Η Πλατεία Ομονοίας αποτελεί κόμβο των οδών Πανεπιστημίου, Σταδίου, Αθηνάς, Πειραιώς, Αγ. Κωνσταντίνου και 3ης Σεπτεμβρίου. Η πλατεία διαμορφώνεται το 1846 και αρχικά παίρνει το όνομα Πλατεία Ανακτόρων, ίσως επειδή στο αρχικό πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας το 1834 (1833;) που έγινε από τους αρχιτέκτονες Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ προόριζε το συγκεκριμένο χώρο για την ανέγερση των Ανακτόρων.
Στη συνέχεια προς τιμήν του Βασιλιά Όθωνα η πλατεία μετονομάστηκε σε Πλατεία Όθωνος για να λάβει τελικώς το σημερινό της όνομα ως Πλατεία Ομονοίας το 1862, όταν στο χώρο αυτό δόθηκε όρκος «ομονοίας» από τους αρχηγούς των αντιπάλων πολιτικών παρατάξεων της εποχής οι οποίες είχαν προκαλέσει αιματηρές ταραχές στη χώρα.
Στα τέλη του 19ου αιώνα η πλατεία δενδροφυτεύεται, κατασκευάζεται στο κέντρο της πολυγωνική εξέδρα μουσικής, φωταγωγείται και αποτελεί κέντρο κοσμικής κίνησης, καθώς πέραν από αφετηρία του σιδηροδρόμου, η είσοδος του οποίου ήταν στην οδό Αθηνάς, περιμετρικά της υπάρχουν σημαντικά ξενοδοχειακά κτήρια και τα παγκάκια της δίνουν τη δυνατότητα ανάπαυσης στους περιπατητές της αγοράς.
Από το 1925 έως το 1930 η πλατεία ανασκάπτεται και η δημιουργία του υπόγειου σταθμού του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου Πειραιώς – Αθηνών γίνεται η αιτία της ανάπλασης της. Η Πλατεία Ομονοίας γίνεται κυκλική, μαρμάρινα κιγκλιδώματα τοποθετούνται στις εισόδους του υπόγειου σταθμού, η όψη της πλησιάζει τα ευρωπαϊκά πρότυπα και η ευρύτερη περιοχή αρχίζει να αποκτά σημαντικό εμπορικό χαρακτήρα. Η χρήση του σταθμού στην Ομόνοια (Αθήνα) δημιουργεί την ανάγκη κατασκευής υπόγειου εξαερισμού και το 1931 ο Δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης ανακοινώνει την ανάπλαση της πλατείας στην οποία οι τρύπες των αεραγωγών προβλεπόταν να καλυφθούν με τη μορφή ψηλών κιόνων στη βάση των οποίων θα τοποθετούνταν αγάλματα των εννέα Μουσών. Αντί των εννέα Μουσών της μυθολογίας τοποθετήθηκαν οκτώ αγάλματα για λόγους συμμετρίας και έστω κι αν το πρόβλημα του εξαερισμού του υπόγειου σταθμού είχε καλυφθεί το αισθητικό αποτέλεσμα της πλατείας δεν ικανοποίησε τους Αθηναίους, γεγονός που οδήγησε στην αποξήλωση των Μουσών.
Η δεκαετία του ’50 αποτελεί χρόνο εκσυγχρονισμού για όλη την Αθήνα και βεβαίως και για την Ομόνοια. Το 1954 γίνεται διαρρύθμιση στον υπόγειο χώρο του σταθμού όπου κατασκευάζεται μια υπόγεια πλατεία με τράπεζες, ταχυδρομείο και καταστήματα, ενώ κατασκευάζονται και οι πρώτες κυλιόμενες σκάλες. Το 1958 διεξάγεται διαγωνισμός από το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων για την ανάπλαση της Πλατείας Ομονοίας τον οποίο κερδίζουν ο γλύπτης Γιώργος Ζογγολόπουλος και ο αρχιτέκτονας Κώστας Μπίτσιος. Η πρόταση των Ζογγολόπουλου και Μπίτσιου περιλαμβάνει μια κυκλική υδάτινη γλυπτική σύνθεση στο κέντρο της οποίας υπάρχει το αφαιρετικό γλυπτό «Ποσειδώνας» του Γιώργου Ζογγολόπουλου.
