο κάθισαν προπονητές όπως οι: Ντουρξάιρ, Κυρίτσης, Ιορδανίδης, Πολίτης, Κιουμουρτζόγλου, Παβλίσεβιτς, Μάλκοβιτς, Σούμποτιτς, Ομπράντοβιτς ενώ τη φανέλα φόρεσαν τεράστια ονόματα του αθλήματος όπως οι: Γουίλκινς, Βράνκοβιτς, Κόμαζετς, Σοκ, Βολκοφ, Σκοτ, Σάλεϊ, Μποντίρογκα, Ράτζα, Τζεντίλε, Ρέμπρατσα, Κάτας, Κουτλουάϊ, Μπατίστ, Τομάσεβιτς, Γιασικεβίτσιους, Σισκάουσκας, Πέκοβιτς, Νίκολας και άλλοι πολλοί, ενώ πάντοτε την ομάδα στελέχωναν οι κορυφαίοι Έλληνες αθλητές όπως οι: Γκάλης, Αλβέρτης, Διαμαντίδης, Χριστοδούλου, Σπανούλης, Γιαννάκης, Κόρφας, Παταβούκας, Τσαρτσαρής, Φώτσης, Ντικούδης, Παπαδόπουλος, Καλαϊτζής, Καλάθης και τόσοι ακόμη που παρέλασαν μπροστά στα μάτια των φίλων της ομάδας. Όλες αυτές οι προσωπικότητες είχαν ένα κοινό μεταξύ τους: Αγάπησαν και σεβάστηκαν τον Παύλο Γιαννακόπουλο που ήταν κάτι περισσότερο από ένας πρόεδρος του Συλλόγου.
Το 2012 αποχώρησε από την προεδρία της ομάδας, μεταβιβάζοντας τις μετοχές του στον γιο του, Δημήτρη, ο οποίος συνεχίζει το έργο του στο «τριφύλλι». Έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιουνίου 2018, σκορπώντας θλίψη σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Κάποιες από τις σπουδαιότερες στιγμές του στον Παναθηναϊκό
"Τον γνώρισα ως πρόεδρο, τον ένιωσα πατέρα", γράφει ο Νίκος Γκάλης για τον Παύλο Γιαννακόπουλο.