Η πλατεία αναδιαμορφώνεται, χωρίς το γλυπτό, και τα «σιντριβάνια της Ομόνοιας» γίνονται τοπόσημο της πόλης, ενώ η πλατεία αποτυπώνεται πολλάκις στον ελληνικό κινηματογράφο. Το 1988 η πλατεία μεταμορφώνεται για μια ακόμη φορά, ενώ διατηρεί την κυκλική της μορφή, γρασίδι, λουλούδια καθώς και φοίνικες περιμετρικά να την καλύπτουν παρ’όλα αυτά στο κέντρο της τοποθετείται το γλυπτό «Δρομέας» του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου.
Το 2004 η Ελλάδα θα είναι η χώρα τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων και η Αθήνα μεταμορφώνει. Η “αυλαία” για την στρογγυλή πλατεία Ομονοίας με το σιντριβάνι και τον “Δρομέα” στο κέντρο της θα πέσει το 1992 όταν η πλατεία χάνει το πράσινο και το “Δρομέα” και ένας καινούριος σχεδιασμός ξεκινά. Με πρόγραμμα που εφαρμόζεται από το 2001 από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΥΠΕΧΩΔΕ), την Αττικό Μετρό, την Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ) και τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας (ΟΑΣΑ), το ιστορικό κέντρο της πόλης αναβαθμίζεται και η Πλατεία Ομονοίας αποκτά παραλληλόγραμμο σχήμα, οι κυκλοφοριακές συνθήκες αλλάζουν και οι όψεις των κτηρίων που την περιβάλλουν αποκαθίστανται. Η αλλαγή του σχήματος της πλατείας επιτρέπει τη σημαντική αύξηση της επιφάνειάς της και έχει στόχο την απόδοση μεγαλύτερου χώρου κυκλοφορίας στους πεζούς. Στη νέα πλατεία τοποθετείται το γλυπτό «Πεντάκυκλο» του Γιώργου Ζογγολόπουλου με το οποίο ο διεθνούς φήμης Έλληνας γλύπτης έλαβε μέρος στη Μπιενάλε Βενετίας το 2001.
Κορωνοϊός Ελλάδα: Από χθες το βράδυ τέθηκε σε εφαρμογή το επιχειρησιακό σχέδιο «φυσαρμόνικα». Οι αστυνομικοί παραμένουν στις πλατείες έως ότου μειωθεί ο συνωστισμός.
Η Όλγα Κεφαλογιάννη αναφέρθηκε στον "Μεγάλο Περίπατο" τονίζοντας ότι ήταν ένα μεγάλο λάθος.
Ο Κώστας Μπακογιάννης ανακοίνωσε ότι το έργο του "Μεγάλου Περιπάτου" της Αθήνας πρόκειται να ξηλωθεί το επόμενο διάστημα.
Ομόνοια πλατεία: Οι ιδιοκτήτες δεν περιορίζονται μόνο στην ενδεχόμενη πώληση του κτηρίου, αλλά διερευνούν και το ενδεχόμενο της ενοικίασης του, με τη διαδικασία να υλοποιεί η εταιρεία συμβούλων Cushman & Wakefield Proprius.
Brown Acropol by Brown Hotels: Το ξενοδοχείο μας υποδέχεται για μια μοναδική εμπειρία φιλοξενίας τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας.
«Μεγάλος Περίπατος»: Η κίνηση νωρίς το πρωί στο κέντρο της πόλης ήταν πολύ αυξημένη, τμηματικά, στους πιο κεντρικούς οδικούς άξονες της πόλης.
Μεγάλος Περίπατος αλλαγές: Το μεγάλο πρότζεκτ του Δήμου Αθηναίων για την αναβίωση και ενοποίηση της Αθήνας παίρνει ξεκινά από σήμερα την εφαρμογή του.
Κρανίδι, Μαλακάσα, Πλατεία Ομονοίας, Λέσβος, Χίος και Σάμος είναι μόνο κάποια από τα «σημεία» της χώρας μας όπου οι μετανάστες δρουν ανενόχλητοι. Το ζήτημα αυτό θέτει επί τάπητος στο blog του στο pagenews.gr ο Λάμπρος Καλαρρύτης τονίζοντας μεταξύ άλλων πως η ιστορία αυτή δεν θα τελειώσει ομαλά.
Γεραπετρίτης για τουρισμό και εστίαση: Ο υπουργός Επικρατείας διαβεβαίωσε ότι «θα υπάρξει συγκροτημένη ενίσχυση τόσο του τουρισμού όσο και της εστίασης.
